Οι Καναδοί Nü Sensae ήρθαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα και δικαιολόγησαν με τον καλύτερο τρόπο τον ντόρο γύρω από το όνομά τους στους punk κύκλους.

Δύσκολες συνθήκες για μια συναυλία να διεξάγεται καθημερινή και παράλληλα με σημαντικό αγώνα ποδοσφαίρου (Μπάγερν Μονάχου-Μπαρτσελόνα). Aυτές τις αντιξοότητες είχαν να ξεπεράσουν οι Καναδοί Nü Sensae, που επισκέφθηκαν για πρώτη φορά τη χώρα μας στο Six Dogs. Παρόλα αυτά δεν αντιμετώπισαν κανένα πρόβλημα και σε ένα live διάρκειας περίπου 50 λεπτών ξετύλιξαν όλες τις αρετές τους και απέδειξαν γιατί θεωρούνται μια από τις καλύτερες καινούργιες punk μπάντες.

Το μεγάλο ατού των Nü Sensae είναι η σερβικής καταγωγής Andrea Lukic στα φωνητικά και το μπάσο, που όταν χρειάζεται δεν έχει κανένα πρόβλημα να καθίσει και πίσω από τα ντραμς, ξεδίνοντας σαν να μην υπάρχει αύριο. Οι γυναίκες άλλωστε στην rock/punk μουσική σκηνή είναι ελάχιστες κι έτσι αρκεί απλώς μια γυναικεία παρουσία για να ξεχωρίσει. Η Lukic όμως, δε μένει σε αυτό, αφού είναι σαρωτική, με μια παρουσία, που θυμίζει έναν θηλυκό Kurt Cobain και με ουρλιαχτά που θα ζήλευαν μέχρι και τραγουδιστές heavy metal συγκροτημάτων.

Μετά την προσθήκη του κιθαρίστα Brody McNight, οι συνθέσεις της μπάντας λειτουργούν καλύτερα, αποκτώντας περισσότερο βάθος και όγκο, γεγονός που φάνηκε στον περσινό τους δίσκο «Sundowning», ο οποίος δικαίως απέσπασε διθυραμβικές κριτικές.

Στο punk rock τα συγκροτήματα και οι δίσκοι είθισται να αποδεικνύουν την αξία τους επί σκηνής και οι Καναδοί ήταν κάτι παραπάνω από πειστικοί. Από τα πρώτα τους EP μέχρι το φετινό «Throw» από το 7ιντσο split με τους Coathangers, στο setlist τίμησαν ολόκληρη την έως τώρα δισκογραφία τους και το κοινό αν και δε γέμισε το Six Dogs, ήταν αρκετά ενθουσιώδες και βοήθησε στο να γίνουν και οι ίδιοι πιο ενεργητικοί.

Το σημαντικότερο σε αυτό το live των Nü Sensae είναι ότι δεν μπορείς να το κατατάξεις χρονικά. Ναι μεν πραγματοποιήθηκε χτες (23/4), ωστόσο πολύ εύκολα θα μπορούσε να είχε λάβει χώρα σε κάποιο υπόγειο club στο Seattle του 1992. Αυτό δείχνει μια μπάντα που μένει μακριά από τα κελεύσματα της εποχής και που αγαπά πραγματικά τη μουσική της, αφού ζει και αναπνέει για να τη μοιράζεται με τον κόσμο στις περιοδείες της.

Και όσοι πήγαν στην Αβραμιώτου πριν ανοίξουν οι πόρτες και συνάντησαν τα μέλη του συγκροτήματος, κατάλαβαν ότι είναι αφάνταστα προσιτοί και προσγειωμένοι και τους αξίζουν οι επιτυχίες που σίγουρα θα ακολουθήσουν.

Υ.Γ: Τη συναυλία άνοιξαν δυναμικά οι Rita Mosss που βελτιώνονται σταθερά και είναι πλέον από τα πιο ενδιαφέροντα ελληνικά συγκροτήματα στο hardcore/punk.

Γιάννης Μόσχος