Πλέον έχουμε ακόμη περισσότερα θαύματα του κόσμου για να ανακαλύψουμε με την «σφραγίδα» της Unesco.

Από τη Δανία μέχρι τη Μοζαμβίκη, η UNESCO ανακοίνωσε πρόσφατα την ένταξη αρκετών νέων τοποθεσιών στη λίστα Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, ενώ επέκτεινε το καθεστώς προστασίας και για δύο ήδη καταγεγραμμένα μνημεία. Ανάμεσα στις πιο πρόσφατες προσθήκες, μάλιστα, βρίσκονται τοποθεσίες που μπορεί να μην είναι ευρέως γνωστές, ακόμα και σε έμπειρους ταξιδιώτες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα λευκά ασβεστολιθικά βράχια του Møns Klint στη Δανία, τα οποία βυθίζονται εντυπωσιακά στη Βαλτική Θάλασσα και χρονολογούνται εδώ και 70 εκατομμύρια χρόνια. Οι επισκέπτες εκεί μπορούν να θαυμάσουν τη φυσική ομορφιά της περιοχής τόσο από στεριά όσο και από θάλασσα, απολαμβάνοντας τα καταγάλανα νερά ή αναζητώντας απολιθώματα στην παραλία.

«Περπατήστε κατά μήκος των βράχων, παρατηρήστε γεράκια ή απλώς απολαύστε τη μαγευτική θέα», αναφέρει χαρακτηριστικά η επίσημη ιστοσελίδα του VisitDenmark για το νέο Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. «Είναι από εκείνα τα μέρη που πολλοί Δανοί επισκέπτονται, αποφασίζουν να εγκατασταθούν και τελικά δεν φεύγουν ποτέ».

Ανάμεσα στα νέα μνημεία συγκαταλέγεται και το φαράγγι του ποταμού Peruaçu στη Minas Gerais της Βραζιλίας, μια εντυπωσιακή φυσική τοποθεσία με σπάνια χλωρίδα και εντυπωσιακούς βραχώδεις σχηματισμούς. Το φαράγγι αποτελεί αγαπημένο προορισμό για πεζοπόρους και λάτρεις της φύσης και έχει αναγνωριστεί ως μία από τις πιο όμορφες διαδρομές της περιοχής από την πλατφόρμα AllTrails.

Στην Καραϊβική, στη λίστα προστέθηκε η ιστορική πόλη Port Royal της Τζαμάικα, που χρονολογείται από τον 17ο αιώνα. Κάποτε αποτέλεσε καταφύγιο για διαβόητους πειρατές, ενώ στο πέρασμα του χρόνου υπέστη καταστροφές από ακραία καιρικά φαινόμενα και σεισμούς. «Μεγάλο μέρος της παλιάς πόλης, η οποία είχε χαρακτηριστεί τότε ως ‘η πιο αμαρτωλή πόλη της Δύσης’, βρίσκεται σήμερα βυθισμένο στη θάλασσα, δίπλα στον οικισμό», αναφέρει η τουριστική ιστοσελίδα της Τζαμάικα.

Η Σιέρα Λεόνε απέκτησε για πρώτη φορά αναγνώριση Παγκόσμιας Κληρονομιάς χάρη στο δάσος του συμπλέγματος Gola-Tiwai, που φιλοξενεί περισσότερα από 1.000 είδη φυτών (εκ των οποίων τα 113 ενδημικά), 55 είδη θηλαστικών (19 από τα οποία απειλούνται παγκοσμίως) και σημαντικά είδη όπως ο Αφρικανικός Δασόβιος Ελέφαντας και ο Πυγμαίος Ιπποπόταμος, σύμφωνα με την UNESCO.

Στις τελικές προσθήκες συγκαταλέγονται ακόμη η παράκτια ζώνη της Γουινέας-Μπισάου στη Δυτική Αφρική και το Όρος Kumgang στη Βόρεια Κορέα.

Η Κρήτη και τα ανάκτορά της στην Unesco
Η UNESCO ανακήρυξε επίσης τα Μινωικά Ανάκτορα της Κρήτης ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Τα διάσημα αυτά ανάκτορα χρονολογούνται από το 1900 π.Χ., σύμφωνα με τον οργανισμό και πρόκειται τα ανάκτορα της Κνωσού, της Φαιστού, των Μαλίων, της Ζάκρου, της Ζωμίνθου και της Κυδωνίας. Να πούμε ότι τα μινωικά ανάκτορα δεν ήταν απλώς η κατοικία του άρχοντα της περιοχής. Αποτελούσαν το διοικητικό, οικονομικό, θρησκευτικό και καλλιτεχνικό κέντρο της ευρύτερης επικράτειας. Εκεί συγκεντρώνονταν τα προϊόντα της παραγωγής, είτε για να διανεμηθούν στην ενδοχώρα, είτε για να εξαχθούν εκτός Κρήτης. Παράλληλα, στα ανάκτορα κατασκευάζονταν πολύτιμα αντικείμενα και έργα τέχνης, ενώ αποτελούσαν και χώρους λατρείας, όπου πλήθος κόσμου συμμετείχε σε τελετές και εορτασμούς. Στους χώρους τους ζούσαν, εργάζονταν και κινούνταν καθημερινά αξιωματούχοι, υπάλληλοι και τεχνίτες, διαμορφώνοντας έναν ζωντανό και πολύπλοκο οργανισμό εξουσίας και παραγωγής.

Στόχος της UNESCO είναι η προώθηση της ποιοτικής εκπαίδευσης και της δια βίου μάθησης για ένα καλύτερο μέλλον. Η λίστα Παγκόσμιας Κληρονομιάς, άλλωστε, ανανεώνεται τακτικά με νέες προσθήκες. Ανάμεσα στα πιο γνωστά μνημεία της λίστας παραμένουν το Ταζ Μαχάλ, το Εθνικό Πάρκο Yosemite και οι Πυραμίδες της Αιγύπτου, ενώ συνολικά, σήμερα υπάρχουν 1.248 αναγνωρισμένα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς.