«Μία από τις ελάχιστες πνευματικές τέρψεις που απομένουν σε ό,τι πνευματικό απομένει ακόμα στην ανθρωπότητα είναι η ανάγνωση αστυνομικών μυθιστορημάτων» ισχυριζόταν ο Φερνάντο Πεσσόα.

Σ’ αυτό το πνεύμα και σε μετάφραση Μαρίας Παπαδήμου, μόλις κυκλοφόρησε ο δεύτερος τόμος της σειράς αστυνομικών μυθιστορημάτων του Φερνάντο Πεσσόα με τίτλο «Η κλεμμένη περγαμηνή».

Ο γιατρός Κουαρέσμα επιστρέφει στον 2ο τόμο για να αποκρυπτογραφήσει άλλους τρεις πρωτότυπους αστυνομικούς γρίφους.

«Αυτός ο οποίος δεν είναι ικανός να σκοτώσει έναν άνθρωπο, δεν είναι επίσης ικανός να σκοτώσει ένα κοτόπουλο. Αντιθέτως, αυτός ο οποίος είναι ικανός να σκοτώσει ένα κοτόπουλο, είναι ικανός να σκοτώσει έναν άνθρωπο. Το παν είναι να του δοθούν οι εξωτερικές συνθήκες που θα κάνουν ένα συγκεκριμένο άνθρωπο ή τους άλλους ανθρώπους να φαίνονται σαν κοτόπουλα στα μάτια του – δηλαδή οι εξωτερικές συνθήκες όπου συσκοτίζεται όχι το συναίσθημα της ύπαρξης (είναι συσκοτισμένο σ’ αυτόν που μπορεί να σκοτώσει), αλλά η έννοια της ταυτότητας μιας άλλης ανθρώπινης ζωής σαν τη δική του (αυτό είναι που είναι συσκοτισμένο σ’ αυτόν ο οποίος τελικά σκοτώνει)» λέει χαρακτηριστικά ο Αμπίλιο Κουαρέσμα.

Ο Φερνάντο Πεσσόα, ένας από τους σημαντικότερους ποιητές του 20ου αιώνα κυκλοφόρησε ελάχιστο μέρος από το σύνολο των έργων του, αφήνοντας ωστόσο τεράστια παρακαταθήκη στην παγκόσμια λογοτεχνία.

Προκαλώντας έκπληξη στους φανατικούς θαυμαστές της ποιητικής του «δημιουργίας» ο Πεσσόα ασχολήθηκε ιδιαίτερα και με την αστυνομική λογοτεχνία και κυρίως με τον πρωταγωνιστή του Αμπίλιο Κουαρέσμα.

Ο ίδιος ο Φερνάντο Πεσσόα, συνήθιζε να λέει «Ανάμεσα στο χρυσό και περιορισμένο αριθμό ευτυχισμένων ωρών που η ζωή μ’ αφήνει να περνάω, μετράω σαν τις καλύτερες απ’ όλες, εκείνες τις ώρες που η ανάγνωση του Κόναν Ντόυλ ή του Άρθουρ Μόρρισον νανουρίζει τη συνείδησή μου. Ένα από τα βιβλία αυτών των συγγραφέων, ένα τσιγάρο των 45 σεντάβος το πακέτο, η ιδέα ενός φλιτζανιού καφέ –τριάδα αδιαίρετη που κλείνει για μένα την ευτυχία σε όλες τις πτώσεις– σ’ αυτό συνίσταται η ευτυχία μου. Μοιάζει λίγο για κάτι τόσο μεγάλο, είναι αλήθεια. Είναι γιατί ένα πλάσμα με πνευματικά και αισθητικά αισθήματα δεν μπορεί να επιθυμεί κάτι περισσότερο στο σημερινό ευρωπαϊκό περιβάλλον».

Πληροφορίες: «Η κλεμμένη περγαμηνή» του Φερνάντο Πεσσόα, μετάφραση Μαρία Παπαδήμα, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Νεφέλη.