Ο νέος δίσκος των θρυλικών Βρετανών Cult, σηματοδοτεί την επιστροφή τους στα μουσικά δρώμενα και επιχειρεί να αποκαταστήσει την ιστορική αδικία που έχουν δεχθεί τα μέλη της μπάντας, καθώς –όπως υποστηρίζουν- δεν χαίρουν της εκτίμησης που θα έπρεπε.

Πριν τρία χρόνια, ο Ian Astbury, frontman των Cult, δήλωνε πως για την μπάντα δεν θα υπάρξει καινούργιο άλμπουμ, γιατί η «όλη ιδέα των άλμπουμ έχει πεθάνει εδώ και χρόνια» όπως ανέφερε χαρακτηριστικά. Όμως, η στενοχώρια των φίλων του συγκροτήματος δεν κράτησε πολύ, αφού την κυκλοφορία του «Born Into This» το 2007, ακολούθησε το single «Every Man And Woman Is A Star», του 2010 και την περσινή τους περιοδεία το ολοκαίνουργιο «Choice Of Weapon».

Την ακρόαση του άλμπουμ ανοίγουν τα «Honey From A Knife» και «Elemental Light» θυμίζοντάς μας παλιές ένδοξες στιγμές του συγκροτήματος. Το χορευτικό «The Wolf» με τα δυνατά του ντραμς ξεσηκώνει ενώ το γεμάτο συναισθήματα «Life>Death» αποτελεί μια απολαυστική μουσική στάση, πριν τον σταθμό που φέρει τον τίτλο «For The Animals». Η επιβίβαση είναι άμεση, ενώ την τετράλεπτη διαδρομή συνοδεύουν ροκ πλήκτρα και γρήγοροι ρυθμοί από τον Billy Duffy, που για άλλη μια φορά αποδεικνύει ότι είναι ένας από τους ικανότερους κιθαρίστες του Μάντσεστερ.

Το «Amnesia» -θυμίζοντάς μας κάτι από τους αγαπημένους AC/DC- μας αφήνει να χαλαρώσουμε υπό τους ήχους του υπνωτικού riff στο «Wilderness now». Η πορεία για την τελική ευθεία του άλμπουμ ξεκινά από το «Lucifer», με ένα καταπληκτικό σολάρισμα του Duffy να πλαισιώνει τον Astbury, ο οποίος τραγουδά «you got no shame/you are my Lucifer». Η ρυθμική μελωδία «Α Pale Horse», με δυνατή δόση John Lee Hooker, μας οδηγεί στο φινάλε που φέρει τον τίτλο «This Night In The City Forever», με εισαγωγή που αποτελεί φόρο τιμής στον Jim Morison και τους Doors και ήχο να θυμίζει ανεπανάληπτες επιτυχίες της δεκαετίας του ’80.

Η παραγωγή των Bob Rock και Chris Goss είναι αρκετά προσεγμένη καθώς δεν εξαφανίζει κανένα μουσικό όργανο ενώ τα φωνητικά ακούγονταν πιο ζωντανά από κάθε άλλη φορά. Τα γρήγορα riffs έχουν ταιριάξει απόλυτα με τον ξέφρενο ρυθμό ενώ τα ντραμς ακούγονται όσο δυνατά χρειάζεται για να αγκαλιάζουν τις κιθάρες, που καλπάζουν μέχρι να φτάσουν στο μονοπάτι που διαβαίνει η φωνή του Astbury. Το άλμπουμ είναι δημιουργία μιας μπάντας που ισορροπεί τις μουσικές hard rock καταβολές της με έναν ανανεωμένο dark post ήχο. Ο Astbury -για μια ακόμα φορά- έρχεται με επιβλητικό ύφος και τις ερμηνείες του, να δικαιώσει το πολυπληθές φανατικό κοινό του, πλαισιωμένος από ένα καλοκουρδισμένο και έμπειρο συγκρότημα.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι τα δέκα κομμάτια που απαρτίζουν το «Choice Of Weapon», σε καμιά περίπτωση δεν αποκλίνουν από το γνωστό -hard rock meets gothic rock- ύφος των Cult, σε μια δουλειά που έχει ένα φανταστικό artwork, καλούς στίχους ενώ αναφοράς αξίζει και η προσφορά των Chris Wyse και John Tempesta σε μπάσο και ντράμς, αντίστοιχα, που πλαισιώνουν επάξια το συνθετικό δίδυμο Astbury και Duffy.

Η «επιλογή όπλου» δείχνει από την πρώτη κιόλας ακρόαση ότι έχει γίνει με επιτυχία από την βρετανική μπάντα, αφού κατάφερε να δημιουργήσει ένα άλμπουμ το οποίο θα ακουστεί πολύ και σίγουρα θα συμπεριληφθεί στα καλύτερα της χρονιάς.

Καλλιτέχνης: The Cult

Album: «Choice Of Weapon»

Record Label: Megaforce Records

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης