Στον νέο δίσκο των White Lies οι κιθάρες και τα σκοτεινά μπάσα πρωτοστατούν, αλλά παρατηρείται και μια στροφή προς πιο ηλεκτρονικά μονοπάτια.

Οι Βρετανοί White Lies, βρέθηκαν στην κορυφή των charts και έγιναν οι καινούργιοι αγαπημένοι των απανταχού εναλλακτικών μουσικόφιλων που αναζητούν το επόμενο μουσικό «τέκνο» των Joy Division. Ακολουθώντας λοιπόν τα χνάρια των Interpol, των Editors και των λοιπών «σκοτεινών» group που αναβιώνουν τον post-punk ήχο των ‘80s, οι White Lies έδωσαν ένα καλό και δυνατό ντεμπούτο δύο χρόνια πριν («To Lose My Life…).

Το «Ritual» προσπαθεί να πάει ένα βήμα παραπάνω τη μπάντα, μένοντας παράλληλα πιστό στις βασικές φόρμες. Οι κιθάρες και τα σκοτεινά μπάσα φυσικά πρωτοστατούν, δημιουργώντας μελωδίες που σίγουρα θα βρουν τη θέση τους στα ραδιοφωνικά airplays. Παράλληλα, η στροφή προς πιο ηλεκτρονικά μονοπάτια είναι εμφανής από την αρχή του album με το «Is Love» και η παραγωγή του Alan Moulder έχει κάνει θαύματα. Οι στιγμές που ξεχωρίζουν είναι το πρώτο single «Bigger Than Us» καθώς και το «Bad Love» που έχει μία «επική» ατμόσφαιρα. Το καλύτερο κομμάτι του album είναι σίγουρα το «Streetlights», που αποδίδει έναν φόρο τιμής στο new wave της δεκαετίας του ’80.

Αυτό που λείπει όμως, από το «Ritual» είναι η ουσία. Οι στίχοι είναι πεσιμιστικοί, μιλάνε για τα γνώριμα θέματα της αγάπης, του θανάτου και της μοναξιάς , και η φωνή του Alan McVeigh αποδίδει την απαραίτητη μελαγχολία και θλίψη, αλλά το επίπεδο τους είναι πολύ χαμηλό σε σχέση με άλλες μπάντες που έχουν κάνει το ίδιο ακριβώς πράγμα χρόνια πριν. Το αποτέλεσμα είναι χλιαρό κάποιες στιγμές και αδιάφορο, ενώ τα περισσότερα κομμάτια λειτουργούν ως γεμίσματα, επαναλαμβάνοντας τα ίδια και τα ίδια. Ελάχιστα πράγματα μένουν στο μυαλό όταν η ακρόαση τελειώσει.

Οι White Lies είναι ένα συγκρότημα που από το πρώτο τους single εκτινάχθηκαν στην κορυφή, γέμισαν στάδια και απόλαυσαν μία τεράστια επιτυχία. Βέβαια, η ιστορία έχει αποδείξει ότι το τοπίο ξεκαθαρίζει από το δεύτερο album και μετά. Η στιγμή αυτή ήρθε λοιπόν και όπως αποδεικνύεται δεν κατάφεραν να φανούν άξιοι των προσδοκιών, απλά αντιγράφοντας μανιέρες και πετώντας μέσα στη μουσική τους χύτρα όλα τα υλικά για να φτιάξουν σκοτεινό post punk όπως τα είδωλα τους. Όπως σε όλα τα πράγματα, η ψυχή είναι αυτό που έχει σημασία και στο «Ritual» φαίνεται ότι το συστατικό αυτό έχει παραλειφθεί.

Artist: White Lies

Album: «Ritual»

Label: Fiction

Βαθμός: 5/10

ΡΟΖΙΝΑ ΑΡΑΠΗ