Έπειτα από μια δεκαετία, το αγαπημένο συγκρότημα των Ιρλανδών Cranberries επανασυνδέθηκε και επέστρεψε με ανανεωμένη έμπνευση και το άλμπουμ «Roses», στο οποίο κυριαρχεί η αναλλοίωτη φωνή της Dolores O’Riordan.

Το «Wake Up And Smell The Coffee» του 2001 μας είχε αφήσει την αίσθηση μιας δουλειάς ενός αναγνωρισμένου, φτασμένου αλλά ταυτόχρονα κουρασμένου γκρουπ, που χρειαζόταν οπωσδήποτε μια μορφή αναζωογόνησης. Η Dolores με τα δύο σόλο άλμπουμ τα οποία κυκλοφόρησε -το πολυσυζητημένο «Are You Listening» το 2007 και το «No Baggage» το 2009, απόδειξε ότι μπορεί να φέρει τον επιθυμητό φρέσκο αέρα που τόσο πολύ ανάγκη έδειξε ότι είχε η μπάντα.

Τον Ιανουάριο του 2009, οι Cranberries ξεκίνησαν μια περιοδεία στην Βόρεια και Νότια Αμερική –γεμάτη με κλασικά τραγούδια τους, τραγούδια από τη σόλο καριέρα της O’Riordan, αλλά και νέες δημιουργίες τους- που συνεχίστηκε σε όλη την Ευρώπη και την Ασία το 2010. Για τη στιγμή της επανένωσής τους η O’Riordan έχει αναφέρει: «Το λεπτό που ξεκινήσαμε να παίζουμε πάλι, έμοιαζε σαν να μην είχαμε ποτέ σταματήσει. Υπάρχει κάτι ιδιαίτερο στο να παίζεις με τους Cranberries. Είναι σαν να φοράς το τέλειο ζευγάρι παπούτσια».

Η θεματολογία του «Roses» επικεντρώνεται στις σχέσεις, τον ρομαντισμό και τις διάφορες μορφές της αγάπης, ενώ απουσιάζει οποιασδήποτε μορφής κοινωνικής ή πολιτικής αναφοράς – μηνύματος, που σε παρελθοντικές δουλειές των Ιρλανδών αποτελούσε βασικό στοιχείο.

Το εναρκτήριο μελωδικό «Conduct» με την ιρλανδική φολκ απόχρωση και τον λυρισμό που το διακρίνει περιγράφει διάφορες σκέψεις μέσα σε μια σχέση, και μας θυμίζει μέρες από το ένδοξο παρελθόν της μπάντας, ενώ το ανάλαφρο «Tomorrow» που ακολουθεί είναι το πρώτο σινγκλ από το άλμπουμ που έχει ήδη ακουστεί σε αρκετές ραδιοφωνικές εκπομπές. Τα «Fire & Soul» και «Raining In My Heart» διαθέτουν πληθώρα στοιχείων από αυτά που έκαναν τους Cranberries να ξεχωρίσουν και να τους οδηγήσουν στην επιτυχία.

Η πιο ευαίσθητη στιγμή του «Roses» παρουσιάζεται στο τρυφερά συναισθηματικό «Losing My Mind», του οποίου οι μελωδικές κιθάρες οδηγούν στο επιβλητικά δυναμικό «Schizophrenic Playboys», το οποίο με την συνοδεία ενός ανάλογου video clip θα μπορούσε να αποδώσει πολύ περισσότερα. Το «Waiting In Walthamstow» προσδίδει νέο ύφος και χαρακτήρα στις μπαλάντες του γκρουπ δίνοντας μια πανέμορφη σκοτεινή ενορχήστρωση ενώ μαζί με το «Show Me», που ακολουθεί, συνθέτουν ένα δίδυμο κομματιών τα οποία έχουν δημιουργηθεί για να απογειώνουν το κοινό κατά την διάρκεια των ζωντανών εμφανίσεων. «Astral Projections» και «So Good» ακούγονται προσφέροντας στο έδαφος το κατάλληλο λίπασμα, δημιουργώντας τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να αναπτυχθούν τα «τριαντάφυλλα» του ιρλανδικού συγκροτήματος τα οποία ποτίζει με τη μοναδική φωνή της η O’Riordan. Στην ακουστική μπαλάντα «Roses», που γράφει τον επίλογο του άλμπουμ, εμπεριέχεται ένα μεγάλο μέρος –που περιγράφεται με μοναδικό τρόπο- από τα νέα δεδομένα πάνω στα οποία δουλεύουν οι Cranberries μετά την επανασύνδεσή τους. Οι Noel και Mike Hogan -στην κιθάρα και το μπάσο αντίστοιχα- δίνουν το ρυθμό ενώ η Dolores τραγουδάει «Life is no garden of roses, more like a thistle in time… roses just wither and die», σε ένα κομμάτι που θα συμπεριληφθεί στις καλύτερες δημιουργίες του γκρουπ.

Από τις πρώτες ημέρες κυκλοφορίας του, το «Roses» αντιμετωπίστηκε σκληρά δεχόμενο σκληρά σχόλια για το ρετρό εξώφυλλο του δίσκου, για τα κομμάτια που θυμίζουν κατά πολύ επιτυχίες του παρελθόντος ακόμα και για την ερμηνεύτρια που διαθέτει την φωνή η οποία αποτελεί το θεμελιώδες συστατικό που μεταμόρφωσε κάποτε μια ομάδα αισιόδοξων νέων Ιρλανδών, σε ένα μεγάλο γκρουπ.

Πρώτη, δική μας παρατήρηση μετά από την ακρόαση του άλμπουμ είναι ότι ο ήχος των Ιρλανδών δεν έχει αλλάξει καθόλου, ενώ παράλληλα διακρίναμε και τη διάθεση τους να δοκιμάσουν κάτι νέο και διαφορετικό, εμπλουτίζοντας το χαρακτηριστικό τους στυλ. Από την ερμηνευτική πλευρά ξέραμε τι περιμέναμε να ακούσουμε πατώντας το play. Η Dolores O’Riordan που όλοι λατρέψαμε σε τραγούδια όπως τα «Salvation», «Zombie», «Linger», «Ode to My Family» είναι ακόμα εδώ.

Συνδυάζοντας με επιτυχία την μελωδική φασαρία με ζωηρή alternative rock, με πλάνα ηχοτοπίων ονειρικής pop και προσθέτοντας ίχνη κέλτικων αποχρώσεων, οι Cranberries -μετά από την επιτυχημένη επανεμφάνιση τους- δείχνουν πως είναι έτοιμοι να δοκιμάσουν διαδρομές που οδηγούν σε μουσικούς τόπους που ακόμα δεν έχουν εξερευνήσει αλλά ταιριάζουν όμως απόλυτα στο δικό τους ύφος, στο ύφος που τους εξασφαλίζει εδώ και χρόνια μια περίοπτη θέση στη δισκοθήκη μας.

Καλλιτέχνης: The Cranberries

Album: «Roses»

Record Label: Cooking Vinyl

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης