Δισκοκριτική: «Oceania» Smashing Pumpkins

diskokritiki-oceania-smashing-pumpkins

ΔΕΥΤΕΡΑ, 02 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012

«Oceania» τιτλοφορείται το έβδομο κατά σειρά στούντιο άλμπουμ του αγαπημένου συγκροτήματος των Smashing Pumpkins, που κυκλοφόρησε πρόσφατα, ενώ αποτελεί την πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά τους μετά το «Zeitgeist» του 2007.

Δεν είναι λίγοι αυτοί, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι το σχήμα δεν θα έπρεπε να φέρει το όνομα των Smashing Pumpkins, μιας και ο Corgan είναι το μοναδικό μέλος από την αρχική σύνθεση. Το συγκρότημα απαρτίζεται πλέον από τους Mike Byrne στα ντράμς, Nicole Fiorentino στο μπάσο και Jeff Schroeder στις κιθάρες.

Η νέα αυτή κυκλοφορία της δημοφιλούς μπάντας από το Σικάγο, αποτελεί μέρος της ενότητας «Teargarden by Kaleidyscope», που ξεκίνησε το 2009, με κομμάτια που ήταν διαθέσιμα δωρεάν από την ιστοσελίδα του γκρουπ και όταν ολοκληρωθεί θα αποτελείται από 44 δημιουργίες.

Ορισμένα από το τραγούδια του project παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον –όπως τα «A Song for a Son» και «The Fellowship»- και άλλα προβληματίζουν και δημιουργούν ερωτηματικά για τον λόγο ύπαρξής τους –όπως τα «Owata» και «Spangled». Έχοντας περάσει σχεδόν δύο δεκαετίες από το «Siamese Dream» (1993) και το λατρεμένο «Mellon Collie and the Infinite Sadness» (1995) κάτι ενδιαφέρον γεννιέται στο μυαλό του Billy Corgan, ψυχή και μυαλό των Smashing, οι οποίοι είναι πλέον μια εντελώς διαφορετική μπάντα.

Το «Oceania» -που κυκλοφόρησε από τη δισκογραφική εταιρία ΕΜΙ σε συνεργασία με την εταιρεία του τραγουδιστή του συγκροτήματος, Billy Corgan («Martha's Music»)-, περιέχει συνολικά 13 τραγούδια.

Μιλώντας στον Τύπο για τη νέα του δουλειά, ο Corgan δήλωσε: «Ήμουν έτοιμος να ηχογραφήσω ένα άλμπουμ στο οποίο κάθε τραγούδι έχει την ίδια αξία... Ο μόνος τρόπος να εξασφαλίσεις ότι κάθε τραγούδι στο «Oceania» αξίζει να το ακούσεις, είναι να συντονίσεις την καρδιά σου, ώστε να γίνει «ένα» με αυτό που φτιάχνεις. Μόλις νοιώσαμε ότι το καταφέραμε αυτό, μόνο τότε επιτρέψαμε σε άλλους, έξω από τον κόσμο μας, να ακούσουν το άλμπουμ».

Κάνοντας λόγο για τη συνεργασία του με τους μουσικούς και μέλη της μπάντας, καθώς και για το τελικό αποτέλεσμα, ο τραγουδιστής και συνθέτης ανέφερε. «Πάνω από όλα βρισκόμαστε εδώ για να φτιάξουμε μαζί νέα τραγούδια: Ο Jeff, ο Mike και η Nicole συνεισέφεραν ο καθένας σημαντικά στη διαμόρφωση του «τόνου» και της «υφής» του «Oceania», το οποίο είναι ένα άλμπουμ διαφορετικό από όσα έχω φτιάξει ως τώρα. Συγχρόνως, ωστόσο, «περικλείει» τις ίδιες μουσικές αξίες, που ανέκαθεν «υπερασπιζόμουν» με τους Pumpkins...». Δεν είναι λίγες οι στιγμές που το άλμπουμ μας φέρνει αναμνήσεις ήχων από το «Siamese Dream», χωρίς όμως να προκαλεί συναισθήματα νοσταλγίας. Το μεγαλύτερο μέρος του «Oceania» κινείται σε mid-tempo, χαλαρούς έως slow ρυθμούς, με δυνατές δόσεις ποιοτικής ακουστικής κιθάρας. Το «Quasar» -εναρκτήριο κομμάτι του άλμπουμ- αποτελεί σίγουρα την πιο δυνατή στιγμή, ενώ το «Panopticon», που ακολουθεί, διατηρεί τις εντυπώσεις της εισαγωγής σε υψηλά επίπεδα. Η εμπορικότερη και σημαντικότερη στιγμή της δουλειάς φέρει τον τίτλο «My Love Is Winter», σίγουρα θα παιχτεί πολύ σε club και ραδιόφωνα και θα γίνει μια από τις αγαπημένες μπαλάντες, διεκδικώντας μια θέση στη λίστα των διαχρονικών τραγουδιών του είδους.

Στιγμές του «Zeitgeist» μας έφερε στο μυαλό το «Violet Rays», ενώ από την εισαγωγή του –και όχι μόνο- το «One Diamond, One Heart» μας θύμισε την πρώτη σόλο δουλειά του Corgan, «TheFutureEmbrace» (2005). Κομμάτια που ξεχωρίζουν -από την πρώτη ακρόαση- είναι το χαρωπό «The Chimera», το «Glissandra» με ένα ιδιαίτερο ριφ που ή θα το αγαπήσεις ή θα το θεωρήσεις ηχορύπανση, το «The Celestials» με ήχο παλιών αγαπημένων Smashing καθώς και το «Inkless» με κιθαριστικές στιγμές βγαλμένες από το «Mellon Collie and the Infinite Sadness».

Συνοψίζοντας, αφού βουτήξαμε στα βάθη του «Oceania», μπορούμε να πούμε ότι δροσιστήκαμε από έναν αξιόλογο alternative rock δίσκο που φέρει την υπογραφή του Corgan. Το ηλεκτρικό στοιχείο επικρατεί, όπως και σε προηγούμενες δουλειές του συγκροτήματος. Αυτό που δεν συναντάμε, πλέον, είναι όργανα όπως το βιολί και το πιάνο. Οι ψυχεδελικές κιθάρες εξακολουθούν να είναι ένα από τα δυνατά σημεία και των σημερινών Smashing Pumpkins, που μπορεί η νέα δουλειά που παραδίδουν να μην εφάμιλλη των «Mellon Collie» και «Adore», δεν υστερεί, ωστόσο, σε θέματα ποιότητας και μουσικής ζωντάνιας. Όπως και να έχει, το σεβαστό και λατρεμένο παρελθόν των Smashing κάνει πάντα με αγάπη αποδεκτή, κάθε παροντική εμφάνιση, που πάντα ξυπνά αναμνήσεις.

Καλλιτέχνης: Smashing Pumpkins

Album: «Oceania»

Label: ΕΜΙ Label Services/Caroline Distribution

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης