Με τα λόγια των ποιητών και τις μουσικές του Δημήτρη Παπαδημητρίου αποχαιρετήσαμε το καλοκαίρι στη χθεσινή συναυλία (3 Οκτωβρίου) για το έργο του σπουδαίου συνθέτη στο Ηρώδειο.

Την υπέροχη φθινοπωρινή βραδιά «σφράγισαν» πολλές οικείες φωνές: όλοι οι ερμηνευτές και συνοδοιπόροι του συνθέτη ήταν παρόντες και μας ταξίδεψαν μακριά από τα προβλήματα της επικαιρότητας.

Ήδη από νωρίς ο κόσμος είχε αρχίσει να ανηφορίζει στον βράχο της Ακρόπολης και να κατακλύζει τον χώρο έξω από το αρχαίο θέατρο. Από το εσωτερικό του, ακούγονταν μουσικές και φωνές στην τελευταία δοκιμή ήχου του συνθέτη.

Λίγο ο συνωστισμός, λίγο η ψύχρα, λίγο τα εύθραυστα νεύρα λόγω δυσάρεστης οικονομικής συγκυρίας, ο κόσμος άρχισε να διαμαρτύρεται έντονα που στις 20.20 οι πύλες του θεάτρου παρέμεναν ερμητικά κλειστές μιας και δεν είχε ακόμη ολοκληρωθεί η πρόβα του κ. Παπαδημητρίου, όπως εξήγησαν οι διοργανωτές.

Γρήγορα, όμως, οι πόρτες άνοιξαν και τα πνεύματα ηρέμησαν -όπως ήταν αναμενόμενο. Η μαγική ατμόσφαιρα του αρχαίου θεάτρου και η επιλεκτική θέα στη φωτισμένη πρωτεύουσα σε ταξιδεύουν στο χρόνο και την ιστορία χωρίς να αφήνουν περιθώρια για αρνητικές σκέψεις.

Οι φίλοι

Στο μικρόφωνο, πλάι στον συνθέτη που διεύθυνε τη Συμφωνική Ορχήστρα της Πάτρας και τους δώδεκα σολίστ, εναλλάσσονταν αγαπημένοι φίλοι και ερμηνευτές: Ελευθερία Αρβανιτάκη, Φωτεινή Δάρρα, Παντελής Θαλασσινός, Αρετή Κετιμέ, Δημήτρης Μητροπάνος, Αργύρης Μπακιρτζής, Μπάμπης Στόκας και Γιώργος Φλωράκης.

Εκτάκτως εμφανίστηκε για ένα τραγούδι και ο Γιώργος Νταλάρας, ενώ από την υποκριτική στο τραγούδι μεταπήδησε ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, ο οποίος τραγούδησε το «αυτοβιογραφικό» -όπως χαρακτήρισε- ποίημα του Καβάφη «Η Τράπεζα του Μέλλοντος».

Τα τραγούδια του Δημήτρη Παπαδημητρίου γνώριμα και αγαπημένα. Μια ολόκληρη γενιά μεγάλωσε με τις μουσικές του, οι οποίες «έντυσαν» επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές, όπως τις «Αναστασία», «Μη φοβάσαι τη φωτιά», «Απών», «Μάγισσες της Σμύρνης» και άλλες.

Οι ποιητές

Ακόμη πιο σημαντική, όμως, συνεισφορά του συνθέτη είναι ότι έφερε την ποίηση πιο κοντά μας, ντύνοντας με μουσική σπουδαία ποιήματα που έγιναν αγαπημένα στιχάκια στα χείλη όλων μας. Στη χθεσινή συναυλία ακούσαμε ξανά τους μελοποιημένους στίχους του Ελύτη, του Σεφέρη, του Καβάφη, της Σαπφούς, του Καρυωτάκη και του Μιχάλη Γκανά.

Όπως επισήμανε και ο ίδιος ο Παπαδημητρίου, εξαιρετικά επίκαιρη παραμένει η πένα των ποιητών μας. Δια στόματος Φωτεινής Δάρρα ακούσαμε χθες τα προφητικά λόγια από τις σημειώσεις του Σεφέρη: «Θα σου πάρουν τον ίσκιο των δέντρων, θα τον πάρουν/ θα σου πάρουν τον ίσκιο της θάλασσας, θα τον πάρουν/ θα σου πάρουν τον ίσκιο της καρδιάς, θα τον πάρουν/θα πάρουν τον ίσκιο σου...».

Οι μούσες

Με πολλά τραγούδια συμμετείχαν στη συναυλία οι δύο «μούσες» του συνθέτη, Ελευθερία Αρβανιτάκη και Φωτεινή Δάρρα, οι οποίες συγκίνησαν τους θεατές με την αισθαντική φωνή τους. Η Ελευθερία, ώριμη και ουσιαστική, μας θύμισε τα αγαπημένα «Τα κορμιά και τα μαχαίρια», «Θέλω να σε δω», «Δεύτερη ζωή δεν έχει» και πολλά άλλα. Η Φωτεινή Δάρρα έκλεψε ακόμη μια φορά την παράσταση με την χειμαρρώδη παρουσία, τη θεατρικότητα και τα πλούσια ερμηνευτικά της προσόντα.

Για ακόμη μια φορά συνειδητοποιήσαμε ότι η τέχνη -και δη η μουσική- είναι το καλύτερο καταφύγιο για τους δύσκολους καιρούς που ζούμε. «Και ποιας πυξίδας η μαύρη λεπίδα/ θα δείξει ελπίδα/ μιας άγνωστης γης προσμονή» έγραψε ο Ελύτης, μελοποίησε ο Δημήτρης Παπαδημητρίου και τραγούδησε ο Παντελής Θαλασσινός.

ΒΑΣΩ ΑΓΓΕΛΕΤΟΥ