Τα απολαμβάνουμε και τα δύο στην αρχή ενός γεύματος, αλλά το καθένα έχει διαφορετική σημασία.

Μια επίσκεψη σε ένα πιο εκλεπτυσμένο εστιατόριο αρκεί για να σας συστήσει στον κόσμο των amuse bouche προτού ξεκινήσει το γεύμα, τα οποία ομολογουμένως πριν κάποια χρόνια δεν ήταν και τόσο γνωστά στο ευρύ κοινό. Από την άλλη, τα ορεκτικά ήταν πάντα κάτι που ξέραμε όλοι ότι θα μας ανοίξουν την όρεξη για το κυρίως γεύμα και υπάρχουν ακόμη και στο μενού μιας ταβέρνας. Ποια είναι, λοιπόν, η διαφορά των δύο;

Παρ’ όλο που και τα δύο υπάρχουν σε ένα γεύμα για να... γαργαλίσουν τον ουρανίσκο και να μας «προετοιμάσουν» για το γεύμα που έρχεται, έχουν διαφορετική τοποθέτηση και σημασία. Τα amuse bouche (τα οποία κυριολεκτικά «διασκεδάζουν τον ουρανίσκο») είναι μικρές μπουκιές που σερβίρει το εστιατόριο σύμφωνα με τις επιλογές του σεφ, χωρίς να προηγηθεί παραγγελία τους, δηλαδή σερβίρονται στους επισκέπτες ενός εστιατορίου όσο περιμένουν να ξεκινήσει το γεύμα τους και τους δίνουν μια πρώτη ματιά στο στυλ του σεφ, χωρίς να υπάρχουν στο μενού. Τα ορεκτικά, από την άλλη, αποτελούν επιλογές των εκάστοτε επισκεπτών μέσα από το μενού και ποικίλλουν. Παραμένουν μικρά σε μέγεθος, αλλά συνήθως είναι μεγαλύτερα από μια μπουκιά. Παράδειγμα ενός ορεκτικού μπορεί να είναι οι γαρίδες κοκτέιλ, μια μπρουσκέτα, τυριά με κράκερ, μύδια, χούμους κ.ο.κ., ενώ στα amuse bouche θα βρείτε πιο εκλεπτυσμένες επιλογές όπως μπουκιές σολομού ή γαρίδας, μικρά rolls, χαβιάρι κ.ο.κ.

Το κοινό και των δύο; Δίνουν την πρώτη εντύπωση για να ξεκινήσει ένα γεύμα, προετοιμάζουν τη γευστική παλέτα και προσφέρουν μια πρώτη ματιά στη γαστρονομική οπτική του σεφ.