Σε ένα «πλούσιο έτος» για την αγγλόφωνη ποίηση, ο βραβευμένος με Νόμπελ, Ντέρεκ Γουόλκοτ, τιμήθηκε πρόσφατα με το βραβείο TS Eliot για την καλύτερη νέα συλλογή ποιημάτων που δημοσιεύθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο ή την Ιρλανδία.

Ο Γουόλκοτ επιλέχθηκε μεταξύ άλλων σημαντικών συγγραφέων -που έκαναν τον ανταγωνισμό ιδιαίτερα δύσκολο- μεταξύ των οποίων ο επίσης νομπελίστας Σέιμους Χίνι, ο βετεράνος στον πόλεμο στο Ιράκ, Μπράιαν Τέρνερ και ο Σαμ Γουίλετς, του οποίου το ντεμπούτο έγινε μετά από 10 χρόνια εθισμού του από την ηρωίνη.

Η Βαλερί Έλιοτ, η χήρα του Τ.Σ. Ελιοτ, απένειμε στον Γουόλκοτ το βραβείο των 15.000 λιρών, σε τελετή στο Wallace Collection, στο Λονδίνο. Η συλλογή που κέρδισε, «Λευκοί Ερωδιοί» («White Egrets»), περιγράφηκε από την πρόεδρο των κριτών, ποιήτρια Αν Στίβενσον ως «συγκινητική και τεχνικά άψογη». «Μας πήρε πολύ καιρό να αποφασίσουμε ότι αυτή η συλλογή ήταν το μέτρο σύγκρισης και για τους υπολοιπους. Πρόκειται για όμορφους στίχους. Όμορφη ποίηση», τόνισε η ίδια.

Ο Γουόλκοτ έγνε τελευταία πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες, το 2009, όταν αποσύρθηκε από τις εκλογές για τη θέση του καθηγητή ποίησης στην Οξφόρδη, μετά από καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση, που έκαναν πρώην μαθητές του.

Πάντως, η Στίβενσον ανέφερε ότι το όλο θέμα δεν επηρέασε τη γνώμη των κριτών με κανέναν τρόπο και επαίνεσε το έργο του Γουόλκοτ λέγοντας: «Είναι ένα πλήρες βιβλίο από την πρώτη ως την τελευταία του σελίδα...Πρόκειται για έναν πολύ μεγάλο ποιητή -ένας από τους καλύτερους άγγλους ποιητές».

Η συλλογή του, περιγράφεται από την συντάκτρια της Guardian, Σάρα Κράουν , ως έναν «θαυμάσιο στοχασμό για το θάνατο, τη θλίψη και το πέρασμα του χρόνου». Σύμφωνα με τη Στίβενσον, η συλλογή «μας μεταφέρει πίσω στην Καραϊβική, μετά από παραμονή στην Αγγλία και την Αμερική και ο ο ποιητής, εκφράζει την ευλογία του για τον κόσμο, αντί να διαμαρτύρεται».

Ο Ντέρεκ Γουόλκοτ γεννήθηκε το 1930 στη Σάντα Λουτσία των Μικρών Αντίλλων, αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο των Δυτικών Ινδιών και σπούδασε θέατρο στις Η.Π.Α.. Έγινε ευρύτερα γνωστός το 1961 με τη ποιητική συλλογή του «Πράσινες Νύχτες» που εξυμνούσε τη Καραϊβική. Το 1990, το έργο του «Όμηρος» κέρδισε το βραβείο W.H.Smith και το 1992 του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ. Είναι επίτιμο μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών και έχει διδάξει δημιουργική γραφή ποίησης και θεάτρου στα Πανεπιστήμια Κολούμπια, Γέηλ και Χάρβαρντ.