Η Ναόμι Κλάιν γράφει για τους πειραματισμούς του ΔΝΤ στην Αργεντινή
Η Ναόμι Κλάιν, σε μια παλαιότερη ανταπόκρισή της, σκιαγραφεί την Αργεντινή, όταν βρισκόταν στη σκιά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Το βιβλίο της Ναόμι Κλάιν το «Δόγμα του σοκ» βρίσκεται το τελευταίο διάστημα στα χείλη όλων και στα ελληνικά βιβλιοπωλεία παραμένει σταθερά ανάμεσα στα μπεστ σέλερ που ανέδειξε η κρίση.
Η διάσημη καναδή συγγραφέας και ακτιβίστρια, ανήκει στις πιο αναγνωρίσιμες φιγούρες του κινήματος ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, δημοσιεύοντας τις μαχητικές ανταποκρίσεις της. Μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδ. Λιβάνη ένα ακόμη βιβλίο της με τίτλο «Φράχτες και παράθυρα» που περιλαμβάνει παλαιότερες ομιλίες και άρθρα της γραμμένα από τον Δεκέμβριο του 1999 έως την 11η Σεπτεμβρίου του 2001.
Τα κείμενα αυτά αντανακλούν, σύμφωνα με την ίδια, το ξύπνημα του κινήματος κατά του νεοφιλελευθερισμού και τη δυναμική διεκδίκηση του κόσμου να έχει λόγο στα κέντρα λήψης των οικονομικών και κοινωνικών αποφάσεων. Ανάμεσά τους βρίσκεται και ένα πύρινο άρθρο της για την Αργεντινή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που λόγω επικαιρότητας, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον Έλληνα αναγνώστη.
Η Ναόμι Κλάιν περιγράφει τις αυθόρμητες εξεγέρσεις των κατοίκων του Μπουένος Άιρες, οι οποίοι για να αποφύγουν την έξωση είχαν οχυρωθεί στα διαμερίσματά τους, γράφοντας στους τοίχους των σπιτιών τους υβριστικά συνθήματα για τους δανειστές τους.
Η συγγραφέας ξετυλίγει σε λίγες σελίδες όλο το χρονικό του τρόμου, πώς η Αργεντινή, ένας πειθήνιος μαθητής του ΔΝΤ τη δεκαετία του ’90 έφτασε στο έσχατο σημείο εξαθλίωσης, με περίπου το 50% του πληθυσμού της να ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Οι πρώτοι που εισέπραξαν την οργή του κόσμου ήταν οι πολιτικοί. Σε μια από τις θυελλώδεις εκλογικές αναμετρήσεις κανένας πολιτικός δεν πήρε περισσότερες ψήφους από τον συνολικό αριθμό των άκυρων ψηφοδελτίων, στα περισσότερα από τα οποία φιγουράριζε ο Κλεμέντε, ένας ήρωας κόμικ. Οι αγανακτισμένοι πολίτες τον είχαν επιλέξει επειδή δεν είχε χέρια, επομένως δεν μπορούσε να κλέψει, ούτε να δεχτεί δωροδοκίες…
Πληροφορίες: «Φράχτες και παράθυρα» της Ναόμι Κλάιν, μετάφραση: Άγγελος Φιλιππάτος, εκδ. Λιβάνη.







