Το φετινό φεστιβάλ των Καννών κάνει ειδική αναφορά στο «Αιώνιο Γκλάμουρ» με την Μέριλιν Μονρό να ποζάρει σβήνοντας τα κεράκια. Ωστόσο το λαμπερό κινηματογραφικό event πέρα από την αίγλη έχει να …διηγηθεί και «σκάνδαλα».

Κινηματογραφικοί αστέρες χωρίς «σκάνδαλα», δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν είναι και συνηθισμένο φαινόμενο γι αυτό και το click@Life σας παραθέτει, σύμφωνα με το γαλλικό πρακτορείο Eurochannel, ορισμένες από τις πιο αξιομνημόνευτες στιγμές του Φεστιβάλ.

Η πανέμορφη Brigitte Bardot, έφερε τα πάνω κάτω όταν το 1953, εμφανίστηκε με μπικίνι στις παραλίες των Καννών. Την εποχή εκείνη κάτι τέτοιο ήταν σχεδόν απαγορευτικό αλλά η «BB» ως sex symbol, δεν δίστασε να πρωτοτυπήσει…βγαίνοντας από τα ρούχα της. Ο Kirk Douglas μάλιστα σε δήλωσή του ανέφερε εκστασιασμένος «Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο (μπικίνι) ποτέ».

Την επόμενη χρονιά, το 1954, η γαλλίδα ηθοποιός, Simone Silva, προχώρησε ένα βήμα πιο πέρα, όταν συμφώνησε, έπειτα από απαίτηση του κοινού, να βγάλει τα ρούχα της. Μόλις οι φωτογράφοι ήταν έτοιμοι να απαθανατίσουν την ιστορική στιγμή, εκείνη κάλυψε το στήθος της με τα χέρια της.

Έχουν περάσει 51 ολόκληρα χρόνια από τη στιγμή που το 1961, ο ισπανός κινηματογραφιστής Luis Buñuel κατάφερε όχι μόνο να κερδίσει τον Χρυσό Φοίνικα για την ταινία του «Vidriana» αλλά και να δημιουργήσει ένα από τα πιο «σκληρά» πολιτικά σκάνδαλα στην ιστορία του Φεστιβάλ. Η ταινία κέρδισε και οι αρχές στη χώρα του, υπό την δικτατορία του Φράνκο, χάρηκαν για την προβολή της Ισπανίας. Του επιφύλαξαν μάλιστα ένα καλωσόρισμα με δόξα και τιμή. Όταν όμως ανακάλυψαν ότι ο σπουδαίος Luis Buñuel, στην ταινία του αποκάλυπτε τα χειρότερα για τον δικτάτορα και τη διοίκησή του τότε ο διάσημος σκηνοθέτης έπρεπε να πάρει το δρόμο της…εξορίας ξανά.

Επτά χρόνια αργότερα, τον Μάη του 1968 το φεστιβάλ Καννών ακυρώνεται για πρώτη και τελευταία φορά στην ιστορία του. Ένα πρωτοφανές κύμα διαμαρτυριών κατακλύζει ολόκληρη τη Γαλλία, και ο πρόεδρος του φεστιβάλ, και κάτοχος Χρυσού Φοίνικα, Louis Malle, πιέζει την κριτική επιτροπή να παραιτηθεί και ουσιαστικά «κλείνει» τη διοργάνωση. Το τελευταίο φιλμ που προβλήθηκε ήταν το ντοκιμαντέρ του Peter Lennon « Rocky Road To Dublin». Μετά το τέλος της προβολής ο Jean-Luc Godard και ο Claude Lelouch ανεβαίνουν στη σκηνή και ανακοινώνουν την οριστική διακοπή του Φεστιβάλ.

Σχεδόν 25 χρόνια πέρασαν και το Φεστιβάλ συνέχιζε απτόητο έχοντας αποκαταστήσει τη …φήμη του στο βάθρο της παγκόσμιας αίγλης της μεγάλης οθόνης. Όμως ο Dolph Lundgren και ο Jean-Claude Van Damme το 1992, καταφτάνουν για να καταρρίψουν ό,τι ο σοβαρός κινηματογράφος είχε χτίσει τόσα χρόνια. Οι δύο…μπρατσωμένοι ηθοποιοί έφτασαν μάλιστα μαζί στην προβολή μιας ταινίας, όταν μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες άρχισαν να επιδεικνύουν τη δύναμή τους, ….χτυπώντας ο ένας τον άλλον. Φήμες λένε μάλιστα ότι ο σουηδός ηθοποιός νίκησε. Όπως ήταν φυσικό ο τύπος άρχισε να οργιάζει αλλά πολύ σύντομα αποκάλυψαν ότι επρόκειτο για διαφημιστικό κόλπο προκειμένου να προωθήσουν την ταινία τους «Universal Soldier». Έτσι κατάφεραν να μετατρέψουν ένα λαμπερό κινηματογραφικό γεγονός σε …κακόγουστο ρινγκ.

