Ο Andrew Lloyd Webber και τα επιτυχημένα κρασιά του
Ο Andrew Lloyd Webber προκαλεί διχογνωμία ακόμα και για τις προτιμήσεις του στα κρασιά!
Ανάμεσα στους fan των επιτυχημένων musical του Webber, υπάρχει κάποιοι που τον θεωρεί λαϊκιστή και μέτριο. Έτσι γίνεται και με τις προτιμήσεις του στο κρασί. Το 1997 ο Βρετανός συνθέτης έσπασε νέα ρεκόρ, όχι στα box office για κάποια παραγωγή του όπως τα έργα Cats, Phantom of the Opera ή Evita, αλλά στις αίθουσες δημοπρασιών!
Το σαββατοκύριακο της 20ης Μαΐου 1997 η Συλλογή Κρασιών Andrew Lloyd Webber έθεσε ένα νέο παγκόσμιο ρεκόρ δημοπράτησης κρασιού, στα 6.056.783 δολάρια! Παρά το γεγονός ότι η δημοπρασία ήταν επιτυχημένη, υπάρχουν αυτοί που υποστήριξαν ότι η συλλογή, η οποία αποτελούνταν κυρίως από ακριβά και παλιά κρασιά, δεν είχε τον χαρακτήρα ενός αυθεντικού γευσιγνώστη.
Την περασμένη βδομάδα οι fans και οι επικριτές του είχαν την ευκαιρία να τσακωθούν ξανά στο Sotheby’s, καθώς η Serena Sutcliffe MW δημοπράτησε άλλο ένα κομμάτι της μεγάλης συλλογής του Andrew Lloyd Webber στο Hong Kong. Η συλλογή των 747 κρασιών αρχικά, εκτιμήθηκε ότι θα πουληθεί μέχρι 4,1 εκατομμύρια δολάρια, αλλά τελικά έφτασε τα 5,6 εκατομμύρια δολάρια.
Τα πιο ακριβά κρασιά ήταν ένα κιβώτιο 12 μπουκαλιών Chateau Petrus 1982, τα οποία πουλήθηκαν για 77.564 δολάρια. Ο Webber εύχεται «Οι νέοι ιδιοκτήτες να χαρούν τα κρασιά μου όπως τα χάρηκα και εγώ και ανυπομονώ να τα ξαναγνωρίσω σε εστιατόρια σε όλη την Κίνα».
Πριν γίνει η πώληση, κατά τη διάρκεια των προβών για το Wizard of Oz στο Λονδίνο, ο Webber εκμυστηρεύτηκε την αγάπη του για το Burgundy όπου η μοναστική αρχιτεκτονική εμπνέει το άλλο του πάθος, την αρχιτεκτονική, τον τρόπο με τον οποίο το Bordeaux του 1961 του άνοιξε τα μάτια στις δόξες του Claret και εν τέλει το πώς ξεκίνησε να συλλέγει κρασιά όταν ήταν ακόμα στο σχολείο.
Δεν ισχυρίζεται ότι ξέρει τα πάντα για το κρασί. Δηλώνει ότι σπάνια πίνει κρασί από τις «νέες χώρες» (Αυστραλία, Καλιφόρνια, Χιλή και Νέα Ζηλανδία), προτιμώντας να τα γεύεται με τη συντροφιά κάποιου που ξέρει κάτι για αυτά, ενώ παραδέχεται ότι δεν έχει το χρόνο να μάθει παραπάνω για το κρασί.
Ξέρει καλά τι του αρέσει και δεδομένης της επιτυχίας του ως συνθέτη, μπορεί να αγοράσει κρασιά τα οποία είναι απλησίαστα για πολλούς από εμάς. Δυστυχώς για αυτόν ο χρόνος περνάει και έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν πρόκειται να δοκιμάσει τα πάντα στο κελάρι του. Είναι λοιπόν, καιρός να αρχίσει να πουλάει, αλλά όπως κάθε συλλέκτης, δεν θα πάψει να αγοράζει.







