Είτε μέσα στο γυμναστήριο πάνω σε έναν κυλιόμενο διάδρομο είτε στο δρόμο, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: τρέξιμο. Είναι όμως πράγματι έτσι; Μάλλον όχι, όπως ισχυρίζονται οι οπαδοί του τρεξίματος, που αναλύουν τις ομοιότητες και τις διαφορές…

Υπάρχουν 2 βασικά είδη δρομέων: αυτοί που αρέσκονται στο τρέξιμο στη φύση και αυτοί που τρέχουν πατώντας απλά και μόνο ένα κουμπί. Οι πρώτοι, όσοι δηλαδή προτιμούν το τρέξιμο στο δρόμο, παραθέτουν μια σειρά από επιχειρήματα για να υποστηρίξουν την επιλογή τους. Αλλά εξίσου «φανατικοί» είναι και όσοι επιλέγουν τον κυλιόμενο διάδρομο για την προπόνησή τους, θεωρώντας μάλιστα, πως τα αποτελέσματα είναι περισσότερο θεαματικά όταν επιλέγεις το διάδρομο από το… δρόμο.

Οι οπαδοί του δρόμου…

Όσοι έχουν συνηθίσει να τρέχουν στο δρόμο, δηλώνουν, πως δεν το αλλάζουν με τίποτα. Η μοναδική αίσθηση που σου προσφέρει το τρέξιμο στο δρόμο, είναι ανεπανάληπτη, όπως υποστηρίζουν, καθώς οι παραστάσεις γύρω σου αλλάζουν διαρκώς, ενώ και ο ίδιος ο δρόμος παρουσιάζει εναλλαγές και εκπλήξεις και έτσι δεν πρόκειται να βαρεθείς και να τα εγκαταλείψεις εύκολα. Αντίθετα, πιστεύουν, πως το τρέξιμο σε διάδρομο, θυμίζει τη ρόδα που υπάρχει σε μερικά κλουβιά που φιλοξενούν χαμστεράκια, τα οποία τρέχουν διαρκώς χωρίς να φθάνουν πουθενά…

Ο χρόνος περνά χωρίς ούτε καν να το καταλάβεις και τα οφέλη από την άσκηση είναι πολλαπλά. Στο συμπέρασμα αυτό, φαίνεται, πως καταλήγουν και αρκετές επιστημονικές έρευνες, που έχουν κατά καιρούς διατυπώσει παρόμοια συμπεράσματα. Ένα από τα βασικότερα συμπεράσματα υπέρ του τρεξίματος στο δρόμο είναι, πως το σώμα καταβάλλει μεγαλύτερη προσπάθεια όταν τρέχει σε ανώμαλες επιφάνειες, όπως π.χ. στο δρόμο με τις ανηφόρες, τις λακκούβες κ.α. καίγοντας και περισσότερες θερμίδες κάτι που δεν συμβαίνει με το τρέξιμο στο διάδρομο, που η επιφάνεια είναι λεία και χωρίς «εκπλήξεις».

Τέλος, σύμφωνα με έρευνες, το τρέξιμο στο δρόμο, καίει περίπου 5% περισσότερες θερμίδες από ότι το τρέξιμο στο διάδρομο, λόγω της αντίστασης του αέρα!

Ωστόσο, υπάρχουν και οι αρνητικές πλευρές. Μία από αυτές είναι και η αυξημένη πιθανότητα τραυματισμού που αντιμετωπίζει ο αθλητής, καθώς η ανώμαλη επιφάνεια του δρόμου, οι λακκούβες και οι κακοτεχνίες της ασφάλτου, μπορεί να του κοστίσουν έναν αναπάντεχο τραυματισμό. Εξίσου αρνητικές είναι και οι αναπάντεχες εναλλαγές του καιρού, που μπορεί να επηρεάσουν την πορεία μιας προπόνησης. Όταν έξω βρέχει ή κάνει υπερβολικό κρύο, ο αθλητής, όσο και αν είναι αφοσιωμένος στο σκοπό του, δύσκολα θα πάρει την απόφαση να αθληθεί με τέτοιο καιρό και έτσι θα αναβάλλει την προπόνησή του για πιο ηλιόλουστες ημέρες.

