Το μεγάλο συναυλιακό γεγονός του καλοκαιριού, άνοιξε την πόρτα του, φιλοξένησε σχήματα και καλλιτέχνες και πήρε τη θέση του στην ιστορία. Τρεις μέρες γεμάτες μουσική, καινούργιους και παλιούς γνώριμους, αλλά και κάποια προβλήματα, κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού.

To φετινό Rockwave ξεκίνησε την περασμένη Παρασκευή 1 Ιουλίου, με την πρώτη μέρα αφιερωμένη στους rock/indie ήχους. Δυστυχώς, παρά το πολύ καλό line-up οι ώρες ήταν απαγορευτικές για οποιονδήποτε εργαζόμενο να το παρακολουθήσει. Επομένως εκτός από τα εγχώρια συγκροτήματα που άνοιξαν το φεστιβάλ και έπαιζαν τις πρωινές και μεσημεριανές ώρες (Go Over, Stavros Dadoush&Los Tigainos), δεν είδαμε ούτε τον Vassiliko, τους θρυλικούς Stranglers, με τα άπειρα κλασικά κομμάτια και την τεράστια συμβολή στη μουσική, που έκαναν μία ακόμα εξαιρετική εμφάνιση, τον Παύλο Παυλίδη & τους B-Movies, ούτε και τους Καλιφορνέζους Cake.

Παρασκευή 1/7

Sivert Hoyem: Ο πρώην τραγουδιστής των Madrugada, ιδιαίτερα αγαπητός στο ελληνικό κοινό, βρέθηκε για άλλη μια φορά κοντά μας μαζί με τους μουσικούς του. Ψηλός, μαυροντυμένος και με αυτή τη φωνή που μαγεύει τόσα χρόνια, συνεπήρε το κοινό. Έδωσε έμφαση στη solo δουλειά του, χωρίς να λείψουν όμως και οι στιγμές από το παλιό του συγκρότημα, όπως το «The Kids Are On High Street» . Ακούσαμε και ένα ακυκλοφόρητο τραγούδι του από το καινούργιο του άλμπουμ, το «Animal Child», ενώ το set έκλεισε ιδανικά με το «Moon Landing» και ο Sivert ανανέωσε το ραντεβού για το Νοέμβρη.

Editors: Το μεγάλο όνομα της πρώτης μέρας, οι Editors πήραν τη θέση τους στη σκηνή λίγο μετά τις 21:00 με το «Camera» να ανοίγει το set, σε ένα όχι και τόσο γεμάτο Terra Stage. Μετά τη sold out εμφάνιση τους τον περασμένο χειμώνα, το συγκρότημα έχει αποδείξει ότι ανήκει στα αγαπημένα του ελληνικού κοινού και αποφάσισε να μας τιμήσει για άλλη μια φορά. Ιδιαίτερα ορεξάτος ο Tom Smith και η παρέα του, παρέδωσαν ένα ολοκληρωμένο set με στιγμές από όλη τη δισκογραφία τους. Από το συγκλονιστικό «Bullets», μέχρι τα δυναμικά «An End Has A Start», «Munich», «Racing Rats» στα πιο συναισθηματικά «You Don’t Know Love» και το «Smokers Outside the Hospital Doors» χάρισαν στο κοινό έντονες στιγμές. Ο Smith ήταν «χαμένος» στη μουσική και στο πάθος της ερμηνείας, μαγεύοντας με τη φωνή του. Στο encore ήταν η σειρά του «Papillon» να κάνει το κοινό να χοροπηδά και να ουρλιάζει. Για άλλη μια φορά υπέροχοι οι Editors λοιπόν και είμαστε σίγουροι ότι η επόμενη τους εμφάνιση στη χώρα μας δε θα αργήσει.

