Ένα σκιαγράφημα της σύγχρονης Ελλάδας μέσα από τις αφηγήσεις αυτοτελών ιστοριών, είναι η συγγραφική κατάθεση της Σωτηρίας Σταυρακοπούλου στο νέο της βιβλίο «Αχ, Ελλάδα σ’ αγαπώ».

Φέρνοντας στο νου το ομότιτλο τραγούδι του Μανώλη Ρασούλη και με τον γνώριμο αναστεναγμό που βγαίνει αβίαστα για μια σύγχρονη Ελλάδα, που μαστίζεται από την κρίση, η Σωτηρία Σταυρακοπούλου, περιγράφει την καθημερινότητα, τα προβλήματα και τα «θέλω» μιας κοινωνίας που πλήττεται.

Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: η καταγραφή της κατάστασης μέσα από εννιά αυτοτελείς ιστορίες διαφορετικών ανθρώπων, που εκτυλίσσονται στη Μάνη, στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα μεταξύ 1996 και 2009.

Σ’ αυτό το ταξίδι ένας Γάλλος διπλωμάτης ρωσικής καταγωγής, με ανθελληνική στάση, ένας νέος σε ηλικία Αλβανός μετανάστης, μια πτυχιούχος κοινωνικών σπουδών, μια ιδιοκτήτρια μικρού συνοικιακού σούπερ μάρκετ και μια νεαρή Γεωργιανή, που γηροκομεί έναν γέρο συνταξιούχο δάσκαλο, καθηλωμένο στο αρχαιοελληνικό μεγαλείο, καταθέτουν τη δική τους πραγματικότητα.

Το μυθιστόρημα κλείνει με τους μονολόγους δύο νεαρών πεζογράφων, η μία με best seller και η άλλη με την αίσθηση ότι εκπροσωπεί τις αισθητικές αξίες της λογοτεχνίας, και ενός καλλιεργημένου εκδότη, που αναγκάζεται να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες της αγοράς για να σωθεί από τη χρεοκοπία.

«Γενικά, περνάω την ώρα μου περιπλανώμενη άσκοπα. Όλη η νεολαία στην ηλικία μου χαζοδουλεύει. Τι είναι αυτό που με ενοχλεί πιο πολύ; Ότι οι πολιτικοί δεν ενδιαφέρονται για την ανεργία, για να μην ανεβαίνει ο πληθωρισμός. Έχουν αποφασίσει ότι θα υπάρχει ανεργία, δεν θα κινείται πολύ χρήμα. Από την άλλη, πώς γεμίζουν οι καφετέριες; Οι γονείς δίνουν, γιατί φοβούνται: «Το παιδί μου να γίνει κλέφτης; Να είναι στερημένο;». Και έτσι παρουσιάζεται μια πλασματική εικόνα ευημερίας. Έχει μεγαλώσει πια το όριο που ωριμάζουν τα παιδιά. Μέχρι τα τριάντα ακόμη σπουδάζουν. Και ποιο το αποτέλεσμα; Περνάμε καλά. Ξενυχτάμε πολύ. Ξεχνιόμαστε λίγο».

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Η Σωτηρία Σταυρακοπούλου γεννήθηκε το 1957 στον Βόλο. Εργάζεται ως Επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστήμιου της Θεσσαλονίκης, όπου και ζει από το 1975.

Έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες που αφορούν την πρώιμη δημώδη και τη νεοελληνική λογοτεχνία ενώ έχει εκδώσει τα βιβλία: «Παραφυάδες ΙΙ. Κείμενα λογοτεχνίας και βιβλιοκρισίες 1999-2008 Περικλής Σφυρίδης», (Καστανιώτης, 2008), «Ο πεζογράφος και η κριτική για το έργο του» (Εστία 2011), «Επ’ αφορμή. Μελετήματα για τη λογοτεχνία της Θεσσαλονίκης» (Ιανός 2011).

Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1980 με τη συλλογή διηγημάτων «Τα ζούμπερα» (Ερμής) ενώ ακολούθησαν «Η χορδοφάσα και ο κύκλος» (διήγηση, Ερμής 1982), «Η λαπαροτομή» (διηγήματα, Λιβάνης 1983), «Άλμα» (μυθιστόρημα, Ερμής 1989), «Οι δεξιώσεις» (Εστία 2001), «Η μεθυσμένη γυναίκα» (Εστία 2005), «Σπάνιες αλήθειες» (Εστία 2008).

Πληροφορίες: «Αχ, Ελλάδα σ’ αγαπώ» της Σωτηρίας Σταυρακοπούλου, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εστία.