Οι παύσεις στη ροή μιας συζήτησης ακόμη και όταν διαρκούν μόλις 4 δευτερόλεπτα μάς δημιουργούν αισθήματα απόρριψης, σύμφωνα με μια νέα έρευνα.

Πρόκειται για μια παύση που μας κάνει να νιώθουμε αμήχανα, μια στιγμή που έχουμε ζήσει αρκετές φορές και μάλιστα για την οποία συχνά είμαστε υπεύθυνοι.

Μια νέα έρευνα που έγινε στην Ολλανδία, έδειξε ότι οι συζητήσεις με σταθερή ροή, ασκούν ισχυρή επίδραση στα συναισθήματα των ανθρώπων που έχουν να κάνουν με τον αυτοσεβασμό και το αίσθημα του «ανήκειν» και ότι ακόμη κι αν είναι σύντομες - μόλις τέσσερα δευτερόλεπτα – οι σιωπές κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας είναι αρκετές για να... εκδηλώσουν αρχέγονους φόβους, ενεργοποιώντας τα αγχωτικά αισθήματα της μη προσαρμογής και του αποκλεισμού, επισημαίνει σε άρθρο του ο δημοσιογράφος Tom Jacobs.

«Η ροή μιας κουβέντας συνδέεται με θετικά συναισθήματα και με μια αυξημένη αίσθηση του «ανήκειν», της αυτοεκτίμησης, της κοινωνικής επικύρωσης και της συναίνεσης», αναφέρεται στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Experimental Social Psychology, από μια ερευνητική ομάδα υπό τον ψυχολόγο Namkje Koudenburg. «Η διατάραξη της ροής από μια σύντομη σιωπή, δημιουργεί το αίσθημα της απόρριψης και αρνητικά συναισθήματα».

Για τη μελέτη, ερευνητές διεξήγαγαν δύο πειράματα στα οποία μελέτησαν τις απαντήσεις των συμμετεχόντων στην αμήχανη σιωπή:

Στο πρώτο πείραμα, 102 φοιτητές διάβασαν μία από δύο ιστορίες που τους δόθηκαν. Η πρώτη περιέγραφε κάποιον που έκανε μια παρατήρηση - «Νομίζω ότι οι παχύσαρκοι άνθρωποι πρέπει να πληρώνουν για δύο θέσεις στο λεωφορείο» - την οποία ακολουθούσε μια προφανής σιωπή. Στην εναλλακτική ιστορία, η συνομιλία κυλούσε εύκολα μετά την παρατήρηση. Ζητήθηκε από τους φοιτητές να φανταστούν πως είναι εκείνο το άτομο που έκανε την ατυχή παρατήρηση και χωρίς να αποτελεί έκπληξη, ανέφεραν ότι αισθάνονταν περισσότερη ανησυχία, απόρριψη και έλλειψη αυτοπεποίθησης στο σενάριο με την αμήχανη σιωπή σε σχέση με την εναλλακτική ιστορία.

Στο δεύτερο πείραμα συμμετείχαν 60 φοιτητές οι οποίοι παρακολούθησαν βίντεο με παρόμοιες διαφορετικές ιστορίες, αλλά στην προκειμένη περίπτωση, η αμφισβητήσιμη παρατήρηση έγινε σε μια συζήτηση σχετική με τις σχέσεις και το σεξ ανάμεσα σε φοιτητές και καθηγητές. Στην πρώτη περίπτωση η δήλωση ακολουθήθηκε από τεσσάρων δευτερολέπτων σιωπή, ενώ στη δεύτερη, η συνομιλία συνέχισε να ρέει ομαλά. Παρά το γεγονός ότι το βίντεο δεν περιείχε άλλα θέματα σχετικά με τη σιωπή και οι θεατές δεν είχαν καν συναίσθηση της παύσης, οι μαθητές που είδαν την εκδοχή με το διάλειμμα στη συνομιλία, ανέφεραν και πάλι αισθήματα απόρριψης και χαμηλότερη αυτοεκτίμηση.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ευαισθησία απέναντι σε θέματα απόρριψης και αποκλεισμού, προέκυψε κατά τη διάρκεια της εξελικτικής ιστορίας μας και άλλαξε ερμηνεία με την πάροδο των χρόνων.