Αλάτσι θα πει αλάτι στα κρητικά. Έξυπνο όνομα για ένα εστιατόριο που «μιλάει» κρητικά και μάλιστα με προϊόντα που έρχονται κατευθείαν από κρητικά χωριά που έχουν παράδοση στην κουζίνα και για «προίκα» τους εξαιρετικές συνταγές.

Η αλήθεια είναι ότι το Αλάτσι έχει πάρει μεγάλη δημοσιότητα τελευταία, είτε λόγω του ονόματος του ιδιοκτήτη του που ακούει στο όνομα Σταύρος Θεοδωράκης, είτε λόγω του γνωστού κριτή του master chef Δημήτρη Σκαρμούτσου που μαγειρεύει στο Αλάτσι από το 2005.

H κουζίνα και τα πιάτα του εστιατορίου σίγουρα αποτελούν σημαντικό πόλο έλξης. Τρανταχτή απόδειξη αυτού αποτελεί και το γεγονός ότι δύσκολα πια βρίσκεις τραπέζι, ακόμα και τις καθημερινές.

Ο χώρος του είναι απλός, με γήινα χρώματα και αρκετές καλλιτεχνικές πινελιές, όπως οι ωραίες φωτογραφίες που είχαν τοποθετηθεί στον τοίχο, οι τοιχογραφίες στις δύο κολώνες του μαγαζιού, το μοντέρνου design φωτιστικό που κρεμόταν από το ταβάνι, αλλά και οι κλασικού ύφους κατακόκκινες καρέκλες με την περίεργη πλάτη, που μπερδεύονταν όμορφα με τις υπόλοιπες ξύλινες retro καρέκλες των τραπεζιών.

Η τσικουδιά από τον Σέλινο με τα παξιμάδια και τις μικρές ελίτσες που έφτασαν για αρχή ήταν μια όμορφη κίνηση καλωσορίσματος.

Η σαλάτα ήταν αληθινή αποκάλυψη και το όνομα αυτής: ασκολύμπροι λεμονάτοι, με ξεροκούκια και ρεβίθια βραστά με λαδολέμενο. Δεν είχα φανταστεί ότι ένα χορταρικό -που για την ακρίβεια είναι αγκάθι- θα μπορούσε να έχει τόσο νόστιμη γεύση. Φυσικά, δεν φάγαμε το αγκάθι, αλλά όπως μας εξήγησαν, το κάτω μέρος του φυτού και ήταν νοστιμότατο.

Στη συνέχεια, κινηθήκαμε στις κλασικές γεύσεις της Κρήτης: ντολμαδάκια της κ. Αργυρώς με αμπελόφυλλα και γιαούρτι με άνηθο αλλά και ένα γαμοπίλαφο με αρνί, κότα και στακοβούτυρο. Τα ντολμαδάκια ήταν όμορφα αν και κρύα (πολλοί τα προτιμούν βέβαια, έτσι). Μια πρέζα αλάτι παραπάνω όμως, νομίζω ότι την «σήκωναν». Όσο για το γαμοπίλαφο ήταν χυλωμένο και βρασμένο όπως έπρεπε. Προτείνεται στους λάτρεις του αρνιού που αγαπούν την έντονη μυρωδιά του. Πολλή πέραση είχε και το κοκοράκι με τα χειροποίητα μακαρόνια, αλλά το αφήσαμε για την επόμενη φορά.

Τα δύο επιδόρπια που δοκιμάσαμε ήταν νόστιμα και καλοφτιαγμένα. Τα ξεροτήγανα (οι γνωστές μας δίπλες) ήρθαν με λίγο μέλι και ήταν σωστά τηγανισμένες, χωρίς τη γνωστή λαδίλα. Όσο για το τραγανό μπισκότο με ρευστή σοκολάτα, καβουρδισμένα φουντούκια και καραμελωμένο πορτοκάλι, ήταν συμπαθέστατο. Η σοκολάτα σου γέμιζε το στόμα και το μπισκότο με τα φουντούκια έδινε μια εξαιρετικά τραγανή αίσθηση.

Ομολογώ ότι λόγω της εκτεταμένης προβολής που έχει λάβει το τελευταίο διάστημα το εστιατόριο, οι γευστικές απαιτήσεις ήταν μάλλον, ιδιαίτερα υψηλές. Παρ' όλα αυτά όμως, το αποτέλεσμα ανταποκρίθηκε ικανοποιητικά, τόσο σε γεύση όσο και σε τιμή.

Πληροφορίες: Αλάτσι, Βρασίδα 13, Αθήνα Περιοχή Hilton, 210 7210501, 6977210501, www.alatsi.gr , 25-30 ευρώ.

ΒΑΛΙΑ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

[email protected]