Δισκοκριτική: «Inhale» Marsheaux
Τον τίτλο «Inhale» φέρει ο τέταρτος δίσκος για τις Marsheaux, το καλύτερο και πιο εκρηκτικό γυναικείο δίδυμο της εγχώριας ηλεκτρονικής μουσικής, το οποίο γνωρίζοντας τα μυστικά του μουσικού είδους που υπηρετεί επί σειρά ετών καταθέτει, για μια ακόμα φορά, τα διαπιστευτήριά του.
Οι Marsheaux ένωσαν τα ονόματά τους (Μαριάνθη και Σόφη) και βάφτισαν το συγκρότημά τους, ένα από τα πιο δυνατά και ξεσηκωτικά συγκροτήματα της διεθνούς electro και synth pop μουσικής, με πλούσια εμπειρία από εμφανίσεις και εθιστικό ήχο επιβλητικών synths και drums machines στις συνθέσεις τους. Δικαίως έχουν χαρακτηριστεί ως «μία από τις καλύτερες εξαγωγές της ελληνικής electropop» και «ένα από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά της Ελλάδας».
Τις γνωρίσαμε το 2003 με την εξαιρετική διασκευή τους στο pop classic «Pop Corn» και το remix τους στο «Will I Ever» των In Vox, με τον Αndy Bell των Erasure στα φωνητικά, ενώ ένα χρόνο αργότερα ήρθε και το ντεμπούτο άλμπουμ τους «E Bay Queen» που προκάλεσε αίσθηση με τον ήχο και τις μουσικές του αναφορές στους synth pop ήρωες των 80’s, λαμβάνοντας εξαιρετικές κριτικές τόσο στον εγχώριο όσο και στο διεθνή μουσικό τύπο. Ακολούθησε, το 2006, το άλμπουμ «Peekaboo», και αυτό από την Undo, το οποίο αναδείχτηκε δίσκος της χρονιάς για το Electronically Yours, ενώ το 2009 κυκλοφόρησαν το «Lumineux Noir», εμπλουτίζοντας τον ήχο τους με νέα στοιχεία κα αποσπώντας για μια ακόμη φορά θερμότατες κριτικές.
Οι Marsheaux ανήκουν στην κατηγορία των εγχώριων συγκροτημάτων, τα οποία έχουν κυκλοφορήσει 4 δίσκους, που στο είδος τους θεωρούνται πολύ καλοί, ενώ παράλληλα έχουν ήδη, μια αξιοπρεπή καριέρα στο εξωτερικό.
«My feelings are rejected... I start to lose my self-control» τραγουδάνε στο εναρκτήριο «Self Control», που μας βάζει αμέσως στο κλίμα και την ατμόσφαιρα του άλμπουμ.

Το «Secret Place», το οποίο ήταν να το τραγουδήσει ο Andy Bell των Erasure, αλλά δυστυχώς η συνεργασία δεν ευδοκίμησε, ακολουθείται από το «Inhale» που ήταν το πρώτο κομμάτι που ετοιμάστηκε για το νέο άλμπουμ των Marsheaux, οι οποίες αισθάνθηκαν ότι αντιπροσώπευε όλη τη διάθεση που είχαν για τα τραγούδια του άλμπουμ και έτσι «χάρισε» τον τίτλο του σε όλη τη δουλειά.
Ανάλαφρα φωνητικά πλαισιωμένα από ατμοσφαιρικές συνθετικές γραμμές «συγκατοικούν» στην άκρως ραδιοφωνική σύνθεση «To The End», την οποία ακολουθεί το ρυθμικό και ανεβαστικό «Come On Now».
«You're my other half/ the one I'm thinking of today» τραγουδάνε η Μαριάνθη και η Σόφη στο «Alone», μια κλασική electro-pop σύνθεση που φέρει την υπογραφή του ήχου των Marsheaux, ενώ διακατέχεται από έντονη χορευτική διάθεση.
«Never Stop» και «August Day» συντηρούν τον αρχικό ήχο με τον οποίο γνωρίσαμε και αγαπήσαμε το γκρουπ, ενώ πολυμορφικές συνθέσεις όπως τα «Over And Over» και «End Is A New Start» προσδίδουν χορευτική διάθεση και ετοιμάζονται να πλαισιώσουν μουσικές λίστες στα ευρωπαϊκά dance floors. Την ακρόαση κλείνει με τον καλύτερο τρόπο το «Can You Stop Me» (Extendead Version), παροτρύνοντάς μας να ετοιμαστούμε για βραδινή έξοδο.
Το τέταρτο άλμπουμ του ελληνικού ντουέτου ηλεκτρονικής pop ήρθε για να δώσει συνέχεια στο «Lumineaux Noir», ενώ οι Marsheaux εξακολουθούν με επιτυχία να υπηρετούν μια μουσική κατηγορία που μπορεί να στηρίζεται στο παρελθόν - χωρίς να υπάρχει κάτι το παλιομοδίτικο- αλλά σε καμία περίπτωση δεν γυρίζουν την πλάτη τους στο παρόν και τα όσα συμβαίνουν στη μουσική σήμερα.

Ακόμη και αυτοί που δεν αρέσκονται σε ακροάσεις του είδους της μουσικής που πρεσβεύουν οι δύο Ελληνίδες, παραδέχονται πως κάθε δουλειά τους είναι προσεγμένη. Αξιόλογοι στίχοι «παντρεύονται» με αρμονικές ερμηνείες, πανέμορφα artwork και πολύ καλές παραγωγές, καταλήγουν σε αποτελέσματα όπως αυτό του «Inhale». Τα τραγούδια των Marsheaux συνεχίζουν να κερδίζουν τον ακροατή και να διευρύνουν συνεχώς το κοινό τους πείθοντας ότι θα υπάρχει και ανάλογη συνέχεια, ενώ η Μαριάνθη Μελίτση και η Σόφη Σαρηγιαννίδου βάζουν την υπογραφή τους σε ένα άλμπουμ το οποίο μπορεί να χαρακτηριστεί ως το επόμενο βήμα της εξέλιξης του ήχου τους.
Καλλιτέχνης: Marsheaux
Album: «Inhale»
Record Label: Undo Records
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης







