Πώς καθορίζεται η αξία ενός έργου τέχνης σήμερα; Έξι εικαστικοί προβληματίζονται

efi-spurou

Έφη Σπύρου, Still Dog Ι |2016, Μέρος της εγκατάστασης Storm Bird and Other Animals, Μεικτή τεχνική, Τρίπτυχο, μεταβλητές διαστάσεις, Φωτογραφία: Δέσποινα Σπύρου

ΤΕΤΑΡΤΗ, 30 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016

Απαξία/Αξία/Υπεραξία. Μεταξύ «έργου» και «τέχνης»: Έξι εικαστικοί προσεγγίζουν τη σύγχρονη καλλιτεχνική πραγματικότητα μέσα από το πρίσμα της περιορισμένης (ή και ανύπαρκτης) υλικής αμοιβής που έχει γίνει καθεστώς εν μέσω οικονομικής και πολιτικής κρίσης.

Πώς καθορίζεται στη σημερινή εποχή της οικονομικής και πολιτιστικής κρίσης η αξία του έργου τέχνης και της καλλιτεχνικής εργασίας; Μπορούν να διατηρηθούν ενωμένα τα κομμάτια της «αλυσίδας της αξίας» ενός έργου, από την αρχική ιδέα δημιουργίας, στη διαδικασία υλοποίησης, και μέχρι τον αντίκτυπό του στην πολιτιστική βιομηχανία; Τις απαντήσεις δίνει το Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης-iset  την Πέμπτη, 31 Μαρτίου μέσα από την έκθεση Απαξία/Αξία/Υπεραξία. Μεταξύ «έργου» και «τέχνης».

Μάρθα Δημητροπούλου, Box Calf|2016, Πευκοβελόνες, 110 x 100 x 40 εκ.Φωτογραφία: Απόστολος Καρακατσάνης

Αντιμέτωποι με τη δυσχερή οικονομική συνθήκη, βρισκόμενοι στο πλαίσιο μίας αποδυναμωμένης αγοράς ως μέλη μιας διαρκώς διογκούμενης εικαστικής κοινότητας, καλλιτέχνες (όπως και άλλοι, ασχολούμενοι γύρω από την τέχνη, επαγγελματίες) καλούνται να δράσουν σε πολλές περιπτώσεις ταυτόχρονα ως πνευματικοί δημιουργοί, παραγωγοί, φορείς παροχής υπηρεσιών κι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες, βιώνοντας ολοένα και περισσότερο την απομάκρυνση του προσδιορισμού της εργασίας τους με χρηματικούς όρους και την ανταμοιβή της στη σφαίρα του συμβολικού κεφαλαίου. 

Θεόδωρος Ζαφειρόπουλος, King Kong|2014, HD βίντεο, 11΄10΄, Μπέργκεν, Νορβηγία

Ως εκ τούτου, ικανοποιούνται από ένα «ψυχικό εισόδημα» το οποίο παρουσιάζει οφέλη όπως η «παρουσία στο χώρο», το κύρος και η καλλιτεχνική αναγνώριση, η επαγγελματική και κοινωνική δικτύωση, αλλά απέχει από την υλική αμοιβή που θα εξασφαλίσει ή θα συμβάλλει στον βιοπορισμό, ενώ θα προσφέρει κίνητρο και χρηματοδότηση για μία όσο το δυνατόν απρόσκοπτη εικαστική πορεία.

Βασίλης Μπαλάσκας, The market will save us|2013, Μπάνερ στην πρόσοψη του Royal College of Art, Λονδίνο, 23,4 x 6,8 μ., Photo credit: Dominic Tschudin

Στην έκθεση αυτή στο Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης, έξι εικαστικοί –οι Βασίλης Βλασταράς, Μάρθα Δημητροπούλου, Θεόδωρος Ζαφειρόπουλος, Βασίλης Μπαλάσκας, Ανδρέας Σάββα και Έφη Σπύρου– εικονοποιούν μέσα από το έργο τους ιδέες και προβληματισμούς σχετικά με τους όρους διεξαγωγής της καλλιτεχνικής παραγωγής, της εξέλιξης της εργασίας τους –με όρους δημιουργικούς, αλλά και ρεαλιστικής εξασφάλισης της επιβίωσής της–, της διττής αξίας του έργου τέχνης ως «υψηλού» και εμπορικού αγαθού, ακόμα και στην «αδύναμη» αγορά της κρίσης, αλλά και της ενδεχόμενης εξάρτησής του από αυτήν.

Ανδρέας Σάββα, Ας σκαρφαλώσουμε|2016, Πλέξιγκλας, νομίσματα των εκατό δραχμών, Μεταβλητές διαστάσεις, Φωτογραφία: Λεωνίδας Δημακόπουλος

Σε αντιδιαστολή με την τρέχουσα πραγματικότητα, στην έκθεση παρουσιάζεται υλικό από το αρχείο του Ινστιτούτου Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης σχετικά με τους όρους καλλιτεχνικής παραγωγής και το κλίμα της ελληνικής οικονομίας της τέχνης προηγούμενων δεκαετιών – μία εποχή εύνοιας του ατομισμού, προβολής του εικαστικού «ονόματος» και διασφάλισης της κραταιάς αξίας του έργου τέχνης, άλλοτε με αισθητικούς και άλλοτε με οικονομικούς όρους, μέσα από την αναζήτηση μιας επιτυχούς πορείας στο σύστημα και το χρηματιστήριο της τέχνης.

Βασίλης Βλασταράς, Ντι Άι Γουάι|2016, Ανάπτυγμα εξώφυλλου εγχειριδίου της ΑΣΚΤ του 2015, Εγκατάσταση, μεικτή τεχνική, Μεταβλητές διαστάσεις

Η επιμέλεια της έκθεσης, καθώς και το κείμενο της παράλληλης έκδοσης, είναι μια πρόταση της ιστορικού τέχνης Χάρις Κανελλοπούλου.

Info

Εγκαίνια: Πέμπτη, 31 Μαρτίου 2016, μετά τις 7.00 μ.μ.
Διάρκεια έκθεσης:  31 Μαρτίου – 25 Ιουνίου 2016
Ώρες λειτουργίας:  Τρίτη-Παρασκευή 10.00 - 17.00,  Σάββατο 10.00 - 15.00

ΙΣΕΤ
Βαλαωρίτου 9α, 106 71 Αθήνα
τηλ. 210 3616 165
[email protected]