Δισκοκριτική: «The Terror» The Flaming Lips

diskokritiki-the-terror-the-flaming-lips

ΔΕΥΤΕΡΑ, 09 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Οι Flaming Lips - έπειτα από απουσία τριών χρόνων - επιστρέφουν στα δισκογραφικά δρώμενα με το άλμπουμ «The Terror», θέλοντας να δώσουν στο κοινό τους νέο υλικό, νέα τραγούδια, νέες αφορμές για να τους αγαπήσουν ακόμα περισσότερο.

O δέκατος τρίτος δίσκος των Flaming Lips, την παραγωγή του οποίου έχει αναλάβει ο επί σειρά ετών συνεργάτης της μπάντας, David Fridmann (Mercury Rev), κυκλοφορεί τριάντα χρόνια μετά την πρώτη τους εμφάνιση και φανερώνει πως τα «Φλεγόμενα Χείλη» έχουν διάθεση να επαναπροσδιορίσουν τα όρια του σύγχρονου ψυχεδελικού ροκ με αρκετές δόσεις σύγχρονου πειραματισμού.

Ο frontman της μπάντας, Wayne Coyne, δήλωσε ότι αυτός ο δίσκος θα σηματοδοτήσει μια καινούργια αρχή για τους Flaming Lips. «Είμαστε ακόμα αυτοκαταστροφικοί όπως και παλιότερα. Αυτή τη φορά με διαφορετικό τρόπο αλλά με την ίδια ένταση. Αυτή είναι η τρίτη περίοδος στην ιστορία του συγκροτήματος. Το νέο μας άλμπουμ είναι πολύ περίεργο, όμορφο και συναισθηματικό. Είναι μουσική που κάναμε, κατά λάθος, κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του «Heady Fewnds» και αργότερα ανακαλύψαμε ότι είναι cool», ανέφερε ο Coyne.

Το «The Terror» ανοίγει με τα «Look...The Sun Is Rising» και «Be Free, A Way», τα οποία μέσα από τα δέκα λεπτά της διάρκειάς τους μας φρεσκάρουν την μνήμη θυμίζοντάς μας πως τα μέλη του συγκροτήματος από την Αμερική δικαίως χαρακτηρίζονται ως «οι δεξιοτέχνες της νέο-ψυχεδέλειας». Ο εκλεπτυσμένος πειραματισμός της έναρξης αναδεικνύει ένα κράμα «dark ambient» - «space rock», το οποίο συνεχίζει, στο ίδιο ακριβώς τέμπο και στο «Try To Explain», με τον 52άχρονο Wayne Coyne να τραγουδά

«Try to explain why you're leaving

I don't think I'll understand

I heard the billionth voice, the voice of endless complexity

There were no bearings, I heard them, they were me».

Στα δεκατρία λεπτά που διαρκεί το «You Lust», οι synth-based ήχοι δίνουν μια ταξιδιάρικη διάθεση και αίσθηση, με μελωδίες, φουτουριστικά εφέ και φωνητικά που αποκαλύπτουν το σκοτεινότερο φάσμα του συγκροτήματος.

Για το κομμάτι που χάρισε τον τίτλο στο άλμπουμ, ο Wayne Coyne έχει αναφέρει: «θέλαμε να πιστεύουμε ότι χωρίς αγάπη, δεν θα υπήρχε ζωή. Το τρομακτικό, όπως γνωρίζουμε πλέον, είναι πως ακόμα και χωρίς αγάπη, η ζωή συνεχίζεται...»

To «You Are Alone», η πιο σύντομη σύνθεση σε διάρκεια, δημιουργεί την ιδανικότερη ατμόσφαιρα για την έλευση του «Butterfly, How Long It Takes To Die» στο οποίο, για μια ακόμη φορά, διαφαίνονται οι δυνατότητες του ιδιαίτερα ταλαντούχου Steven Drozd, που, εκτός από τους ήχους των τυμπάνων, έχει και την επιμέλεια πολλών πειραματισμών, αναζητώντας τα νέα ηχητικά «σύνορα» της μπάντας.

Τα space νεοψυχεδελικά «Turning Violent» και «Always There...In Our Hearts», με δυνατά τύμπανα, ισορροπημένες κιθάρες και όμορφα φωνητικά, ρίχνουν την αυλαία της ακρόασης ενός άλμπουμ το οποίο ακούγεται από την αρχή μέχρι και το τέλος με αμείωτο ενδιαφέρον.

Η μπάντα από την Οκλαχόμα δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 και μπορεί να έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε, όμως η τελευταία στούντιο δουλειά τους μοιάζει να ηχογραφήθηκε από νεαρούς μουσικούς. Στα 55 περίπου λεπτά της διάρκειας του δίσκου, ο ρυθμός και τα χρώματα ποικίλλουν ενώ η διάθεση μεταβάλλεται από φωτεινή σε σκοτεινή με την συνοχή να κρατάει τις εννιά συνθέσεις δεμένες μεταξύ τους.

Η πολύχρωμη ψυχεδέλεια και το παραγωγικό κρεσέντο της μπάντας, με την νέα δισκογραφική της εμφάνιση, δείχνει πως έχει συνέχεια και δημιουργεί προσδοκίες στους πολυάριθμους οπαδούς της.

Καλλιτέχνης: The Flaming Lips

Album: «The Terror»

Record Label: Bella Union & Warner Bros

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης