«Ρωμαίο, Ρωμαίο που είσαι Ρωμαίο» αναρωτιόταν η Ιουλιέτα του Σαίξπηρ, χωρίς να έχει σκεφτεί ότι 400 και πλέον χρόνια μετά ένας 22χρονος φοιτητής θα μετέτρεπε τα κλασικά αυτά λόγια στη γλώσσα...γραπτού μηνύματος.

Η τεχνολογία στην υπηρεσία του Σαίξπηρ λοιπόν και ο 22χρονος φοιτητής του Πανεπιστημίου Northumbia, από το Wakefield της Μεγάλης Βρετανίας, Alex Edwards, έκανε αυτό που πολλοί δεν είχαν τολμήσει να σκεφτούν: να μετατρέψει τη δεύτερη σκηνή της δεύτερης πράξης του «Ρωμαίου και της Ιουλιέτας» σε μία γλώσσα απόλυτα κατανοητή από το νεαρό κοινό.

Συνδυάζοντας λοιπόν την τεχνολογία και τη γλώσσα της συντομογραφίας στα γραπτά μηνύματα «μετέφρασε» το κλασικό «O Romeo, Romeo! wherefore art thou Romeo?» (Ο Ρωμαίο, Ρωμαίο που είσαι Ρωμαίο;) στο απλούστερο «Were4 rt thou Rmo?». Στην ουσία, η τεχνική του ευφυέστατου φοιτητή, είναι μία φόρμουλα μετατροπής των λέξεων που χρησιμοποιεί ο Σαίξπηρ, στην αργκό των γραπτών μηνυμάτων.

Σύμφωνα με τον Guardian, ο Alex μιλώντας για τη λογοτεχνική του «πατέντα» τόνισε ότι οι αντιδράσεις που έλαβε από άλλους φοιτητές, οι οποίοι είχαν διαβάσει το έργο στην πρωτότυπη μορφή του ήταν ότι το συγκεκριμένο είναι αρκετά πιο εύκολο και ευανάγνωστο. «Η αρχική ιδέα ήταν να δώσω στους αναγνώστες τη δύναμη να απορρίψουν την υποβάθμιση της αγγλικής γλώσσας. Τα παιδιά σήμερα χάνουν την δυνατότητα να γράφουν και να ορθογραφούν σωστά. Ήθελα να επαινέσω και να τονίσω την τέχνη της γραφής, δείχνοντας την αξία της γλώσσας, αλλά παράλληλα να βάλω τον κόσμο να σκεφτεί».

Ο 22χρονος φυσικά απέσπασε βραβείο για την υλοποίηση της ιδέας του, το οποίο, αναμφίβολα, του άξιζε. Πρόκειται για το Roses Award Medal, το οποίο δίνεται ως επιβράβευση της δημιουργικότητας στο Ηνωμένο Βασίλειο και όπως τόνισε ο επιβλέπων καθηγητής του Alex, David Gardener, «Το μετάλλιο για τον Alex ήταν φανταστικά νέα. Το έργο του «Were4 Rt Thou?» δείχνει ωριμότητα και η έκδοσή του όχι μόνο επικυρώνει την δύναμη του γραπτού λόγου σε ένα κείμενο γραφιστικού σχεδίου, αλλά τονίζει τη σπουδαιότητα της τέχνης σ’ αυτόν τον δημιουργικό τομέα. Διαχειρίστηκε την αντιπαλότητα μεταξύ του κλασικού γραπτού λόγου και αυτού που χρησιμοποιείται στα γραπτά μηνύματα με ευαισθησία και βάση αυτού παρουσίασε μία λύση, που αποτελεί ιδανική τροφή για σκέψη».

Ωστόσο ο νεαρός «Σαίξπηρ» τόνισε ότι υπάρχει μία τεράστια και ρεαλιστική αντιπαλότητα στην κοινωνία. «Απ’ την μία πλευρά, η επικοινωνία αυτές τις μέρες είναι στιγμιαία, λόγω έλλειψης χρόνου και ελάχιστος χρόνος διατίθεται για γράψιμο. Αλλά από την άλλη η δεξιοτεχνία όχι μόνο αναζωπυρώνεται στον κόσμο του σχεδιασμού αλλά είναι και ευρέως αποδεκτή. Ήθελα απλά να επισημάνω την ομορφιά του γραπτού λόγου».

Δυστυχώς το κείμενό του είναι, προς το παρόν, μόνο για πανεπιστημιακή χρήση αλλά ας ελπίσουμε ότι σύντομα θα είναι ευρέως διαθέσιμο.