Μία δεκαετία σχεδόν μετά η «πάλη» γίνεται…λεκτική και ο σκηνοθέτης Vincent Gallo, αν και αρχικά ήταν δικαιολογημένα καταχαρούμενος που η ταινία του θα προβαλλόταν στο φεστιβάλ, πολύ σύντομα μάλλον το μετάνιωσε. Αιτία ο κριτικός κινηματογράφου Roger Ebert, ο οποίος αποκάλεσε την ταινία «The Brown Bunny» (2003) τη χειρότερη ταινία που έχει προβληθεί ποτέ στο Φεστιβάλ των Καννών. Ο Gallo, καταρρακωμένος δεν άργησε να απαντήσει αποκαλώντας τον Ebert «χοντρό γουρούνι». Και αν νομίζετε ότι το συμβάν έληξε κάνετε λάθος, καθώς, όπως ήταν αναμενόμενο ο Ebert με απίστευτη άνεση απάντησε «Κάποια μέρα εγώ θα γίνω αδύνατος, αλλά ο κύριος Gallo θα παραμείνει για πάντα ο σκηνοθέτης του «The Brown Bunny».

Όταν ένας σκηνοθέτης προβάλλει την ταινία του στις Κάννες, δηλαδή σε Γαλλικό έδαφος, καλά θα κάνει να αναλογιστεί πρώτα ότι δεν πρέπει να θίξει τους …οικοδεσπότες. Προφανώς η νεαρή Sofia Coppola, δεν το είχε σκεφτεί καλά και έτσι όταν προβλήθηκε η ταινία της «Marie Antoinette» το 2006 με την Kristen Dunst, στον ομώνυμο ρόλο, δέχτηκε μία από τις πιο σκληρές κριτικές, όχι μόνο από τους ειδικούς αλλά και από το κοινό χαρίζοντάς της τη…ρετζινιά της αδυσώπητης και χωρίς συναισθηματισμούς, σκηνοθέτιδας.

Το «Χορεύοντας στο σκοτάδι» του χάρισε τον Χρυσό Φοίνικα και… όχι μόνο. Ο δανός σκηνοθέτης Lars Von Trier, προφανώς ανικανοποίητος από τη δίψα της αναγνώρισης επέστρεψε δριμύτερος και πιο προκλητικός. Η ταινία του «Antichrist», (2009) αν και με εξαιρετικές ερμηνείες από τον Willem Dafoe και την Charlotte Gainsbourg, δίχασε ανεπιστρεπτί κριτικούς και κοινό, που έτρεχαν να βγουν από την αίθουσα προβολής. Προκλητική χωρίς λόγο, αηδιαστική, απαίσια ήταν μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που είχαν ακουστεί την ίδια στιγμή που άλλοι μιλούσαν για έπος του κινηματογράφου. Το σκηνικό αγρίεψε μάλιστα όταν ο Trier αφιέρωσε την ταινία στον Andrei Tarkovsky, κάνοντας πολλούς επικριτές του να μιλήσουν για ασέβεια.

Και έτσι φτάνουμε στην περυσινή διοργάνωση, η οποία μάλιστα έχει να «χαρίσει» δύο σκάνδαλα. Η Uma Thurman, άγνωστο γιατί, κατά τη διάρκεια της τελετής έναρξης (2011), αποφάσισε να μιμηθεί το «Βασικό ένστικτο» της Sharon Stone και συγκεκριμένα την επίμαχη στιγμή της…εναλλαγής των ποδιών στην αίθουσα της ανάκρισης. Με τον τρόπο αυτό η Thurman, χάρισε σκηνές απείρου κάλους στα σκανδαλοθηρικά περιοδικά.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, επέστρεψε και ο Lars Von Trier, ο οποίος εκμεταλλευόμενος με μαεστρία τόσο την προηγούμενη φήμη που του χάρισε το «Antichrist» όσο και ο Χρυσός Φοίνικας, αποφάσισε να ανακοινώσει την «κατανόηση που τρέφει προς το πρόσωπο του Χίτλερ». Μάλιστα τόνισε «Καταλαβαίνω τον Χίτλερ…Μπορεί να μην είναι αυτό που λέμε καλός τύπος, αλλά τον κατανοώ αρκετά και τον συμμερίζομαι.». Περιττό να αναφέρουμε ότι αυτό ήταν και το εισιτήριο του δανού σκηνοθέτη για ένα ταξίδι εκτός Καννών χωρίς…επιστροφή. Κρίθηκε «persona non grata» και του απαγορεύτηκε η συμμετοχή στο Φεστιβάλ.

Εν αναμονή των εξελίξεων λοιπόν, μέχρι και την Κυριακή 27 Μαΐου, οπότε ολοκληρώνεται το φεστιβάλ για το 2012, γιατί μέχρι στιγμής το …καλύτερο σκάνδαλο παραμένει η υποστήριξη στη χώρα της Αϊτής, δια στόματος Σον Πεν.