Η πιο αγαπημένη πίτα των Σποράδων, δεν μοιάζει με καμία άλλη.

Δεν είναι φτιαγμένη στο ταψί, δεν έχει χοντρή γέμιση, ούτε παχιά ζύμη. Είναι λεπτή, στριφτή σαν σαλιγκάρι, τηγανητή και τόσο τραγανή που ο ήχος της είναι εξίσου δελεαστικός με τη γεύση και την όψη της.

Η σκοπελίτικη τυρόπιτα δεν είναι μια απλή τυρόπιτα που στρέφει τα φώτα πάνω της επειδή προέρχεται από τη Σκόπελο -έχει πίσω της ιστορία και τεχνική. Είναι ένα μικρό στριφογυριστό θαύμα που χωράει σε ένα πιάτο, το αποτέλεσμα μιας παράδοσης που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά στα νησιώτικα σπίτια των Σποράδων, φτιαγμένη με αγνά υλικά και μεράκι και που φυσικά είναι must στα τοπικά πιάτα που πρέπει να δοκιμάσετε.

Η τέχνη του στριψίματος
Η βασική της δομή είναι απλή: λεπτό, χειροποίητο φύλλο και λευκό τυρί –παραδοσιακά πρόβειο ή κατσικίσιο, φέτα ή ανάμεικτα τυριά. Εκεί που ξεχωρίζει είναι στο τύλιγμα. Το φύλλο ανοίγεται πολύ λεπτά, σχεδόν διαφανές, απλώνεται η γέμιση σε γραμμή, και μετά ρολάρεται και στριφογυρίζεται σαν σαλιγκάρι. Το αποτέλεσμα είναι μια πίτα με πολλές σπείρες, που ψήνεται στο τηγάνι σε ελαιόλαδο μέχρι να γίνει χρυσή και κριτσανιστή.

Μην τρομάξετε αν σας δυσκολέψει στην αρχή –γιατί θα σας δυσκολέψει. Το τύλιγμα είναι τεχνική που απαιτεί εξάσκηση, αλλά μόλις το πετύχετε, θα δείτε ότι η διαδικασία είναι σχεδόν διαλογιστική. Κι αν δεν θέλετε να ανοίξετε φύλλο, υπάρχουν έτοιμα λεπτά φύλλα στην αγορά που μπορούν να σας λύσουν τα χέρια.

Μεζές, πρωινό ή street food;
Στη Σκόπελο, θα τη βρείτε παντού –από ταβερνάκια και φούρνους μέχρι τα χέρια περαστικών που την απολαμβάνουν στο δρόμο. Είναι ιδανική για πρωινό με ελληνικό καφέ, αλλά και για μεζεδάκι δίπλα σε ένα ποτήρι ούζο ή λευκό κρασί, ενώ με λίγο μέλι ή μαρμελάδα ανεβαίνει αμέσως επίπεδο.

Για το φύλλο

• 500 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις (ή μισό σκληρό – μισό μαλακό για πιο ελαστικό φύλλο)
• 1 κ.γ. αλάτι
• 2 κ.σ. ελαιόλαδο
• 250 ml χλιαρό νερό (περίπου)

Για τη γέμιση

• 400 γρ. φέτα (ή μισή φέτα – μισό μαλακό λευκό τυρί, π.χ. ανθότυρο)
• Φρεσκοτριμμένο πιπέρι (προαιρετικά)

Για το τηγάνισμα

• Ελαιόλαδο σε αφθονία (να καλύπτει τον πάτο του τηγανιού κατά 1 εκ.)

Εκτέλεση|
Για να φτιάξετε τη ζύμη, σε μια λεκάνη ανακατεύετε το αλεύρι και το αλάτι. Προσθέτετε το ελαιόλαδο και σιγά-σιγά το χλιαρό νερό, ζυμώνοντας μέχρι να έχετε μια λεία και ελαστική ζύμη. Αν κολλάει, προσθέστε λίγο αλεύρι. Σκεπάστε τη με πετσέτα και αφήστε την να ξεκουραστεί 30 λεπτά.

Στη συνέχεια, ετοιμάζετε τη γέμιση θρυμματίζοντας τη φέτα με πιρούνι. Αν θέλετε πιο «βουτυράτη» γεύση, αναμείξτε τη με λίγο μαλακό τυρί και προσθέστε πιπέρι αν σας αρέσει.

Χωρίστε τη ζύμη σε 4 ίσα κομμάτια. Σε αλευρωμένη επιφάνεια, ανοίξτε το καθένα πολύ λεπτό –όσο πιο λεπτό, τόσο πιο τραγανό.

Στην άκρη του φύλλου απλώστε μια λωρίδα γέμισης. Ρολλάρετε προσεκτικά σε μακρύ «κορδόνι» και μετά στρίψτε το σε σχήμα σαλιγκαριού.

Ζεστάνετε καλά το ελαιόλαδο σε μέτρια προς δυνατή φωτιά. Βάλτε την τυρόπιτα και τηγανίστε 2-3 λεπτά από κάθε πλευρά μέχρι να πάρει βαθύ χρυσαφί χρώμα και να γίνει κριτσανιστή.

Αφήστε τις πίτες σε απορροφητικό χαρτί για 1-2 λεπτά για να φύγουν τα πολλά λάδια. Σερβίρετε ζεστές – είναι το μόνο σημείο της συνταγής που δεν σηκώνει αναβολή.

Tips

• Αν θέλετε πιο ελαφρύ αποτέλεσμα, μπορείτε να την ψήσετε σε φούρνο στους 200°C για 25-30 λεπτά με λίγο λάδι από πάνω.
• Για πιο νησιώτικο άρωμα, προσθέστε λίγη ξερή ρίγανη ή δυόσμο στο τυρί.
• Η φρέσκια, ελαστική ζύμη είναι το μισό αποτέλεσμα – το άλλο μισό είναι το καλό ελαιόλαδο.