Μια μαμά και μια κόρη μαγειρεύουν πότε-πότε και παρατηρούν ότι το αποτέλεσμα τους αρέσει. Το ίδιο λένε και οι (απλήρωτοι) φίλοι τους…

Μου αρέσει να μαγειρεύω. Δεν είχα καμιά ιδιαίτερη επιθυμία να εμπλακώ στην κουζίνα, μέχρι που η ζωή με ανάγκασε να φορέσω ποδιά και να σηκώσω τα μανίκια. Ξεκίνησε με τα μικρογεύματα της κόρης μου. Πρώτα έμαθα να ξεχωρίζω τα υλικά, να διαλέγω τα πιο φρέσκα καρότα και κολοκυθάκια, τα πιο ζουμερά κομμάτια κρέας κ.ά. Μετά, στο διαταύτα, να προσέχω το σημείο βρασμού, τις ποσότητες, το αλάτι και τα άλλα καρυκεύματα, το σωστό συνδυασμό υδατανθράκων με την πρωτεΐνη κοκ. Μετά η μικρή μεγάλωσε, το ίδιο και οι γευστικές της απαιτήσεις. Το να της μαγειρεύω, όχι μόνο δεν με έκανε να βαρυγκομώ, όπως με τις άλλες οικιακές εργασίες, αλλά μου έδινε χαρά. Συνεχίζει να μου δίνει. Τώρα μάλιστα έχω και βοηθό. Την ίδια την μόνιμη πελάτισσά μου που μεγάλωσε, σιγά-σιγά παίρνει τη θέση του σεφ στην κουζίνα και ετοιμάζει εκείνη γεύματα για μένα. Οι ώρες στην κουζίνα είναι οι καλύτερές μας. Όταν δεν έχουμε τι να κάνουμε, ανοίγουμε ψυγεία, ντουλάπια και τσελεμεντέδες και αυτοσχεδιάζουμε. Εντάξει, δεν τα καταφέρνουμε πάντα το ίδιο καλά και συχνά κάνει η καθεμιά την καρδιά της πέτρα και το στόμα της πειραματόζωου για να μη στεναχωρήσει την άλλη. Σε γενικές γραμμές όμως, καλοτρώμε. Το ίδιο και οι φίλοι μας που τρώνε μαζί μας και που αφού απαντούν θετικά στα καλέσματά μας για φαγητό, μάλλον, δεν νιώθουν απειλούμενοι….
Κάποιες από αυτές τις συνταγές, τις αυτοσχέδιες ή τις αντιγραμμένες από εγχειρίδια και sites μαγειρικής, στην αυθεντική τους εκδοχή ή «πειραγμένες» από εμάς, λέμε να παρουσιάζουμε που και που στο clickatlife και να μοιραζόμαστε μαζί σας. Ξεκινάμε με τα απλά. Μια μακαρονάδα με κιμά, ας πούμε.
Η συνταγή δεν είναι πολύπλοκη, έχει όμως κάποιες μικρές λεπτομέρειες που αν δεν τους δοθεί αρκετή προσοχή, το εύκολο κατά τα άλλα πιάτο, μπορεί να γίνει σκέτη καταστροφή.

