Γραμμένο το 1963, το βιβλίο του Italo Calvino «Η μέρα του εκλογικού αντιπροσώπου» που μόλις επανακυκλοφόρησε, είναι, αν μη τι άλλο, απόλυτα επίκαιρο με τις εκλογές να πλησιάζουν.

Μια αληθινή, στην ουσία της, ιστορία με φανταστικούς πρωταγωνιστές, βασισμένη στην εμπειρία του Calvino, ξετυλίγεται μέσα από τις σελίδες του πάντα επίκαιρου και ιδιαίτερα καυστικού λόγου του συγγραφέα.

Με το αδιάψευστα διορατικό και συναρπαστικό του ύφος, το θέμα της ψηφοθηρίας και της νοθείας στην πιο ακραία τους μορφή, δίνει τροφή για σκέψη και περισυλλογή, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα διαχρονικές αλήθειες.

«Βράδιαζε. Το «αποσπασμένο τμήμα» εξακολουθούσε να διασχίζει τους θαλάμους: γυναικείους αυτή τη φορά. Για να συλλέξουν τα ψηφοδέλτια, γυρνούσαν από κρεβάτι σε κρεβάτι μ εκείνα τα παραβάν που έπρεπε να μετακινούν κάθε φορά. Δεν είχαν τελειωμό... Τελειώσατε, κυρία; Μπορούμε να έρθουμε να μαζέψουμε; Η καημενούλα απ την άλλη μεριά του παραβάν μπορεί και να ψυχορραγούσε. Κλείσατε το ψηφοδέλτιο; Ναι;

Έβγαζαν το παραβάν: Το ψηφοδέλτιο ήταν ακόμη εκεί, διπλωμένο, λευκό ή με μία μουτζούρα, με μερικές μπερδεμένες γραμμές...

Ο Αμερίγκο επαγρυπνούσε... Από τη στιγμή που είχε νιώσει λιγότερο ξένος απέναντι σ εκείνους τους δυστυχισμένους, η αυστηρότητα του πολιτικού του ρόλου τού είχε γίνει επίσης λιγότερο ξένη.

Θα ‘λεγε κανείς ότι σ εκείνον τον πρώτο θάλαμο ο ιστός που τον κρατούσε τυλιγμένο σ ένα είδος παραίτησης είχε σκιστεί, και τώρα ένιωθε νηφάλιος, σαν να του ήταν όλα πια ξεκάθαρα, σαν να κατανοούσε τι έπρεπε ν απαιτεί κανείς από την κοινωνία και τι αντίθετα δεν έπρεπε να απαιτεί, μα ήταν αναγκαίο να φτάσει σ αυτό το συμπέρασμα μόνος του, αλλιώς ήταν ανώφελο.

Ο Αμερίγκο Ορμέα, μέλος κάποιου αριστερού κόμματος, ορίζεται αντιπρόσωπος σ ένα εκλογικό κέντρο, προπύργιο των χριστιανοδημοκρατών: ένα εκκλησιαστικό ίδρυμα για ανίατους ασθενείς και άτομα με ειδικές ανάγκες.

Η πλήρης εξάρτησή τους από το προσωπικό και τη διεύθυνση του ιδρύματος μετατρέπει αυτούς τους ανθρώπους σε εύκολα θύματα της πιο αναίσχυντης πολιτικής εκμετάλλευσης, εμπλέκοντάς τους σε μια αντιπαράθεση που ούτε τους ενδιαφέρει ούτε τους αφορά πραγματικά. Τα όσα βλέπει και ακούει τη μέρα εκείνη ο Ορμέα τον χαράζουν βαθιά και τον οδηγούν σε δρόμους και λύσεις που δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί.

Italo Calvino: Από τους παρτιζάνους στη Λεγεώνας της Τιμής

Ο Italo Calvino (1923-1985) γεννήθηκε στην Κούβα, αλλά σε νεαρή ηλικία εγκαταστάθηκε με τους γονείς του στην Ιταλία. Το 1943 προσχωρεί στους παρτιζάνους της ιταλικής αντίστασης και τέσσερα χρόνια αργότερα πρωτοεμφανίστηκε στα ιταλικά γράμματα με το μυθιστόρημα «Το μονοπάτι με τις αραχνοφωλιές» με θέμα την Αντίσταση.

Το ίδιο θέμα πραγματεύεται και στο επόμενο βιβλίο του, μια συλλογή από διηγήματα με γενικό τίτλο «Τελευταίο έρχεται το κοράκι». Ακολουθεί η τριλογία που τον έκανε διάσημο, τρία σύντομα μυθιστορήματα που συνθέτουν τον κύκλο «Οι πρόγονοί μας: Ο διχασμένος υποκόμης», «Ο αναρριχώμενος βαρόνος» και «Ο ανύπαρκτος ιππότης» ενώ το 1956, κυκλοφορεί μια συλλογή ιταλικών λαϊκών παραμυθιών που μετέγραψε ο συγγραφέας με τον τίτλο «Ιταλικοί μύθοι».

Δυο χρόνια αργότερα εκδίδει τα «Διηγήματα», συλλογή που περιέχει και την πολύ γνωστή ενότητα διηγημάτων «Οι δύσκολοι έρωτες» και κατόπιν ακολουθούν δύο σύντομα μυθιστορήματα, το «Μαρκοβάλντο ή οι εποχές στην πόλη» και το «Η μέρα ενός εκλογικού αντιπροσώπου» (1963) που ολοκληρώνουν τη «νεορεαλιστική» του φάση.

Το 1965 και το 1967 εκδίδει δύο συλλογές «φανταστικών» διηγημάτων με τίτλους «Τα κοσμοκωμικά» και «Ταυ με μηδέν», ενώ το 1969 εκπλήσσει όλο τον κόσμο με το «Κάστρο των διασταυρωμένων πεπρωμένων». Ακολουθούν τα έργα «Οι αόρατες πόλεις» (1972), «Αν μια νύχτα του χειμώνα ένας ταξιδιώτης» (1979) και «Πάλομαρ» (1983).

Από το 1975 είχε ήδη γίνει επίτιμο μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας και ένα χρόνο αργότερα κέρδισε το βραβείο για την Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία. Το 1981 του απονεμήθηκε η διάκριση της Λεγεώνας της Τιμής.

Στις 19 Σεπτέμβρη του 1985 ο Italo Calvino, πέθανε στη Σιένα, σε ηλικία 62 ετών. Την εποχή εκείνη ήταν ο πιο πολυμεταφρασμένος ιταλός συγγραφέας.

Μετά το θάνατό του ωστόσο εκδόθηκαν τα έργα «Κάτω απ τον ιαγουάρο ήλιο», «Σχετικά με το παραμύθι» (δοκίμιο), «Αμερικανικά μαθήματα» (δοκίμιο), «Ο δρόμος του Σαν Τζιοβάνι», «Γιατί να διαβάζουμε τους κλασικούς» (δοκίμιο) και «Πριν να πεις εμπρός».

Πληροφορίες: « H μέρα του εκλογικού αντιπροσώπου» του Italo Calvino, μετάφραση: Τσίτσοβιτς-Radin Αντωνία, εκδόσεις: Κριτική.