Αν και η ισχυρογνωμοσύνη δεν θεωρείται προσόν, ο Άρτουρ Σοπενχάουερ βασιζόμενος στην θεωρία του να επικρατείς σε οποιαδήποτε συζήτηση με μαεστρία κατέγραψε με γλαφυρότητα και υποδόριο χιούμορ, την «Τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο».

Ένα από τα μεγαλύτερα φιλοσοφικά, αλλά και αντισυμβατικά πνεύματα, ο Άρτουρ Σοπενχάουερ, έγραψε τον 19ο αιώνα ένα οξύ, οργισμένο, ανατρεπτικό και ταυτόχρονα σοφό, γλαφυρό και με υποδόριο χιούμορ δοκίμιο, το οποίο εκδόθηκε μετά το θάνατο του, και έφερε τον ευφυέστατο και πρωτότυπο τίτλο «Η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο».

Το κείμενο αυτοπροβάλλεται ως εγχειρίδιο επικράτησης έναντι οποιουδήποτε αντιπάλου σε μια αντιπαράθεση, και με άλλα λόγια αυτοσυστήνεται ως «οδηγός» επικράτησης του εξυπνότερου.

Ο ίδιος ο Σοπενχάουερ, συγκαλύπτοντας κάθε ειρωνικό τόνο, είχε μάλιστα γράψει ότι «είναι η τέχνη του να λογομαχεί κανείς - και να λογομαχεί με τέτοιο τρόπο ώστε να υπερασπίζεται επαρκώς τις θέσεις του, είτε έχει δίκιο είτε άδικο. Σε μια αντιπαράθεση, πρέπει να αγνοήσουμε την αντικειμενική αλήθεια, ή μάλλον να την εκλάβουμε ως μια τυχαία συγκυρία, και να επικεντρωθούμε μόνο στην υπεράσπιση της θέσης μας και στην αντίκρουση της θέσης του αντιπάλου».

Η αληθινή πρόθεση ωστόσο του Σοπενχάουερ, δεν ήταν να δημιουργήσει ένα εγχειρίδιο …ισχυρογνωμοσύνης αλλά να επιστήσει την προσοχή των αναγνωστών του στα τεχνάσματα, που χρησιμοποιούν κατά κόρον οι υπόλοιποι, είτε πρόκειται για πολιτικούς είτε για δημοσιογράφους, διαφημιστές, εμπόρους.

Χαρακτηρίζοντας την ρητορική ως «στρεψοδικία», στην ουσία ο σπουδαίος φιλόσοφος δίδασκε πώς να αναγνωρίζει κανείς την «τέχνη» αυτή και πώς να την αντιμετωπίζει. Στο ίδιο πνεύμα ακριβώς «Η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο» είναι όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Alain De Botton, «Δαιμονικά πνευματώδες» ανάγνωσμα.

Πληροφορίες: «Η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο» του Άρτουρ Σοπενχάουερ, μετάφραση: Καλοφωλιά Μυρτώ, ανθολόγος: Grayling Anthony Clifford, εκδόσεις Πατάκη.