Για τέσσερα περίπου άτομα, θα χρειαστούμε ένα κιλό μοσχαρίσιο κιμά, κατά προτίμηση σβέρκο ή ελιά. Κάποιοι ζητάνε από τον κρεοπώλη να τους περάσει το κρέας δυο φορές από τη μηχανή, όμως εμείς προτιμάμε την πιο χοντροκομμένη εκδοχή του.
Πριν ξεκινήσουμε το μαγείρεμα, έχουμε ψιλοκόψει ένα μεγάλο κρεμμύδι κατά προτίμηση στον τρίφτη ή στο multi για να μην υπάρχουν ορατά ίχνη στο πιάτο. Επίσης έχουμε «σπάσει» σε κομμάτια ένα σκόρδο. Η διαδικασία είναι απλή. Ξεφλουδίζουμε μια δυο σκελίδες, ανάλογα με τα γούστα, και τις πιέζουμε με το μαχαίρι σε σκληρή επιφάνεια. Το σκόρδο ανοίγει και όταν ανακατευτεί με τα άλλα υλικά στην κατσαρόλα, λιώνει και απλώνει περισσότερο από το άρωμα και τη γεύση σου σε σχέση με το ψιλοκομμένο. Σημείωση. Για να διώξουμε τη μυρωδιά από τα χέρια, τρίβουμε τα δάχτυλά μας σε ένα μαχαίρι (βουτύρου κατά προτίμηση για αποφυγή ατυχημάτων). Η μυρωδιά εξαφανίζεται όπως δεν θα κάνει ποτέ με το σαπούνι και το νερό.
Ακόμη, θα χρειαστούμε ένα φύλλο δάφνης, κανέλλα, μοσχοκάρυδο, γαρύφαλλο αλάτι και πιπέρι. Τα κρατάμε στην άκρη και συνεχίζουμε. Ρίχνουμε λίγο ελαιόλαδο (μισό, μικρό ποτήρι του κρασιού) σε μέτρια κατσαρόλα και μόλις αυτό ζεσταθεί προσθέτουμε το σκόρδο και το κρεμμύδι. Αν δεν θέλετε πολύ έντονη τη γεύση του σκόρδου, μπορείτε να το ρίξετε πρώτο στην κατσαρόλα και μόλις ροδίσει να το αφαιρέσετε με ένα ξύλινο κουτάλι. Το λάδι έχει πάρει τη μυρωδιά του, χωρίς υπερβολές. Μετά, ρίχνετε το κρεμμύδι και το αφήνετε να ροδίσει. Η μυρωδιά είναι υπέροχη και, αν είστε λάτρεις, όπως εμείς, μπορεί να ξεχαστείτε και να παρα ροδοκοκκινίσει, κάτι που δεν θέλουμε. Σειρά έχει ο κιμάς. Καθώς το λάδι έχει ζεσταθεί αρκετά πια, ανακατεύουμε συνέχεια για να ροδίσει σε όλες τις επιφάνειες ομοιόμορφα. Το μυστικό εδώ είναι να μην τον στεγνώσουμε τελείως. Κρατάμε μια ισορροπία προσέχοντας να μην είναι κόκκινος, αλλά και να μην αφυδατωθεί εντελώς. Λίγα δευτερόλεπτα αφηρημάδας μπορεί να κάνουν το αποτέλεσμα λιγότερο καλό, γ αυτό εμείς φροντίζουμε να είμαστε πάνω από την κατσαρόλα. Έχω καταλήξει πως αυτό είναι που κάνει την διαφορά. Η αφοσίωση και το να παρακολουθείς το γίγνεσθαι του φαγητού βήμα-βήμα. Εκείνο, βρίσκει τον τρόπο μετά και στο ανταποδίδει. Όταν φτάσουμε σε αυτό το σημείο, ρίχνουμε ένα γενναίο ποτήρι κόκκινο κρασί. Κάτι στο οποίο επίσης δίνω μεγάλη σημασία, αφού από εμπειρία έχω δει ότι όσο καλύτερο είναι το κρασί, τόσο καλύτερη και η γεύση του κιμά στο τέλος. Φροντίστε να είναι ξηρό και όχι φρουτώδες για να μην γλυκίζει η σάλτσα. Εδώ περιμένουμε. Βάζουμε ένα ποτήρι και για μας και αφήνουμε το αλκοόλ να εξατμιστεί απλώνοντας στην κουζίνα το άρωμά του. Μετά σειρά έχει η ντομάτα. Προσωπικά, αποφεύγω τις συσκευασμένες και επιλέγω φρέσκες, πολύ ώριμες ντομάτες, όταν είναι η εποχή τους. Για τους υπόλοιπους μήνες, έχω κάνει τα κουμάντα μου με χυμό φρέσκιας ντομάτας που έχω αποθηκεύσει σε αεροστεγή μπουκάλια στο ψυγείο.
Ο ντοματοχυμός του εμπορίου φυσικά κάνει επίσης τη δουλειά του, οπότε τον προσθέτουμε στον κιμά στην ποσότητα που θέλουμε. Εδώ δεν υπάρχουν κανόνες. Κάποιοι θέλουν ελάχιστο, άλλοι προτιμούν το πιάτο τους κατακόκκινο. Εμείς είμαστε κάπου στη μέση. Όταν προστεθεί και η ντομάτα, βάζουμε το αλάτι (τρεις γενναίες πρέζες), το πιπέρι (κάνουμε ένα πέρασμα από την επιφάνεια του περιεχομένου της κατσαρόλας με τον τρίφτη) και τα μπαχαρικά σε δόσεις που ταιριάζουν στα κέφια μας (μια δυο πρέζες από το καθένα). Καλό είναι η κανέλλα, το γαρύφαλλο και το μοσχοκάρυδο να μπουν με φειδώ γιατί μπορεί να δώσουν μια πικρή γεύση στο αποτέλεσμα. Σε κάθε περίπτωση, εμείς προσθέτουμε μια κοφτή κουταλιά του γλυκού ζάχαρη για να «σπάσει» η οξύτητα της ντομάτας. Τώρα, χαμηλώνουμε το μάτι (στο 1-2 αν το μέγιστο της κουζίνας μας είναι το 3 και στο 4-5 αν το μέγιστο είναι το 10) και απλώς περιμένουμε. Αν δούμε ότι χρειάζεται, προσθέτουμε ένα μικρό ποτήρι νερό για να βοηθήσει το βράσιμο του κιμά, όμως οπωσδήποτε δεν το παρακάνουμε. Το υπερβολικό νερό, μπορεί να το «πίνει» στην πορεία, όμως το αποτέλεσμα δεν είναι το ίδιο και το φαγητό χάνει από τη νοστιμιά του. 

Για τα μακαρόνια, δείτε τις προτάσεις στο κείμενο για το σωστό βράσιμο των μακαρονιών. Για το τυρί, εμείς προτιμάμε σκληρό, πικάντικο κεφαλοτύρι ή ξηρή, ανάλατη μυζήθρα. Καλή όρεξη!

Ελάτε να μαγειρέψουμε παρέα. Γράψτε μας την πρότασή σας για κάποιο πιάτο, γλυκό ή αλμυρό στην διεύθυνση [email protected] και δείτε τη συνταγή σας δημοσιευμένη με την υπογραφή σας στις σελίδες του clickatlife.gr! 

Χριστίνα Χρυσανθοπούλου
[email protected]