Sivert Hoyem

Inspector Cluzo: Καθώς ανηφορίζαμε προς την έξοδο του Terra Vibe, είδαμε στη μικρή σκηνή δύο κουστουμαρισμένους τύπους να προκαλούν έναν τεράστιο σαματά. Δεν πήρε πολύ ώρα να καταλάβουμε ότι επρόκειτο για τους Γάλλους Inspector Cluzo, που αν και είχαν εμφανιστεί στις 15:00 το μεσημέρι ξαναβγήκαν στη σκηνή. Σωστή κίνηση μιας και τέτοια «φαινόμενα» δε χάνονται. Metal, rock n’roll, άφθονο υβριστικό χιούμορ, τραγούδια με τίτλους όπως «Fuck The Bass Player» και «The French Bastards», καθώς και μίσος για τη Βρετανία και τον Γάλλο Πρόεδρο, ήταν πάνω κάτω αυτά που χαρακτήριζαν το ντουέτο που αποτελούνταν μόνο από drums και μια κιθάρα. Δε σταματούσαν να μιλάνε με το κοινό, να βρίζουν τους πολιτικούς και μάλιστα ανέβασαν και πέντε άτομα στη σκηνή προκαλώντας τους να ξεκινήσουν ένα μικρό pit. Κορόιδεψαν το μουσικό στιλ των Editors, προσπαθώντας να τραγουδήσουν ένα «ερωτικό» τραγούδι με το στιλ του Tom Smith και στο τέλος πέταξαν και μια μπάλα του ράγκμπι στον κόσμο ξεκινώντας τις πάσες από το κοινό στη σκηνή. Ό,τι και να πεις είναι λίγο.

Κυριακή 3/7

Οι κοινωνικές υποχρεώσεις δε μας επέτρεψαν να δώσουμε το «παρών» στη δεύτερη μέρα κι έτσι φτάσαμε κατευθείαν στην Κυριακή. Ποτάμια ιδρώτα, χορός μέχρι τελικής πτώσης, mosh pits και πολλές μπύρες χαρακτήρισαν την τελευταία μέρα του φεστιβάλ, που με ένα line up που είχε από stoner rock και punk, μέχρι hard dance ήχους, με συγκροτήματα που έχουν γράψει ιστορία, δεν ήταν δύσκολο να προβλέψει κανείς ότι η προσέλευση θα χτυπούσε κόκκινο.

Kyuss!

Monster Magnet: Φτάσαμε στη Μαλακάσα ακούγοντας απέξω τους ήχους των Monster Magnet. Έτσι ακούσαμε και μεγάλο μέρος της εμφάνισης τους, αφού έπρεπε να περιμένουμε αδικαιολόγητα πολλή ώρα στην ουρά για να παραλάβουμε τα εισιτήρια. Απ’ ότι είδαμε μπορεί να μην είναι στις πρώτες δόξες τους, τα κιλά και η φυσική κατάσταση του Dave Wyndorf να τον κάνουν να απέχει από τον «rock god» που ήταν κάποτε, αλλά η διάθεση παραμένει. Το κλείσιμο της εμφάνισης τους με τα «Powertrip», «Crop Circle» και «Space Lord» απλά σάρωσαν.

Kyuss Lives!: Μεγάλο απωθημένο οι Kyuss. Μετά τη sold out εμφάνιση τους φέτος, πολλοί ήταν αυτοί που ήθελαν να τους δουν ξανά ή να τους απολαύσουν για πρώτη φορά. Ήταν μια πραγματική rock εμπειρία, με τον υπέρ-cool John Garcia, τον θεό Nick Oliveri στο μπάσο, τον ακόμα πιο θεό Brant Bjork στα drums και τον Bruno Fevery στις κιθάρες, να παραδίδουν stoner rock μαθήματα. Ο ήλιος που έκαιγε, οι μεταλλικές κιθάρες, τα pit που σχηματίζονταν, οι ήχοι του «Gardenia», του «Thumb» και άλλων διαμαντιών, δημιουργούσαν μια ιδανική ατμόσφαιρα. Με το «100 Degrees» αποχώρησαν, εισπράττοντας θερμότατο χειροκρότημα. Εις το επανιδείν και άμεσα!

