Η ομαδική έκθεση θα πραγματοποιηθεί στο Μουσείο Γουναρόπουλου και θα έχει επετειακό χαρακτήρα, καθώς αφορά στα τριάντα χρόνια λειτουργίας του “Καλλιτεχνικού Φωτογραφικού Εργαστηρίου” του Δήμου.

Η έκθεση θα περιλαμβάνει εκατόν είκοσι έργα, τριάντα μαθητών που εκπαιδεύτηκαν διαχρονικά στο εργαστήριο και πλέον ακολουθούν τη δική τους αυτόνομη σημαντική καλλιτεχνική πορεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Συμμετέχουν
Ελένη Ανυφαντάκη   / Γιάννης Γαβριήλ   / Γιώργος Γαβριήλ   / Βαγγέλης Γεώργας  
Κώστας Γιαβής   / Βασίλης Γόνης   / Άκης Δέτσης   / Δημήτρης Δρακόπουλος 
Εύη Καραγιαννίδη   / Γιώργος Καραηλίας / Βιβή Κεφαλονίτη / Νέλλη Κολυβοδιάκου Χρύσανθος Κωνσταντινίδης   / Γιώργος Λαθύρης / Δημήτρης Λαχανοκάρδης
Γιώργος Μάρης   / Χρήστος Μαρκαντώνης   / Βαγγέλης Μαυρικάκης 
Άρης Μιχαλόπουλος   / Χρήστος Μιχαλόπουλος / Δημήτρης Μυτάς  
Περικλής Μεράκος / Θάλεια Νουάρου   / Γιάννης Ούτας   / Δημήτρης Παρθύμος
Χάρης Σιδηρόπουλος   / Ανδρέας Σιμόπουλος  / Γιάννης Σίμος   / Τάσος Τσουκαλάς  Γιώργος Φέκας   / Σταύρος Φουρφουριανάκης  / Ιάκωβος Χατζησταύρου

Κατά τη διάρκεια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν, στην αίθουσα διαλέξεων του Μουσείου, προβολές, παρουσιάσεις, ανοιχτές συζητήσεις, και διαλέξεις για το κοινό αναφορικά με την φωτογραφική τέχνη, που θα ανακοινωθούν προσεχώς. Την καλλιτεχνική επιμέλεια της έκθεσης έχει ο φωτογράφος Νίκος Δημολίτσας.

Το καλλιτεχνικό εργαστήριο
Ιδρύθηκε το 1985 από τον φωτογράφο Νίκο Δημολίτσα στο οποίο δίδαξε αδιαλείπτως μέχρι το 2014, που η λειτουργία του σταμάτησε. Μετά τα πρώτα πέντε χρόνια της επιτυχημένης πορείας του εργαστηρίου και προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ανάγκες της καθέτως αυξανόμενης προσέλευσης ενδιαφερομένων, προσελήφθη ως δάσκαλος και ο Νίκος Ανδρικόπουλος. Επί είκοσι χρόνια, μέχρι τον πρόωρο θάνατο του Νίκου Ανδρικόπουλου, οι δύο φωτογράφοι μοιράστηκαν τη διδασκαλία, στο ίδιο πνεύμα, με κοινή φιλοσοφία και ταυτόσημο καλλιτεχνικό προσανατολισμό. Το φιλόδοξο και απαιτητικό αυτό εργαστήριο προσέλκυσε και εκπαίδευσε χιλιάδες άτομα, όλων των ηλικιών, διαφορετικών μορφωτικών βαθμίδων και ποικίλων επαγγελματικών κατηγοριών, που αναζητούσαν καλλιτεχνικές αξίες, αισθητικές κατευθύνσεις, εκφραστικές διεξόδους και προσωπικές αλήθειες.  Η φήμη του κατά τα χρόνια της λειτουργίας του εξαπλώθηκε σύντομα και ξεπέρασε κατά πολύ τα στενά όρια του Δήμου Ζωγράφου.

Σημείωμα του ιδρυτή και επιμελητή της έκθεσης Νίκου Δημολίτσα
«Ήθελα από την αρχή να ονομαστεί εργαστήριο και όχι μάθημα, ώστε το νόημα της τριβής, της εμμονής, της αφοσίωσης και του διαρκούς πειραματισμού με το φωτογραφικό αντικείμενο να βρίσκεται διαχρονικά στο προσκήνιο. Χρειάζεται χρόνος, πολύς χρόνος για να επαναπροσδιορίσεις την ματιά σου πάνω στο κόσμο.
Η αφέλεια και η απλοϊκότητα καραδοκούν παντού. Μια φωτογραφία μπορεί να μην λέει τίποτα, να είναι ανούσια. Μια φωτογραφία όμως μπορεί να λέει και τα πάντα, να εγείρει φιλοσοφικά ερωτήματα, να διανοίγει στοχαστικές οδούς, να αναμοχλεύει υπαρξιακά ζητήματα και να αναδύει οικουμενικές αγωνίες. Συμβαίνει σπάνια, αλλά τότε είναι που ζωογονείται και υποστασιοποιείται, μέσω του καλλιτεχνικού έργου, η αόρατη μεταβίβαση πλούσιων πνευματικών φορτίων μεταξύ του καλλιτέχνη, του κόσμου (του) και του κοινού. Αυτό αποπειράθηκα να διδάξω επί 30 χρόνια...
Με αρωγούς τους Μεγάλους φωτογράφους, της ολιγόχρονης φωτογραφικής Ιστορίας, επεχείρησα να συντροφεύσω τους μαθητές μου στην ελκυστική αυτή νέα τους περιπέτεια, να τους εξοικειώσω με την μεταμορφωτική δύναμη της τέχνης, να τους  βοηθήσω να αρθρώσουν το δικό τους φωτογραφικό λόγο και να πυροδοτήσω τις μελλοντικές εκφραστικές τους εκρήξεις. Δεν γνωρίζω κατά πόσον υλοποιήθηκαν οι φιλόδοξοι διδασκαλικοί μου οραματισμοί, γνωρίζω όμως ότι σίγουρα βοήθησα να δημιουργηθεί μια διόλου ευκαταφρόνητη κοινότητα υποψιασμένων φιλότεχνων»
παρατηρεί ο ιδρυτής του εργαστηρίου και επιμελητής της έκθεσης.