Αν τρώτε συχνά έξω, ίσως έχετε παρατηρήσει ότι πολλά εστιατόρια έχουν υιοθετήσει μια τακτική που φαντάζει μάλλον ενοχλητική για τους περισσότερους πελάτες ανά τον κόσμο: το μάζεμα των πιάτων, προτού καλά-καλά τα τελειώσουμε.

Δεν πρόκειται για ελληνικό φαινόμενο, αλλά για παγκόσμιο, σύμφωνα με την Independent: εκεί που τρώτε, ακόμη κι αν έχετε την τελευταία μπουκιά ακόμη στο στόμα σας, ο σερβιτόρος καταφτάνει και (στην καλύτερη περίπτωση) ευγενικά ρωτάει αν μπορεί να πάρει το πιάτο σας, τη στιγμή που εσείς μπορεί μόλις να τελειώσατε, η παρέα σας, όμως, όχι.

Σίγουρα, η ευγενική του ερώτηση είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, όταν όμως αυτή συνοδεύεται από το χέρι του που έχει ήδη πιάσει το πιάτο, τότε πολλοί βρίσκονται σε δύσκολη θέση να πουν «όχι». Και κάπως έτσι, αρκετά εστιατόρια έχουν εγκαταλείψει ή απλώς παραβλέπουν μια σημαντική αρχή που αφορά την εξυπηρέτηση πελατών κι αυτή είναι να τους αφήσουν να τελειώσουν το φαγητό τους με την ησυχία τους.

Αντί, λοιπόν, να μαζέψουν τα πιάτα όταν το γεύμα έχει τελειώσει, πολλοί σερβιτόροι περιφέρονται γύρω από το τραπέζι και τη στιγμή που κάποιος αφήσει κάτω το πιρούνι του, αρχίζουν να μαζεύουν. Κι όσοι είναι τυχεροί, μπορεί να ερωτηθούν πριν το μάζεμα –οι υπόλοιποι όχι.

Όταν, όμως, ένας σερβιτόρος μαζεύει κάποιο πιάτο πριν τελειώσουν όλοι, τότε αφήνει στο τραπέζι κάποια διακριτικά, αλλά σημαντικά μηνύματα: αυτοί που ακόμη τρώνε αισθάνονται ότι καθυστερούν τους υπόλοιπους κι αυτοί που τελείωσαν αισθάνονται ότι έφαγαν βιαστικά. Αποτέλεσμα; Όλη η παρέα φορτώνεται με ενοχές.

Τι λέει η παγκόσμια κοινή γνώμη;
Προτού βιαστείτε να κατηγορήσετε την ταβέρνα της γειτονιάς σας γι’ αυτό, να σας πούμε πως συμβαίνει παντού στον κόσμο και χειροτερεύει, σύμφωνα με τον Tyler Cower, Καθηγητή Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο George Mason των Η.Π.Α., ο οποίος έχει γράψει επανειλημμένα για τα οικονομικά του να τρώει κάποιος έξω. Συγκεκριμένα, ο ίδιος αναφέρεται σε αυτό το πρόβλημα, το οποίο δεν αρέσει σε κανέναν.

Η αποδοκιμασία, όμως, φαίνεται κι από διάφορες άλλες δημοσιεύσεις απανταχού: το «αδελφό» site της San Francisco Chronicle, SF Gate, συστήνει στους σερβιτόρους να είναι πιο υπομονετικοί, ενώ και ο Adam Roberts, ιδρυτής του δημοφιλούς food blog, the Amateur Gourmet, έκανε το ίδιο αργότερα. Μέσα σε όλα, και οι New York Times δημοσίευσαν μια λίστα με το τι να μην κάνουν οι υπάλληλοι των εστιατορίων και μέσα σε όλα συμπεριλαμβανόταν και το «μην παίρνετε ένα άδειο πιάτο από έναν πελάτη, όταν οι υπόλοιποι ακόμη τρώνε το αντίστοιχο δικό τους πιάτο. Απλώς περιμένετε».

Πώς εξηγείται αυτό το φαινόμενο;
Το «γιατί» αυτό συμβαίνει ολοένα σε περισσότερα εστιατόρια τελευταία φαίνεται πως δεν είναι ξεκάθαρο, αλλά είναι πιθανό να οφείλεται σε οικονομικούς λόγους. Η τιμή του χώρου ανεβαίνει κι αυτό αυξάνει την αξία του κάθε τραπεζιού. Αυτό σημαίνει ότι το να αλλάζουν συχνά οι επισκέπτες είναι σημαντικό.

Μια παρόμοια τάση, επίσης, κάνει τα εστιατόρια να «εύχονται» να μην παραγγείλει ο πελάτης επιδόρπιο, αφού πρόκειται για ένα πιάτο που δεν είναι ιδιαιτέρως κεδροφόρο και κάνει τους αυτούς που το απολαμβάνουν να χαλαρώσουν και να καθυστερήσουν να φύγουν.

Από την άλλη, υπάρχει και η περίπτωση οι σερβιτόροι να μαζεύουν τα πιάτα, γιατί πιστεύουν ότι αυτό θέλουν οι πελάτες: ένα πιο άδειο και ανάλαφρο τραπέζι.

Το λυπηρό είναι ότι αυτή η ατυχής τάση είναι ίσως πιο άδικη στους σερβιτόρους, οι οποίοι ενδεχομένως να δέχονται την παρατήρηση των πελατών, ενώ δεν φταίνε οι ίδιοι. Αυτοί που βρίσκονται πίσω από όλο αυτό είναι αυτοί που διευθύνουν το εστιατόριο, οι οποίοι δίνουν οδηγίες καθαρισμού των τραπεζιών όσο το δυνατόν γρηγορότερα, ακόμη κι αν οι μισοί στο τραπέζι ακόμη απολαμβάνουν το φαγητό τους, πολλές φορές λόγω και του να αποφευχθεί ο συνωστισμός. Και κάπου στη μέση όλου αυτού, βρίσκονται οι σερβιτόροι.

Την επόμενη φορά που θα σας συμβεί κάτι τέτοιο, φροντίστε να απαντήσετε με ευγένεια στο σερβιτόρο σας, ζητώντας του λίγο χρόνο ακόμη να απολαύσετε το γεύμα σας με την παρέα σας. Έτσι, κανείς δεν θα σας πάρει το πιάτο με το ζόρι κι όλα θα λήξουν καλώς.