Δισκοκριτική: «48:13» Kasabian

kasabian-album-cover
ΔΕΥΤΕΡΑ, 04 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2014

Οι Βρετανοί επέστρεψαν φέτος με το πέμπτο τους album, πιο ηλεκτρονικοί από ποτέ, με μόνο στόχο τους να κερδίσουν υψηλές θέσεις στα airplays και να αναγνωριστούν μία ακόμη φορά ως μία διασκεδαστική rock μπάντα.

Οι Kasabian είναι μια μπάντα φτιαγμένη για να παίζει live, όπως αποδείχτηκε και από την πρόσφατη εμφάνισή της στη χώρα μας. Εκεί είναι που ουσιαστικά κρίνεται ο κάθε καλλιτέχνης, από το πόσο καταφέρνει δηλαδή να κάνει τον κόσμο να περάσει καλά. Και εκεί οι τύποι από το Leicester θριαμβεύουν με τα shows που δίνουν. 

Μουσικά όμως, το έχουν χάσει από καιρό και εγκλωβισμένοι στην ανάγκη τους να γράψουν το επόμενο ραδιοφωνικό hit, καταφέρνουν να παρουσιάσουν ένα album με αδιάφορες ουσιαστικά συνθέσεις.

Πιστό στο δρόμο που χάραξε το “Velociraptor”, το “48:13”, συνεχίζει με τις ίδιες χορευτικές, δυνατές συνθέσεις, με στίχους με ελάχιστο νόημα και ηλεκτρονικά “μπλιμπλίκια” να φουσκώνουν το μίγμα.

Ο  δυναμικός κράχτης του “Eez-eh” , είναι ένα άκουσμα ευχάριστο για τα αυτιά και το σώμα, αλλά δεν θυμίζει σε τίποτα τις κιθαριστικές καταβολές με τις οποίες μας συστήθηκαν, πάρα είναι ένα pop κομμάτι, ιδανικό για να γίνει το soundtrack της καλοκαιρινής περιόδου. Μετά από εκεί τίποτα.

Στο ίδιο κλίμα κινούνται και τα “Bumblebee” και “Doomsday”. Οι μόνες στιγμές ανάπαυλας είναι το τριπαριστό “Glass”, από τα πιο ενδιαφέροντα κομμάτια του όλου album. Κατά τα άλλα το αποτέλεσμα είναι μονότονο, χωρίς εκπλήξεις, με πολλά κομμάτια που απλά υπάρχουν για να γεμίσουν αυτά τα 48 λεπτά και 13 δευτερόλεπτα που διαρκεί το album.

Οι Kasabian λοιπόν αποτάσσονται το κιθαριστικό τους παρελθόν και οδεύουν προς τον δρόμο του mainstream, με εφόδια στη φαρέτρα τους συνθέσεις με παλμό, ένταση και ενέργεια, αλλά καμία, μα καμία έμπνευση.

Αντιγράφοντας με κακό τρόπο τους Primal Scream, που το έκαναν καλύτερα από όλους, ακούγονται σαν κακέκτυπα του μεγάλου Bobby Gillespie.  Περιμέναμε περισσότερα από τους συμπαθείς lads όταν τους πρωτογνωρίσαμε και όχι υπερφίαλα κομμάτια με μόνο στόχο την τέρψη του συναυλιακού κοινού, για όσο αυτό κρατήσει.

Album: 48:13

Καλλιτέχνης: Kasabian

Label: Columbia

Βαθμολογία: 6/10

Ροζίνα Αράπη