Αφιέρωμα στον Βασίλη Δημητρίου, τον 78χρονο ζωγράφο που φιλοτεχνεί τις ιδιαίτερες ταμπέλες των ταινιών του κινηματογράφου «Αθήναιον», φιλοξενεί σε κεντρικό της άρθρο η αμερικανική εφημερίδα.

Μια θετική είδηση για την Ελλάδα γίνεται πρωτοσέλιδο στους New York Times. H δημοσιογράφος της αμερικανικής εφημερίδας, Λιζ Αλντερμάν έγραψε ένα ρεπορτάζ - αφιέρωμα στον «τελευταίο άνθρωπο που ζωγραφίζει» ταμπέλες ταινιών στην Αθήνα σήμερα.

Ο Βασίλης Δημητρίου τα τελευταία 63 χρόνια της ζωής του ζωγραφίζει επάνω στη σκαλωσιά τις ταμπέλες των ταινιών που προβάλονται στους κινηματογράφους της πρωτεύουσας δημιουργώντας κάθε φορά ένα έργο τέχνης.

Κάποτε, η βιομηχανία του θεάματος δεν είχε πολλούς άλλους τρόπους διαφήμισης και η δουλειά των ανθρώπων σαν τον κ. Δημητρίου ήταν απολύτως απαραίτητη. Σήμερα οι αφίσες του θυμίζουν κάτι από βωβό κινηματογράφο και pin up girl σε πακέτο τσιγάρων.

«Το πρόσωπο του Λεονάρντο Ντι Κάπριο λάμπει σε μια μεγάλη ταμπέλα στον κινηματογράφο Αθήναιον όπου παίζεται η νέα ταινία "Ο Λύκος της Wall Street". Ο Ντι Κάπριο είναι υποψήφιος για Όσκαρ και ο κ. Βασίλης Δημητρίου τον έχει ζωγραφίσει σε γιγαντιαίες διαστάσεις, μαζί με ένα χρυσό αγαλματίδιο δίπλα του, δίνοντας του ένα μυστηριώδες στυλ που θυμίζει τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ», ξεκινά το αφιέρωμα.

Η τέχνη του Βασίλη Δημητρίου δίνει την ευκαιρία στη δημοσιογράφο να παρουσιάζει πτυχές μιας παλιάς και περισσότερο ρομαντικής Αθήνας.

O 78χρονος ζωγράφος στα παιδικά του χρόνια, σαν πολλά παιδιά της εποχής που δεν μπορούσαν να πληρώσουν το εισιτήριο του κινηματογράφου, σκαρφάλωνε δέντρα για να δει ταινίες δωρεάν. Ώσπου μια μέρα τον έπιασαν και τους πρότεινε να βοηθάει στην προβολή, αρκεί να του επιτρέπουν να βλέπει ταινίες χωρίς να πληρώνει. Το ζωγραφικό του ταλέντο δεν έμεινε απαρατήρητο, οπότε στα 15 του ξεκίνησε να ζωγραφίζει.

Όπως αναφέρει ο ίδιος στους New York Times: «Η ζωγραφική είναι πάντα στο μυαλό μου… Όταν τελειώνω ένα πόστερ και το βάζω στον κινηματογράφο είναι ένα καταπληκτικό συναίσθημα. Ξέρω ότι ο κόσμος θα το κοιτάξει και θα νιώσει τη μαγεία του κινηματογράφου».

Όπως αποκάλυψε, κάθε ταμπέλα τού παίρνει 4 μέρες για να ολοκληρωθεί και επιδιώκει να φτιάχνει 2 την εβδομάδα για τον εργοδότη του.

Η φήμη του κ. Δημητρίου στην Αθήνα όμως παραμένει, τονίζει το ρεπορτάζ των New York Times. Και όχι άδικα λέει η δημοσιογράφος, παρατηρώντας πως ο 78χρονος δουλεύει αθόρυβα και μεθοδικά σκαρφαλώνοντας σε μια σκάλα και σκύβοντας προς το πάτωμα. Όταν το έργο είναι έτοιμο το πηγαίνει με το αμάξι στο "Αθήναιον" μαζί με τον γαμπρό του. Ένας άνδρας έρχεται την ώρα που το κρεμάει και του λέει ότι θαυμάζει τη δουλειά του.

Ο 78χρονος καλλιτέχνης πάσχει από Πάρκινσον που σχεδόν του έχει παραλύσει το αριστερό χέρι. Ο ίδιος όμως λέει ότι θα σταματήσει να ζωγραφίζει μόνον όταν σταματήσει να αναπνέει.

«Μ' αρέσει που παίρνω κοπλιμέντα. Αλλά δεν μου αρέσει που η τέχνη μου χάνεται. Όσο μπορώ να ζωγραφίζω θα συνεχίσω. Όταν σταματήσω να αναπνέω, τότε θα σταματήσω και να ζωγραφίζω», λέει ο κ. Δημητρίου στο τέλος του δημοσιεύματος.