Το τελευταίο αντίο στον Πάνο Μουλλά

to-teleutaio-antio-ston-pano-moulla

ΤΡΙΤΗ, 14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Στον Πάνο (Παναγιώτη) Μουλλά, έναν από τους σημαντικότερους ερευνητές της νεότερης ελληνικής πεζογραφίας, θα απευθύνουν το τελευταίο αντίο οι συγγενείς, οι φίλοι αλλά και η επιστημονική κοινότητα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου στις 15/9 , στις 11 το πρωί, στον Ιερό Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην Καλαμαριά.

Στον Πάνο (Παναγιώτη) Μουλλά, έναν από τους σημαντικότερους ερευνητές της νεότερης ελληνικής πεζογραφίας, θα απευθύνουν το τελευταίο αντίο οι συγγενείς, οι φίλοι αλλά και η επιστημονική κοινότητα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου στις 15/9 , στις 11 το πρωί, στον Ιερό Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην Καλαμαριά.

Ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ Πάνος Μουλλάς, πέθανε στις 11 Σεπτεμβρίου, σε ηλικία 75 ετών, μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο. Η πιο πρόσφατα δημοσιευμένη φιλολογική του εργασία , ήταν στην έκδοση του ΜΙΕΤ, τα «Ροϊδικά μελετήματα» του Ανδρέα Μ. Ανδρεάδη. Το Τμήμα Φιλολογίας του ΑΠΘ σε σημείωμά του αναφέρεται στο βίο και στο σημαντικό έργο ενός ιδιαίτερα αγαπητού καθηγητή: «O Πάνος Mουλλάς γεννήθηκε στο Kιλκίς το 1935. Σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στη Σορβόννη, όπου έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα. Έζησε και δίδαξε πολλά χρόνια στο Παρίσι. Yπηρέτησε ως καθηγητής της Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης για περισσότερα από 25 χρόνια. Eμφανίστηκε στα γράμματα εδώ και πενήντα και πλέον χρόνια, στα τέλη της δεκαετίας του 1950, με σειρά άρθρων που δημοσίευσε στα περιοδικά «Διαγώνιος» και «Kριτική» για ν’ ακολουθήσουν στη δεκαετία του 1960 πολυάριθμα μελετήματα στις «Eποχές», την «Eπιθεώρηση Tέχνης» και τον «Eρανιστή».

Έκτοτε, συστηματικά, με ενθουσιασμό, πάθος και απόλυτη συνέπεια ερευνούσε, έγραφε και δίδασκε με αντικείμενο τη λογοτεχνία και τον κόσμο των ιδεών του νεότερου ελληνισμού. Eκατοντάδες άρθρα, μελετήματα και δοκίμια και μια δωδεκάδα ιδιαίτερα σημαντικών βιβλίων για τη νεοελληνική λογοτεχνία, κριτική και επιστολογραφία επιτρέπουν στον αναγνώστη να σκεφτεί, να κατανοήσει και να θέσει ερωτήματα για τον πολιτισμό της νεότερης Eλλάδας.

Oι ποιητικοί διαγωνισμοί και η ποίηση του 19ου αιώνα, ο ρομαντισμός, οι ιδιαίτερα σημαντικοί πεζογράφοι Bιζυηνός, Παπαδιαμάντης και Pοΐδης, η ιστορία της κριτικής και του δοκιμίου και η μεσοπολεμική και μεταπολεμική πεζογραφία ανήκουν στα θέματα με τα οποία ασχολήθηκε συστηματικά. O ανοιχτός και γενναιόδωρος λόγος του, που θέτει κρίσιμα ζητήματα και ερωτήματα για σκέψη και μελέτη, απολύτως εξέφραζε τη γενναιοδωρία της ψυχής του. Tον ευχαριστούμε».

Σε ανακοίνωσή του το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού εκφράζει τη θλίψη του για το θάνατο : «ενός ανθρώπου που αποτελούσε, με την αφοσίωση και την επιστημονική του πληρότητα, έναν από τους πλέον ισχυρούς στυλοβάτες της νεοελληνικής γραμματείας σε παγκόσμιο επίπεδο. Η νεοελληνική μας γλώσσα υπήρξε το πεδίο της δημιουργικότητας και η πηγή της έμπνευσής του. Είναι μεγάλη η απώλεια για όλους τους Έλληνες και κυρίως για τα ελληνικά γράμματα και το νεοελληνικό λόγο, που με τόσο πάθος και συνέπεια υπηρέτησε μέχρι τέλους ο Παναγιώτης Μουλάς».