Δισκοκριτική: «Τhe Something Rain» Tindersticks

diskokritiki-the-something-rain-tindersticks

ΔΕΥΤΕΡΑ, 09 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2012

Έπειτα από δύο χρόνια σιωπής, το θρυλικό μουσικό συγκρότημα των Tindersticks από το Νότινγκχαμ της Μεγάλης Βρετανίας επέστρεψε με καινούργια δουλειά που φέρει τον τίτλο «Τhe Something Rain».

Το ένατο album του γκρουπ –το οποίο μετρά είκοσι χρόνια ζωής- έρχεται να επιβεβαιώσει ότι η δημιουργική τριάδα των Stuart Staples, David Boulter και Neil Fraser δεν σταματά να εξελίσσεται και να μας εκπλήσσει ευχάριστα. Αφού προηγήθηκε μια μακρά περίοδος με απανωτές κυκλοφορίες, ένας συνδυασμός -χωρίς ιδιαίτερο λόγο- από διάφορα albums, πολλά singles, compilations, soundtracks, ζωντανές ηχογραφήσεις, η παύση ήταν ευεργετική και συντέλεσε θετικά στην παραγωγή του «Τhe Something Rain».

Οι Tindersticks -που οφείλουν το όνομά τους στην έμπνευση που είχε ο Staples σε μια ελληνική παραλία όταν βρήκε πεταμένο ένα κουτάκι σπίρτα- έφτιαξαν ένα μελαγχολικό και ταυτόχρονα σκοτεινό album το οποίο σίγουρα συγκαταλέγεται στις κορυφαίες δημιουργίες τους.

Τα εννιά κομμάτια που το απαρτίζουν ξεκινούν με την αφηγηματική μελωδία «Chocolate», μια απαγγελία ενός διηγήματος, το οποίο πριν φτάσει στο φινάλε του δίνει μια μοναδική συνεύρεση πνευστών υψηλής αισθητικής. Αιθέρια γυναικεία φωνητικά συνδυάζονται μοναδικά με την βαρύτονη φωνή του Staples στο «Show me everything», ενώ στο «This fire of autumn» που ακολουθεί το μπάσο δίνει το σύνθημα και την γραμμή στην πιο χαρούμενη σύνθεση του album.

Η βελούδινη μουσική του «A Night So Still» μας ταξιδεύει -για περισσότερο από πέντε λεπτά- σε παλιότερες αγαπημένες εποχές και μειώνει τις αντιστάσεις στο μην πατηθεί για τρίτη και τέταρτη φορά το repeat. Τα «Slippin' shoes» και «Medicine» έχουν τον αναγνωρίσιμο –πλέον- ήχο του συγκροτήματος, με τα ορχηστρικά του στοιχεία, το βιολί, το κοντραμπάσο, το φλάουτο, το μεταλλόφωνο, την τρομπέτα, την chromatic harmonica και το μελαγχολικό ύφος που καθιέρωσε την παρέα από το Νόττινχαμ στις καλύτερες μπάντες που γράφουν μουσική για βροχερές μέρες.

Τον τίτλο «Frozen» φέρει μια από τις καλύτερες νέες συνθέσεις, στην οποία τα όργανα γίνονται ένα και αποδίδουν έξι λεπτά μοναδικής μουσικής μαγείας, η οποία δίνει την εξήγηση στο γιατί η μπάντα έχει γράψει soundtrack για τόσες πολλές ταινίες. Την χαρακτηριστική σφραγίδα των Tindersticks φέρουν τα «Come inside» και «Goodbye Joe», τα οποία κλείνουν το νέο album ενός γκρουπ που ενώ η μουσική του βρίσκεται εκτός των κυρίαρχων ρευμάτων -τόσο στο δημιουργικό επίπεδο όσο και στον τρόπο της εμπορικής προώθησης- έχει έναν πολύ πιστό πυρήνα ακροατών.

Το «Τhe Something Rain» -ηχογραφημένο στο Le Chien Chanceux, στούντιο του συγκροτήματος στη Γαλλία-, ως σύνολο αποτελεί μια εξαιρετικά καλή δουλειά με τραγούδια γεμάτα με ιστορίες πάθους, μυστηρίου και αγάπης, εικόνες ζωντανές και μουσική που δημιουργεί ατμόσφαιρα που καθηλώνει. Η μπάντα μοιάζει να έχει μεγάλη διάθεση να πειραματιστεί σε μια δύσκολη εποχή, που θεωρείται παλιό και ξεπερασμένο οτιδήποτε κυκλοφορεί και ακούγεται για περισσότερο από πέντε με έξι μήνες.

Μπορεί να έχουν περάσει είκοσι χρόνια από την εποχή του «Patchwork» και του «Marbles» αλλά αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο στο να μας παραδώσει ένα από τα καλύτερα album της χρονιάς, μέχρι αυτή τη στιγμή και να μας κάνει να θέλουμε να ξαναζήσουμε στιγμές σαν και αυτές που βιώσαμε το 1999, όταν εμφανίστηκαν μαζί με τα Διάφανα Κρίνα στη Σφεντόνα σε μια απίστευτη συναυλία, που ακόμα αναπολούμε.

Καλλιτέχνης: Tindersticks

Album: «Τhe Something Rain»

Record Label: City Slang Records

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης