Το Ελληνικό Φεστιβάλ τιμά φέτος τον ποιητή και στιχουργό Νίκο Γκάτσο, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του και διοργανώνει μια μουσική παράσταση με τίτλο «Ο γνωστός μας άγνωστος κύριος Γκάτσος», που φιλοξενείται στις 22 και 23 Ιουλίου, στο μικρό θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου.

Πρόκειται για μία παράσταση βασισμένη σε κείμενα δικά του ή αφιερωμένα σ’ αυτόν που αποδίδει με ευαισθησία, χιούμορ και πολύ νεύρο τη δυναμική του ποιητή και της εποχής του, ανατρέχοντας παράλληλα στην ιστορία των τελευταίων 100 χρόνων της χώρας που τον γέννησε.

«Ο γνωστός μας άγνωστος κύριος Γκάτσος: Γνωστός μας από το συνθετικό του ποίημα Αμοργός, κυρίως όμως, από τους στίχους του σε πολλά τραγούδια των σημαντικότερων συνθετών μας, καθώς επηρέασε με το έργο του νεότερους ποιητές και στιχουργούς και μίλησε στις καρδιές του κόσμου. Άγνωστός μας, γιατί ο ποιητής είναι ένα είδος προς διαρκή ανακάλυψη, αλλά και γιατί εκείνος κράτησε τη ζωή του έξω από την κίνηση των δρόμων και των μαγαζιών».

Την παράσταση σκηνοθετεί η Μάνια Παπαδημητρίου, ενώ στην παράσταση συμμετέχουν και οι ηθοποιοί Τάσος Αντωνίου, Εβελίνα Αραπίδη, Θεοδώρα Ευγενάκη, Αγαπητός Μανδαλιός και Μάνια Παπαδημητρίου.

Λίγα λόγια για τον ποιητή Νίκο Γκάτσο

Ο Νίκος Γκάτσος γεννήθηκε το 1911 στην Ασέα Αρκαδίας, όπου και τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο. Για το Γυμνάσιο, κατόπιν, πήγε στην Τρίπολη κι εκεί γνώρισε τα λογοτεχνικά βιβλία, μα και τις μεθόδους αυτοδιδασκαλίας ξένων γλωσσών. Έτσι, όταν ήρθε στην Αθήνα για να εγγραφεί στη Φιλοσοφική Σχολή, ήξερε αρκετά καλά αγγλικά και γαλλικά.

Eίχε μελετήσει επίσης τον Παλαμά, τον Σολωμό και το δημοτικό τραγούδι, αλλά και τις νεωτεριστικές τάσεις στην ποίηση της Ευρώπης. Στην Αθήνα, όπου εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του, άρχισε να μπαίνει στους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής και να δημιουργεί –συγχρόνως– τα δικά του μυθικά στέκια.

Τα πρώτα του ποιήματα –μικρής έκτασης και κλασικού ύφους– δημοσιεύτηκαν στη Νέα Εστία το 1931 και στο Ρυθμό το 1933.

Στη συνέχεια, συνεργάστηκε κυρίως με τα Νέα Γράμματα, τα Καλλιτεχνικά Νέα και τα Φιλολογικά Χρονικά, δημοσιεύοντας κριτικά άρθρα και σημειώματα. Την υποδειγματική ποιητική του σύνθεση Αμοργός την εξέδωσε από τον Αετό το 1943. Τελειώνοντας ο πόλεμος, συνεργάστηκε με την Αγγλοελληνική Επιθεώρηση ως μεταφραστής και με το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας ως ραδιοσκηνοθέτης, για λόγους καθαρά βιοποριστικούς. Για τους ίδιους λόγους ξεκίνησε να γράφει στίχους πάνω στις μουσικές του Μάνου Χατζιδάκι, προσδιορίζοντας έτσι και καθορίζοντας το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι. Αργότερα συνεργάστηκε με τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Σταύρο Ξαρχάκο, αλλά και με άλλους αξιόλογους συνθέτες.

Η ικανότητά του να χειρίζεται το λόγο με ακρίβεια έκανε το Θέατρο Τέχνης, το Εθνικό Θέατρο και το Λαϊκό Θέατρο να του εμπιστευθούν τις μεταφράσεις πολλών θεατρικών έργων, μεταφράσεις που παραμένουν «κλασικές». Τιμήθηκε με το Βραβείο του Δήμου Αθηναίων (1987) για το σύνολο του έργου του και του απονεμήθηκε ο τίτλος του Αντεπιστέλλοντος Μέλους της Βασιλικής Ακαδημίας Καλών Γραμμάτων της Βαρκελώνης (1991) για τη συμβολή του στη διάδοση της ισπανικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα. Επέστρεψε στην Ασέα, πλήρης ημερών και γνώσεων, στις 12 Μαΐου 1992.

Πληροφορίες: 22 & 23 Ιουλίου, Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου, στις 9.30 μ.μ., εισιτήρια 20 και 30 ευρώ.