Flogging Molly: Η προηγούμενη εμφάνιση των Ιρλανδών πριν μερικά χρόνια είχε αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις, όταν πολλοί από μας, ανυποψίαστοι για το τι θα δουν, κατέληξαν να χορεύουν ασταμάτητα. Κάτι τέτοιο συνέβη και φέτος, με τον κόσμο να επιδίδεται σε χορευτικά και να χοροπηδά χαμογελώντας. Οι κέλτικες παραδοσιακές μελωδίες σε συνδυασμό με κιθάρες, εκτόξευσαν το κέφι στα ύψη. Δεν έλειψαν οι αναφορές στις σχέσεις της Ιρλανδίας και της Ελλάδας που είναι πλέον πιο στενές, στην μετά Δ.Ν.Τ. εποχή, όχι ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να μας μειώσει το κέφι, με τόση ένταση και τόσο χορό. Το διασκεδάσαμε, το ευχαριστηθήκαμε και περάσαμε υπέροχα με τους τρελούς Ιρλανδούς για άλλη μια φορά.

Gogol Bordello: Το gypsy punk των Gogol Bordello ήρθε και πάλι στη χώρα μας με έντονη διάθεση για πάρτι. Το πολυμελές σχήμα ήταν άκρως ορεξάτο και ο κόσμος ανταπέδωσε μη σταματώντας να κουνιέται στους ρυθμούς του. Όλα τα κομμάτια που έχουν κάνει αίσθηση ακούστηκαν και ο Eugene σε μεγάλα κέφια δε σταμάτησε να χαμογελά και να δείχνει χαρούμενος που βρισκόταν εκεί . Ξεχωριστές στιγμές το «Pala Tute» (που ερμήνευσε και η Madonna στην τελευταία της τουρνέ-κολλητή με τα παιδιά γαρ) και το «Start Wearing Purple».

Gogol Bordello

Prodigy: Οι αντοχές μπορεί να είχαν αρχίσει να λιγοστεύουν, μετά από μια μέρα με πολλή ζέστη, αλκόολ και μουσική. Τίποτα όμως δε μπορούσε να μας κόψει την όρεξη από αυτό που επρόκειτο να παρακολουθήσουμε. Λίγο πριν τις 23.00, ο τυφώνας που λέγεται Prodigy εμφανίστηκε στη σκηνή και ήταν προετοιμασμένοι να βάλουν φωτιά. Με το «World’s On Fire» ξεκίνησε μια παράνοια που συνεχίστηκε με το «Breathe», το «Omen» και το «Poison» . Ανελέητο χτύπημα, άψογος ήχος, καπνογόνα, όλα τα μεγάλα hits που χορεύαμε και συνεχίζουμε να χορεύουμε, ο Maxim, ο Keith Flint και ο Liam Howlett μπροστά στα μάτια μας να δίνουν ένα συγκλονιστικό show και η ένταση να χτυπάει κόκκινο.

Ο Keith Flint είναι ακόμα ένας απίστευτος performer, με τη μόνιμη τρέλα στο μάτι και την αεικίνητη παρουσία. Ο Maxim ήταν σε συνεχή επικοινωνία με τον κόσμο, ξεσηκώνοντας το κοινό, τονίζοντας μάλιστα ότι την τελευταία φορά που έπαιξαν σε Rockwave ήταν το 1999, αλλά αυτός είναι ακόμα εδώ, όπως και εμείς. Ε, φυσικά και είμαστε εδώ όταν έχεις να κάνεις με ένα από τα συγκροτήματα που καθόρισαν τον ήχο της εφηβείας και της ενήλικης ζωής σου.

Είναι πολύ δύσκολο να περιγράψεις με λόγια την εκτόνωση που ένιωθες ακούγοντας το «Firestarter» και το «Smack My Bitch Up» ή τα ουρλιαχτά στο «Warrior’s Dance» και στο «Voodoo People». Τα καλύτερα φυσικά, τα κράτησαν για το τέλος, με τους δυναμίτες «Take Me To The Hospital» και «Their Law» να δίνουν τη θέση τους στο «Out Of Space» και όλο το Terra Vibe να κουνάει τα χέρια ρυθμικά τραγουδώντας «I’m gonna send him to outer space to find another race».

Παραδώσαμε σώμα και πνεύμα. Άπειρη διασκέδαση, αναμφισβήτητα μια από τις συναυλίες του καλοκαιριού. They took our minds to another dimension…

ΡΟΖΙΝΑ ΑΡΑΠΗ