Η αρχιτεκτονική των βιβλιοθηκών του δυτικού πολιτισμού στο Μουσείο Μπενάκη

bibliothikis-tou-escorial

Γενική άποψη της αίθουσας της βιβλιοθήκης του Escorial, σύμφωνα με τα σχέδια του J. Herrera

ΤΕΤΑΡΤΗ, 30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2016

Στις 30 Νοεμβρίου εγκαινιάζεται στο Κεντρικό Κτήριο του Μουσείου Μπενάκη η έκθεση «Η αρχιτεκτονική των βιβλιοθηκών στον δυτικό πολιτισμό. Από τη μινωική εποχή στον Μιχαήλ Άγγελο (1600 π.Χ.-1600 μ.Χ.)».

Η έκθεση πραγματεύεται την αρχιτεκτονική εξέλιξη των θαλάμων και των κτισμάτων που χρησιμοποιήθηκαν για τη φύλαξη και διατήρηση του εγχάρακτου υλικού, δομημένη σε πέντε βασικές ενότητες: Ελληνικός κόσμος, Ρωμαϊκή εποχή, Βυζάντιο, Δύση τους Μεσαιωνικούς χρόνους και Αναγέννηση.

Η αναστηλωμένη πρόσοψη της βιβλιοθήκης του Κέλσου στην Έφεσο

Στον ελληνικό κόσμο, έμφαση δίνεται στο χαρακτήρα των αρχειοφυλακείων κατά τη μινωική εποχή και στην ανάδειξη των κέντρων όπου, από τα μέσα της πρώτης χιλιετίας, καλλιεργούνταν και προάγονταν τα γράμματα και οι τέχνες (Ναοί των Μουσών). Οι σπουδαιότερες οργανωμένες συλλογές βιβλίων θησαυρίζονταν στις φιλοσοφικές σχολές που άρχισαν να λειτουργούν στη Μίλητο και στη συνέχεια στον Κρότωνα (του Πυθαγόρα), στην Ακαδημία του Πλάτωνα και στο Λύκειο του Αριστοτέλη. Η τυπολογία σύμφωνα με την οποία η επίσημη αίθουσα της βιβλιοθήκης ήταν ένα ναόσχημο κτίσμα συνεχίστηκε και κατά την ελληνιστική εποχή, με την Οικουμενική Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και της Περγάμου (δυναστεία των Ατταλιδών).

Γενική άποψη της αίθουσας της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης, σύμφωνα με τα σχέδια του J. Sansovino

Οι Ρωμαίοι, που ίδρυσαν την πρώτη δημόσια βιβλιοθήκη στη Ρώμη το 43 π.Χ., ακολούθησαν την ελληνική αρχιτεκτονική παράδοση, με κάποιες όμως διαφορές: σκοπός τους ήταν να εξισώσουν τη λατινική με την αρχαία ελληνική γραμματεία και για την επίτευξη του σκοπού τους αυτού δημιούργησαν δύο ξεχωριστά μεν, αλλά πανομοιότυπα κτίσματα (διδυμία), στα οποία θησαυρίζονταν το ελληνικό και λατινικό τμήμα αντίστοιχα.

Γενική  άποψη  της αίθουσας της βιβλιοθήκης  του Novello Malatesta από  την κεντρική είσοδο

Κατά τη μεσαιωνική εποχή, τόσο στο Βυζάντιο όσο και στα κράτη της δυτικής Ευρώπης, οι βιβλιοθήκες του ελληνορρωμαϊκού πολιτισμού αντιμετωπίζονταν ως «άψυχα σώματα» και πέρασαν στη λήθη. Ως επακόλουθο, το σύνολο της χριστιανικής γραμματείας αποθηκεύτηκε στα πολυάριθμα μοναστήρια που ιδρύθηκαν σε Ανατολή και Δύση. Οι θάλαμοι αυτοί, παρόλο που θησαύριζαν πολύτιμο υλικό, δεν έτυχαν καμίας αρχιτεκτονικής μέριμνας.

Την περίοδο της Αναγέννησης, η σύζευξη της αρχαίας και της χριστιανικής γραμματείας είχε ως αποτέλεσμα και τη δημιουργία νέας τυπολογίας. Έτσι, οι βιβλιοθήκες ανακτούν την παλιά τους αίγλη ως ναοί της γνώσης, καθιερώνεται η ναόσχημη μορφή τους και θεωρούνται ισότιμες με τις εκκλησίες και τα καθολικά. Έκτοτε επανέρχεται και ο θεσμός της διπλοβιβλιοθήκης, η οποία περιλαμβάνει δύο ξεχωριστά τμήματα (το ελληνικό και το λατινικό) στον ίδιο χώρο.

Προσχέδιο της βιβλιοθήκης του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Φανάρι. Κ. Σπ. Στάικος

Την έκθεση επιμελήθηκε ο αρχιτέκτονας και ιστορικός του βιβλίου Κ. Σπ. Στάικος και πραγματοποιείται με αφορμή την έκδοση του ομότιτλου βιβλίου του.

Info
Εγκαίνια: 30 Νοεμβρίου 2016, ώρα 20:00
Διάρκεια: 01/12/2016 – 08/01/2017

Μουσείο Μπενάκη
Κουμπάρη 1
T: 210 3671000
Ωράριο Λειτουργίας: Τετάρτη, Παρασκευή: 9.00–17.00, Πέμπτη, Σάββατο: 9.00-24.00, Κυριακή: 9.00-15.00, Δευτέρα, Τρίτη: Κλειστά
Τιμή εισιτηρίου έκθεσης: € 9 IΤιμή μειωμένου εισιτηρίου: € 7
Περισσότερες πληροφορίες: http://www.benaki.gr/admission