Ο David Eugene Edwards συναρπάζει εδώ και χρόνια, κάτι που φυσικά, έγινε και το βράδυ του Σαββάτου, στο Gagarin 205.

Ο κόσμος άρχισε να συρρέει από τις 9:30 μ.μ. του Σαββάτου 27 Νοεμβρίου, στον γνωστό χώρο στη Λιοσίων, ο οποίος κατέληξε να γεμίσει λίγη ώρα αργότερα, γεγονός που είναι πολύ σημαντικό, μιας και δείχνει ότι το ελληνικό κοινό πάντα θα τρέφει αγάπη στο περίεργο, το ξεχωριστό και το σκοτεινό.

Η περίπτωση των Woven Hand δε διαφέρει. Ο David Eugene Edwards συναρπάζει εδώ και χρόνια, είτε με τους 16 Horsepower, είτε με το σημερινό του σχήμα, τους Woven Hand. Κάτι που φυσικά, έγινε και το βράδυ του Σαββάτου, ακριβώς ένα χρόνο μετά την τελευταία τους εμφάνιση στην Αθήνα.

Τη συναυλία άνοιξαν οι Universe 217. Το συγκρότημα είχε αρκετά μεταλλικό ήχο και μία τραγουδίστρια με απίστευτη φωνή. Δυστυχώς όμως, δε ταίριαζαν καθόλου με το πνεύμα της βραδιάς και αυτό που όλοι είχαν έρθει να δουν. Παρ’ όλα αυτά η εμφάνιση τους ήταν πολύ καλή και δυναμική.

Γύρω στις 10.30 μ.μ., ένα μπλε φως έλουσε τη σκηνή του Gagarin και τα τέσσερα μέλη των Woven Hand εμφανίστηκαν στη σκηνή. Ο Eugene κάθισε σε ένα σκαμπό στα αριστερά, απομακρυσμένος από τα υπόλοιπους. Η πρώτη έκρηξη ήρθε με το «Heart and Soul» των Joy Division, πολυαγαπημένο τραγούδι τους, που το ερμηνεύουν συχνά.

Η συνέχεια ήταν ονειρική. Οι ρυθμοί της κιθάρας, τα drums, πότε υποτονικά και πότε γεμάτα ένταση, το πιάνο και το μπάσο, όλα έδεναν σε μία εμφάνιση που θύμιζε θρησκευτική τελετή. Η συνέχεια ήρθε από το καινούργιο τους album, το «The Threshing Floor με το «Sinking Hands». Από αυτή τη δουλειά τους ακούσαμε εκτός από το ομώνυμο, το «Raise Her Hands», το «His Rest» και φυσικά το υπέροχο «Orchard Gate».

Από τις πιο δυνατές στιγμές της βραδιάς ήταν, όπως ήταν αναμενόμενο, η εκτέλεση του «The Speaking Hands», πασίγνωστου πλέον από γνωστή «αιματοβαμμένη» ελληνική σειρά, σε μια πιο δυνατή εκδοχή του, αρκετά διαφορετική από το πρωτότυπο. Δεν έλειψαν και άλλα αγαπημένα τραγούδια του παρελθόντος όπως το «Tin Finger».

Ο Edwards φαινόταν χαμένος στον δικό του κόσμο. Ήταν συνέχεια καθισμένος στο σκαμπό του και ψέλλιζε στίχους αφιερωμένους στην πίστη του για το Θεό και την αγάπη. Κάθε μέλος του κορμιού του φαινόταν να είναι αυτόνομο, να έχει δική του ζωή. Οι σπασμωδικές του κινήσεις και τα κουνήματα του κεφαλιού του πρόσθεταν παραπάνω θεατρικότητα στην συγκλονιστική του παρουσία.

Αποχώρησαν από τη σκηνή ενώ από τα ηχεία ακουγόταν κάτι που έμοιαζε σαν ινδιάνικο τραγούδι. Λίγο αργότερα, ο Edwards επέστρεψε μόνος του για να ερμηνεύσει το «Whistling Girl» και μετά από αυτό, οι υπόλοιποι ενώθηκαν μαζί του. Με το ανατριχιαστικό «Winter Shaker» ολοκλήρωσαν την εμφάνισή τους και αποχώρησαν, αφήνοντας ένα εκστασιασμένο κοινό.

Για άλλη μία φορά λοιπόν, οι Woven Hand καθήλωσαν όσους βρέθηκαν στο Gagarin, χαρίζοντας μία βραδιά μυσταγωγική, γεμάτη συναισθήματα και ανατριχίλες. Λιτοί και χωρίς περιττούς εντυπωσιασμούς, αφηγήθηκαν τις σκοτεινές και τραχιές τους ιστορίες. Εμείς απλά τους περιμένουμε σύντομα από τα μέρη μας για άλλη μια φορά.

ΡΟΖΙΝΑ ΑΡΑΠΗ