Τα συν και τα πλην της fusion κουζίνας

ta-sun-kai-ta-plin-tis-fusion-kouzinas

ΤΕΤΑΡΤΗ, 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2011

Δεν πρόκειται για νέα τάση, ούτε για ένα είδος κουζίνας όπου όλα είναι ανυπόφορα ή καταπληκτικά. Ορισμένοι fusion συνδυασμοί φαγητών είναι ευχάριστοι στη γεύση, ενώ κάποιοι άλλοι δεν θα έπρεπε ποτέ να έχουν δημιουργηθεί...

Με τον όρο «fusion κουζίνα» αναφερόμαστε στο είδος εκείνο του φαγητού που συνδυάζει διαφορετικές μαγειρικές μεθόδους ή γεύσεις από διαφορετικές χώρες ή από περιοχές της ίδιας χώρας. Υπάρχει άραγε άλλη λέξη στη γαστρονομία που να προκαλεί τόσο ακραίες αντιδράσεις όπως η λέξη «fusion»;

Η fusion κουζίνα έχει γίνει αρκετά «της μόδας» τις τελευταίες δεκαετίες, όμως στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια σχεδόν αρχαία παράδοση. Ο άνθρωπος συνήθιζε να αναμειγνύει διαφορετικές γεύσεις και υλικά από τότε που ξεκίνησε να τρώει. Μερικές φορές το έκανε κατά τύχη, άλλες από ανάγκη να καταστήσει ξένες γεύσεις πιο οικείες και άλλες φορές, από την ανάγκη του να αντικαταστήσει πιο σπάνια και δυσεύρετα υλικά με τοπικά προϊόντα.

Ορισμένα από τα αποτελέσματα των fusion πειραματισμών είναι πολύ επιτυχημένα, όπως για παράδειγμα το Tex-Mex, που περιλαμβάνει συνήθειες και γεύσεις των πολιτισμών του Τέξας και του Μεξικού που ζουν κοντά μεταξύ τους. Ένα ακόμα fusion πιάτο που έγινε διάσημο λόγω της υπέροχης γεύσης του, είναι η γερμανική λιχουδιά Currywurst (λουκάνικο με κάρι) που συνδυάζει το παραδοσιακό γερμανικό λουκάνικο, με την αμερικανική κέτσαπ και το πικάντικο ινδικό κάρι. Στην Ασία επίσης, γνωστά είναι τα banh mi (γαλλική μπαγκέτα με βιετναμέζικη γέμιση), αλλά και ποικιλία άλλων νόστιμων συνδυασμών που μπλέκουν διαφορετικές ασιατικές γεύσεις στο ίδιο πιάτο.

Στις ΗΠΑ, η πολιτιστική ποικιλομορφία δημιούργησε μια πλούσια κουζίνα: οι Ευρωπαίοι αριστοκράτες προσέθεσαν τις κλασικές ευρωπαϊκές τους τεχνικές μαγειρικής και αυτές αναμείχθηκαν με γεύσεις από την Ινδία, την Αφρική και την Καραϊβική. Επίσης, ιδιαίτερα η Αμερική είναι ένα μεγάλο καζάνι που «παντρεύει» διαφορετικές κουζίνες. Έτσι υιοθέτησε πλήρως τα εβραϊκά bagels αλλά και την pizza, προσθέτοντας τις τροφές αυτές στην καθημερινή διατροφή των πολιτών της.

Ένας άλλος τρόπος να δημιουργήσει κανείς fusion πιάτα είναι να υιοθετήσει ένα φαγητό και να το παρασκευάσει με διαφορετικά υλικά. Η pizza είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού, αφού μπορεί να προσθέσει κανείς πάνω στη ζύμη της όλα σχεδόν τα υλικά, από διαφορετικές εθνικές κουζίνες.

Ο συγκεκριμένος τρόπος επιτρέπει στους chefs να απελευθερώσουν ολοκληρωτικά τη φαντασία και τη δημιουργικότητά τους, με συνέπεια όμως, να δημιουργούνται πολλές φορές «περίεργα» πιάτα, όπως είναι για παράδειγμα το sushi με foie gras, το οποίο έκανε πολλούς να μισήσουν την fusion κουζίνα.

H ασιατική fusion μαγειρική φαίνεται να κυριαρχεί στο τοπίο του «υβριδικού» φαγητού, με ενδιαφέροντα πιάτα που μπλέκουν τη γιαπωνέζικη κουζίνα με τη λατινοαμερικανική και με άλλες. Ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα αποτελούν τα εστιατόρια του Nobu. Ο Nobu πρόσθεσε πολλούς συνδυασμούς και ξένα υλικά στο γιαπωνέζικο μενού του, φτιάχνοντας μοναδικά πιάτα.

Στην Ελλάδα δε, είναι πολλά τα εστιατόρια και οι σεφ που τολμούν προκλητικούς γευστικούς συνδυασμούς διαφορετικών γεύσεων. Τα παραδοσιακά ελληνικά πιάτα εμπλουτίζονται με ξένα και μοντέρνα υλικά και παίρνουν τελείως διαφορετική μορφή.

Δεν χρειάζεται όμως, να είστε διάσημοι σεφ για να δημιουργήσετε fusion πιάτα και στο σπίτι σας. Αυτό άλλωστε, συμβαίνει συχνά κατά τύχη ή λόγω των ιδιαίτερων γευστικών μας προτιμήσεων. Πολλοί αγαπάμε τη σόγια, το tabasco, το τζίντζερ και πολλά ακόμα «ξένα» συστατικά και τα προσθέτουμε στα καθημερινά φαγητά μας, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο ένα... fusion μενού.