Κριτική ταινίας:«Το δαχτυλίδι της φωτιάς»

kritiki-tainiasto-daxtulidi-tis-fotias

ΠΕΜΠΤΗ, 12 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

H Δήμητρα Γιαννακού γράφει κριτική για την περιπέτεια φαντασίας του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο «Το δαχτυλίδι της φωτιάς» που προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες από τη Village.

«Το Δαχτυλίδι της Φωτιάς»

Όποιος αποφασίσει να δει το «Το Δαχτυλίδι της Φωτιάς» θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει ένα υπερθέαμα με πρωτοφανείς μάχες μεταξύ τεράτων πελώριων διαστάσεων και ρομπότ, μέσα σε ένα ντεκόρ καταστροφολογίας που ο Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο χαίρεται να σχεδιάζει και να συνθέτει.

«Το Δαχτυλίδι της Φωτιάς» (Pacific Rim) βασίζει την πρωτοτυπία του στο ότι δεν αποτελεί το σίκουελ κάποιας σειράς ταινιών ούτε είναι η διασκευή κάποιου animation. Κάτι που ενισχύει την περιέργεια του κοινού. Ωστόσο, οι τιτανοειδείς μορφές των τεράτων σε σχήμα ερπετού που δρασκελίζουν ολόκληρα κτήρια, σπάνε γέφυρες στη μέση και «τσαλαπατούν» τα πάντα στο πέρασμά τους, έχουν ξανακάνει την εμφάνισή τους στη μεγάλη οθόνη. Τα λεγόμενα «Καϊτζού= Γιγαντιαία Κτήνη στα ιαπωνικά» αποτελούν τους πρωταγωνιστές των γιαπωνέζικων ταινιών με τέρατα για τις οποίες ο Ντελ Τόρο έδειχνε πάντα μια ιδιαίτερη προτίμηση. Αντιπροσωπευτική αυτών και αρκετά γνωστή είναι η ταινία «Godzilla» στην οποία παραπέμπει «Το Δαχτυλίδι της Φωτιάς».

Από την άλλη, τα εξελιγμένα ρομπότ (τα Τζάγκερ= Κυνηγοί στα γερμανικά) που κατασκευάζουν οι άνθρωποι για να αντιμετωπίσουν τα τρομακτικά Καϊτζού φαίνεται να είναι μια παραλλαγή των mecha που βρίσκουμε στα γιαπωνέζικα mangas. Το σενάριο της ταινίας, μάλιστα, δείχνει να έχει εμπνευστεί από το story της γιαπωνέζικης τηλεοπτικής σειράς «Neon Genesis Evangelion», καθώς παρουσιάζει αρκετά κοινά στοιχεία. Το concept δε, του να δίνει κανείς ζωή στις μηχανές, παραπέμπει στο φιλμ «Transformers» όπου και εκεί έχουμε έντονη δράση που περιστρέφεται γύρω από γιγαντιαία ρομπότ, πανικόβλητους ανθρώπους και θεαματικούς κατακλυσμούς.

Ο σκηνοθέτης μαζί με τον Τράβις Μπήτσαμ («Clash of the Titans») δείχνουν να έχουν επηρεαστεί από όλη την παραπάνω «μυθολογία» και με το μπάτζετ των 200 εκατομμυρίων δολαρίων –το υψηλότερο που είχε μέχρι τώρα ο Ντελ Τόρο- κατασκευάζουν ένα μπλοκμπάστερ μοναδικό, εντυπωσιακό και γιγαντιαία επιδεικτικό που θα καταπλήξει τους λάτρεις της επιστημονικής φαντασίας. Οι μαζικές καταστροφές παίρνουν τις διαστάσεις ενός αντικειμένου λαγνείας για τα μάτια του κοινού, που έκπληκτο παρακολουθεί τις βιρτουόζικες τεχνικές του Ντελ Τόρο.

Με το κέφι ενός μικρού παιδιού που, επιτέλους, εκπληρώνει τις φαντασιώσεις του, ο σκηνοθέτης επιδίδεται στη δημιουργία μιας ταινίας επιστημονικής φαντασίας στην οποία τίποτα δεν γίνεται τυχαία, δίνεται μεγάλη σπουδαιότητα στη λεπτομέρεια και έτσι καταφέρνει να δώσει στο θέαμα έναν επικό χαρακτήρα που το καθιστά ακόμη πιο ξεχωριστό.

Η αφήγηση ξεκινά με την τεχνική «in media res», δηλ. από το κέντρο του μύθου όπου συμπυκνώνονται τα σπουδαιότερα γεγονότα που θα πυροδοτήσουν τη δράση. Οι άνθρωποι αντιδρούν στις καταστροφές και το μόνιμο κίνδυνο ολοκληρωτικού αφανισμού. Επινοούν πρωτότυπες μηχανές για να αμυνθούν και να επιβιώσουν. Μέσα σε αυτές βρίσκονται δύο άνθρωποι που πρέπει να επικοινωνούν και να είναι τόσο ενωμένοι ώστε να συνιστούν μια μονάδα για να είναι αποτελεσματικό το όπλο που κατευθύνουν.

Η μηχανή-άνθρωπος ή ο άνθρωπος-μηχανή, το απόλυτο δέσιμο του σύγχρονου ανθρώπου με την τεχνολογία ενσαρκώνεται μεταφορικά στο μύθο της ταινίας «Το Δαχτυλίδι της Φωτιάς». Τα υψηλής ποιότητας οπτικά εφέ της Industrial Light and Magic και της Legacy Effects αποτελειώνουν ένα θέαμα που θα αποτελέσει ένα βασικό σημείο αναφοράς ταινιών ολοκληρωτικής καταστροφής.

Δίνεται αρκετός χρόνος, επίσης, στην ανάπτυξη των χαρακτήρων, εκθέτοντας διάφορες στιγμές της ζωής τους: προετοιμασίες και εξάσκηση για τη θρυλική μάχη που πρόκειται να δοθεί, ανταγωνισμοί, συγκρούσεις και ψυχολογικές διακυμάνσεις των (σούπερ)-ηρώων βοηθούν στην ταύτιση του θεατή και προσθέτουν τον παράγοντα «άνθρωπο» κάτω από το μεταλλικό περίβλημα της ίντριγκας. Χαρακτηριστικές είναι οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ του έμπειρου πιλότου Ράλεϊ Μπέκετ (Τσάρλι Χάναμ) και της δυναμικής Μάνκο Μόρι (Ρίνκο Κικούτσι).

Ο Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο κατευθύνει την κάμερα έτσι ώστε να δίνονται οι σκηνές δράσης πολύ παραστατικά. Από τα σφιχτά κοντινά πλάνα μεταβαίνει στα πολύ γενικά για να δοθεί ακόμη πιο αισθαντικά η ιδέα του γιγαντιαίου, καταφέρνοντας να προσφέρει στο κοινό μια οπτική απόλαυση «έξω από τα συνηθισμένα».

Παίζουν: Τσάρλι Χάναμ, Ίντρις Έλμπα, Ρίνκο Κικούκι, Τσάρλι Ντέι, Ρον Πέρλμαν, Μαξ Μαρτίνι. Η ταινία προβάλλεται από τη Village Films.

ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