… και οι θιασώτες του διαδρόμου!

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και οι «φανατικοί» του κυλιόμενου διαδρόμου, που δεν τον αλλάζουν με τίποτα. Ανάμεσα στα πλεονεκτήματά του αναφέρουν τη δυνατότητα του αθλούμενου να ρυθμίσει την ταχύτητα ανάλογα με τις ανάγκες και την φυσική του κατάσταση, κάτι που δεν γίνεται στο τρέξιμο στο δρόμο, καθώς ο αθλούμενος όταν κουραστεί, σταματά εντελώς την άσκηση και δεν επιβραδύνει απλά το ρυθμό του.

Οι επιστήμονες αναφέρουν, πως ένα ακόμη πλεονέκτημα του τρεξίματος στον κυλιόμενο διάδρομο είναι πως μειώνονται αισθητά οι πιθανότητες τραυματισμού καθώς η λεία επιφάνεια του διαδρόμου δύσκολα θα προκαλέσει κάποιον αναπάντεχο τραυματισμό στα πόδια.

Στα θετικά του τρεξίματος στο διάδρομο συγκαταλέγεται και η δυνατότητα της άθλησης ανεξάρτητα από τις διαθέσεις του καιρού. Ακόμη και όταν έξω βρέχει, κάνει κρύο ή… χιονίζει, ο αθλητής, θα συνεχίσει ανενόχλητος την προπόνησή του, πράγμα που σίγουρα δεν θα έκανε αν έτρεχε στο δρόμο.

Η αίσθηση της ασφάλειας είναι ένα ακόμη πλεονέκτημα της προπόνησης σε διάδρομο. Πολλοί είναι εκείνοι που φοβούνται να βγουν για τρέξιμο μετά τη δουλειά καθώς έχει ήδη αρχίσει να νυχτώνει. Το τρέξιμο σε διάδρομο ωστόσο, συνδυάζει τα οφέλη της άθλησης μέσα στο καλά προστατευμένο περιβάλλον του γυμναστηρίου, όπου καμία απειλή δεν ελλοχεύει στο επόμενο, σκοτεινό στενό…

Τέλος, ένα ακόμη πλεονέκτημα, που ανέφεραν οι οπαδοί του διαδρόμου σε έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Medicine & Science in Sport & Exercise», είναι πως η αντανάκλασή τους στον καθρέφτη του γυμναστηρίου, τους βοήθησε να βελτιώσουν την τεχνική, το ρυθμό και το στυλ τους σε αντίθεση με το τρέξιμο στο δρόμο, όπου δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα της αντανάκλασης και επομένως της διόρθωσης της τεχνικής.

Όσο για τα αρνητικά του διαδρόμου; Φυσικά και υπάρχουν, με πρώτο, την λανθασμένη τεχνική, στην οποία μπορεί να συνηθίσει ο αθλούμενος από την αρχή και να την συνεχίσει καθ’ όλη τη διάρκεια της προπόνησής του. Οι ειδικοί αναφέρουν, πως οι αθλητές συνήθως τρέχουν στο διάδρομο με ένα συγκεκριμένο τρόπο, που αν είναι λανθασμένος από την αρχή, σταδιακά θα συνηθίσουν σε αυτόν και δύσκολα θα αλλάξουν τακτική.

And the winner is…

Και αν μετά από αυτά αναρωτιέστε, ποια είναι η ιδανική μορφή τρεξίματος, σας παραπέμπουμε στην άποψη των ειδικών, που αναφέρουν, πως το ιδανικότερο είναι ένας συνδυασμός και των δύο τεχνικών, ώστε ο αθλούμενος να δοκιμάσει την τεχνική και τις αντοχές του τόσο στο δρόμο όσο και στο διάδρομο αλλά και να μην σταματήσει ούτε για μία ημέρα την προπόνησή του λόγω καιρικών συνθηκών.

ΛΙΛΗ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ

[email protected]