Το Ejekt Festival άνοιξε τις πόρτες του στην Πλατεία Νερού στο Φάληρο το απόγευμα της 27ης Ιουνίου. Με θέα τη θάλασσα και το καλοκαιρινό αεράκι, το πρώτο μεγάλο (και το μοναδικό με φρέσκα ονόματα για φέτος) φεστιβάλ του καλοκαιριού, άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις στις χιλιάδες κόσμου που το τίμησαν.

Φτάσαμε στον χώρο λίγο πριν βγει στη σκηνή ο Miles Kane. Το 1/2 των The Last Shadow Puppets και frontman των Rascals εμφανίστηκε με κολλητό ζεβρέ παντελόνι και μαλλί α-λα-Liam Gallagher, μπροστά στο ελληνικό κοινό που έχει αγαπήσει ιδιαίτερα το τελευταίο του album. Με διάθεση για χορό, έπαιξε αρκετά κομμάτια, όπως το radio hit «Come Closer», το «Rearrange» και το «Inhaler», στα οποία ο κόσμος ανταποκρίθηκε ζεστά. Την επόμενη φορά τον περιμένουμε με το μουσικό του έτερο ήμισυ, Alex Turner.

Είχε αρχίσει να βραδιάζει πια και η αναμονή που ακολούθησε μέχρι τους James, που εμφανίστηκαν γύρω στις 10 μ.μ., ήταν αρκετά μεγάλη. Φυσικά τα λόγια είναι περιττά, για την τεράστια αγάπη του κόσμου στο συγκρότημα του Tim Booth, που διεκδικεί πλέον την… ελληνική υπηκοοότητα μαζί με τους Scorpions. Δίνοντας πάλι έμφαση στο ενδυματολογικό, δε θα μπορούσαμε να μη σχολιάσουμε την αμάνικη μαρινιέρα του Booth και το -σήμα κατατεθέν του πια- σαλβάρι.

Η εμφάνιση των James μας έδωσε την ευκαιρία να ακούσουμε για άλλη μια φορά μερικά από τα πιο όμορφα τραγούδια της βρετανικής pop. Το «Senorita», το «Sit Down», το «English Beefcake» και φυσικά το «Getting Away With It» ήταν αρκετά για να θυμηθούμε ξανά τους λόγους που αγαπάμε τόσο πολύ αυτήν τη μπάντα.

Η ώρα ήταν πλέον δώδεκα παρά και το κεντρικό σχήμα δεν είχε κάνει ακόμα την εμφάνισή του. Τελικά, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, τα φώτα έσβησαν και οι Kasabian εμφανίστηκαν εν μέσω καπνών στη σκηνή, με το «Days Are Forgotten». Όλος ο κόσμος χοροπηδούσε και φώναζε τους στίχους ενός από τα μεγαλύτερα hits της χρονιάς.

Η συνέχεια ήταν άκρως ανεβαστική και δυναμική, με μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους. «Velociraptor», «Shoot The Runner», «Where Did All The Love Go», και πολλά άλλα απολαύσαμε στη χθεσινή βραδιά, μέχρι το «Fire», που έβαλε την τελευταία φωτιά στη βραδιά. Φυσικά, αρκετοί δεν ήταν εκεί για να το παρακολουθήσουν, μιας και το συγκρότημα τελείωσε στις 2 παρά τη συναυλία, με αποτέλεσμα αρκετοί να έχουν αποχωρήσει από τον χώρο.

Σε εργάσιμη μέρα, η ώρα αυτή είναι για τους περισσότερους απαγορευμένη. Ίσως αυτό να ήταν και το μόνο αρνητικό στην όλη διοργάνωση, που μας άφησε με πολύ καλές εντυπώσεις και ελπίδες ότι ακόμα και σε δύσκολες εποχές, μπορούμε να απολαμβάνουμε καλές συναυλίες.

ΡΟΖΙΝΑ ΑΡΑΠΗ