Αλλάζουμε φίλους κάθε 7 χρόνια;
Με την κατακόρυφη αύξηση των διαζυγίων και με το θεσμό του γάμου να περνά μια από τις χειρότερες κρίσεις στην ιστορία του, οι φίλοι έχουν αποκτήσει σημαντική θέση στις ζωές μας αποτελώντας ίσως τη βασικότερη πηγή ευτυχίας για όλο και περισσότερους ανθρώπους. Όμως, μια νέα έρευνα αποκαλύπτει πως ο κύκλος των φίλων μας αλλάζει κάθε 7 χρόνια...
Κάποτε το «κλειδί» της ευτυχίας κρυβόταν στο ιδανικό ταίρι που έβρισκε ο καθένας στη ζωή του δημιουργώντας μια όμορφη και ευτυχισμένη οικογένεια. Ωστόσο, με την κατακόρυφη αύξηση των διαζυγίων και με το θεσμό του γάμου να περνά μια από τις χειρότερες κρίσεις στην ιστορία του, οι φίλοι έχουν αποκτήσει σημαντική θέση στις ζωές μας αποτελώντας ίσως τη βασικότερη πηγή ευτυχίας για όλο και περισσότερους ανθρώπους.
Η εποχή που άνδρες και γυναίκες παντρεύονταν αμέσως μετά την ενηλικίωσή τους, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Σήμερα, το όριο της «κατάλληλης» ηλικίας γάμου έχει ανέβει κατά πολύ και έτσι ο εργένικος τρόπος ζωής φαίνεται πως κερδίζει έδαφος έναντι του έγγαμου βίου.
Το μαγικό «φίλτρο» της φιλίας
Στα χρόνια των εργένικων αναζητήσεών μας, πολύτιμο ρόλο παίζουν οι φίλοι. Οι άνθρωποι που έχουμε επιλέξει ανεξάρτητα με το αν ταιριάζουν ή όχι μαζί μας, εμφανισιακά, οικονομικά, μορφωτικά ή κοινωνικά. Ο περίεργος και συνάμα γοητευτικός αυτός δεσμός που ονομάζεται φιλία, έχει αποτελέσει αντικείμενο έρευνας για πολλούς ερευνητές.
Πολλοί αποδίδουν την φιλική έλξη σε ένα μηχανισμό που μοιάζει αρκετά με τον αντίστοιχο του έρωτα. Το πώς και γιατί ερωτευόμαστε συγκεκριμένους ανθρώπους παραμένει ακόμη ένα άλυτο μυστήριο. Ομοίως και το πώς επιλέγουμε να κάνουμε παρέα με κάποιους και όχι με κάποιους άλλους. Οι κοινοί «κώδικες» που δημιουργούνται μεταξύ των μελών της ίδιας παρέας, μοιάζουν αρκετά με τους «κώδικες» που δημιουργεί ένα ζευγάρι.
Πέρα από τον καθαρά διασκεδαστικό και κοινωνικό ρόλο που παίζουν οι φίλοι στη ζωή ενός ανθρώπου, ιδιαίτερη σημασία έχουν και για τη διατήρηση της καλής του υγείας. Οι επιστήμονες αναφέρουν πως οι άνθρωποι που διαθέτουν μια συμπαγή και δεμένη ομάδα φίλων, ζουν μια πιο ισορροπημένη και υγιή ζωή από όσους επιλέγουν τη μοναξιά. Η μοναδική αίσθηση του «ανήκειν», την οποία χαρίζει απλόχερα μια ομάδα φίλων, θωρακίζει τον οργανισμό απέναντι σε κάθε εξωτερική απειλή, ωθώντας μας να αποκτήσουμε μια πιο θετική ματιά για τον κόσμο.
Οι φίλοι έρχονται και φεύγουν;
Σκεφθείτε τον σημερινό κύκλο των φίλων σας. Είναι οι ίδιοι που είχατε από τα παιδικά σας χρόνια, από το σχολείο ή το Πανεπιστήμιο; Μήπως είναι οι συνάδελφοι από την πρώτη σας δουλειά; Κατά μεγάλο μέρος, όχι…
Μια έρευνα που έγινε στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης από τον Ολλανδό κοινωνιολόγο Γκέραλντ Μόλενχορστ, αποκάλυψε, πως το στενό φιλικό περιβάλλον κάθε ανθρώπου αλλάζει κάθε εφτά χρόνια κατά το ήμισυ. Στο χρονικό αυτό διάστημα, μόνο το 48% των φίλων ή γνωστών ενός ατόμου, παραμένει ενεργό μέλος του προσωπικού του δικτύου.
Έτσι, σύμφωνα με τον Μόλενχορστ, κάθε 7 χρόνια χάνουμε λόγω άλλων επιλογών περίπου τους μισούς μας φίλους, τους οποίους όμως φροντίζουμε να αντικαταστήσουμε με άλλους τόσους που θα αναπληρώσουν το κενό. Αυτός είναι και ο λόγος, σύμφωνα πάντα με τον ερευνητή, που ο αριθμός των φίλων μας παραμένει σταθερός μέσα στα χρόνια. Aλλοι ερευνητές, δεν είναι τόσο αισιόδοξοι όσο ο Μόλενχορστ, στο θέμα της φιλίας. Υποστηρίζουν, ότι με τα χρόνια, ο κύκλος των φίλων μας, συρρικνώνεται διαρκώς οδηγώντας μας με μαθηματική ακρίβεια σε σχεδόν μοναχικά γηρατειά.
Παρόλα αυτά, οι περισσότεροι συμφωνούν πως μετά την έλευση της «κρίσιμης» επταετίας, περίπου μόνο το 30% των φίλων μας συνεχίζει να έχει ενεργό ρόλο στη ζωή μας, ενώ το 70% έχει χάσει αυτές τις ιδιότητες. Από αυτό το μη ενεργό 70%, περίπου το 50% έχει πλέον φύγει εντελώς από το προσωπικό μας δίκτυο ενώ το υπόλοιπο 20% παραμένει στη ζωή μας σε εντελώς «περιφερειακό» ρόλο.
Συμπέρασμα; Μπορεί οι φίλοι μέσα στα χρόνια να χάνονται από τη ζωή μας ή να αντικαθίστανται από άλλους, όμως στο διάστημα που μας τιμούν με την φιλία τους, ο οργανισμός μας ευεργετείται από τα οφέλη μιας σχέσης τόσο ανεξήγητης αλλά συνάμα και τόσο απαραίτητης για την ίδια την ύπαρξή μας.
ΛΙΛΗ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ







