Μπορεί ο νους μας να κάνει μακροβούτια και να ονειρεύεται το ελληνικό καλοκαίρι, αλλά στη Γροιλανδία αυτή την περίοδο συμβαίνει κάτι εκπληκτικό.

Πώς θα σας φαινόταν για δύο μήνες να ζείτε συνεχώς με ήλιο που αρνείται να δύσει; Μιλάμε φυσικά για τον Ήλιο του Μεσονυχτίου, ένα φυσικό φαινόμενο, το οποίο είναι ορατό στις περιοχές που βρίσκονται μέσα στο Βόρειο και στο Νότιο Αρκτικό Κύκλο, γνωστό και ως «Λευκές Νύχτες» και το οποίο έχουν ζήσει μόνο όσοι έχουν επισκεφτεί αυτές τις περιοχές τέτοια περίοδο. 

Στην κεντρική Γροιλανδία, για παράδειγμα, ο ήλιος ανατέλλει στο τέλος Μαΐου και μένει στον ουρανό μέχρι τα τέλη Ιουλίου, όπου λάμπει σε χαμηλά επίπεδα και το τοπίο παίρνει μια αιθέρια και εξωπραγματική χροιά.

Τι ακριβώς συμβαίνει, λοιπόν, αυτό το διάστημα; Τα παγόβουνα «λούζονται» σε ροζ αποχρώσεις και τα φιορδ ζεσταίνονται από τις ήπιες καλοκαιρινές ημέρες. Στο Ιλούλισσατ μπορεί κάποιος να περάσει ανάμεσα από τεράστια παγόβουνα σε ένα μεταμεσονύκτιο ταξίδι με καραβάκι, όπου ο ήλιος φωτίζει ακόμη και όταν η μηχανή σβήσει.

Το γεγονός, μάλιστα, ότι ο ήλιος του μεσονυχτίου έρχεται έπειτα από τους πιο «σκοτεινούς» μήνες, όπου ο ήλιος βγαίνει περίπου 3 με 4 ώρες την ημέρα (από τέλος Νοεμβρίου μέχρι Ιανουάριο) κάνει τους ντόπιους να περιμένουν πώς και πώς αυτή την εποχή. Τρανή απόδειξη ότι τα ψαροκάικα μένουν έξω μέχρι αργά, ενώ τα παιδιά παίζουν στους δρόμους χωρίς σταματημό και μπορεί να δει κάποιος κόσμο ακόμη και να... βάφει το σπίτι τους στις 2 το ξημέρωμα.

Οι δραστηριότητες βρίσκονται στο απόγειο τους στην εθνική τους γιορτή στις 21 Ιουνίου, τη μεγαλύτερη η μέρα του χρόνου. Τότε είναι που τα χωριά και οι πόλεις της χώρας γιορτάζουν με παραδοσιακή μουσική, σημαίες και λόγους.