Ο Τιτανικός βυθίστηκε πριν από 111 χρόνια, στις 15 Απριλίου 1912. Το ναυάγιο ανακαλύφθηκε πριν από 37 χρόνια, την 1η Σεπτεμβρίου 1985.

Είναι από τα πιο συγκλονιστικά ναυάγια διατηρώντας το ενδιαφέρον του κόσμου για πάνω από 100 χρόνια. Το αποδεικνύει άλλωστε η εξαφάνιση του τουριστικού βαθυσκάφους τα ίχνη του οποίου χάθηκαν στον Βόρειο Ατλαντικό ενώ κατευθυνόταν προς το ναυάγιο του πλοίου. Η επιχείρηση αναζήτησής του είναι ακόμα σε εξέλιξη, ωστόσο, όπως έχει γίνει γνωστό, διαθέτουν επαρκές οξυγόνο για λίγες ώρες ακόμα.

Ο Τιτανικός βυθίστηκε στο παρθενικό του ταξίδι στις 15 Απριλίου 1912. Εκατό χρόνια μετά οι ιστορίες των επιζώντων, οι διάφορες εξηγήσεις για τους λόγους για τους οποίους βυθίστηκε, η για δεκαετίες αναζήτηση για την εύρεση του ναυαγίου και, φυσικά, η αμερικανική ταινία μεγάλου μπάτζετ, λαμπερού καστ και πολλών Όσκαρ που κυκλοφόρησε το 1997 συνέβαλαν στη διαρκή παρουσία του στην ποπ κουλτούρα.

Η ηθοποιός Ντόροθι Γκίμπσον, η οποία επέβαινε στον Τιτανικό και επέζησε, πρωταγωνίστησε σε μια ταινία με τίτλο «Saved From the Titanic», η οποία κυκλοφόρησε μόλις ένα μήνα μετά τη βύθιση του πλοίου. Ήταν μία από τους περίπου 700 επιζώντες. Το μόνο αντίγραφο της ταινίας, που είναι γνωστό ότι υπήρχε, καταστράφηκε κατά την διάρκεια πυρκαγιάς.

Ένας άλλος επιζών, ο Λόρενς Μπίσλι, προσπάθησε να καταστρέψει τα γυρίσματα της ταινίας του 1958 «A Night to Remember» (η οποία θεωρείται η πιο ακριβής ταινία για το ναυάγιο) επειδή ήθελε συμβολικά να βυθιστεί με το πλοίο.

Οι 700 επιβάτες της τρίτης θέσης έπρεπε να μοιραστούν δύο μπανιέρες.

Ένας από τους μουσικούς του πλοίου δεν είχε κηρυχθεί επίσημα νεκρός μέχρι το 2000, αν και όλοι οι μουσικοί πέθαναν στο ναυάγιο. Ο λόγος για τον τσελίστα Ροζέρ Μπρικού, τον οποίο ο γαλλικός στρατός χαρακτήρισε λιποτάκτη καθώς δεν εμφανίστηκε για να υπηρετήσει στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το όνομά του καθάρισε 88 χρόνια μετά τη βύθιση του Τιτανικού όταν ανακηρύχθηκε επίσημα νεκρός.

Η μπάντα του πλοίου έπαιζε μουσική μέχρι το τέλος για να προσπαθήσει να ηρεμήσει τους επιβάτες, όπως στην ταινία του 1997.

Το πλήρωμα του πλοίου έπρεπε να βασίζεται μόνο στην όρασή του. Τα κιάλια ήταν κλειδωμένα μέσα σε ένα ντουλάπι που κανείς δεν μπορούσε να βρει το κλειδί του. Ο δεύτερος αξιωματικός του πλοίου αντικαταστάθηκε την τελευταία στιγμή και ξέχασε να παραδώσει το κλειδί στο ντουλάπι όπου φυλάσσονταν τα κιάλια του πλοίου. Το κλειδί πωλήθηκε σε δημοπρασία το 2010, για πάνω από 130.000 δολάρια.

Σύμφωνα με μία θεωρία, το πλήρωμα δεν εντόπισε έγκαιρα το παγόβουνο επειδή δεν είχε πρόσβαση στα κιάλια.

Στο μνημόσυνο του Φρέντερικ Φλιτ, ενός από τους υπεύθυνους για την ασφάλεια, ένας φαρσέρ άφησε ένα ζευγάρι κιάλια με ένα σημείωμα που έγραφε: «Συγγνώμη που άργησα αυτά τα 100 χρόνια». Ο Φλιτ επέζησε από το ναυάγιο, αλλά αυτοκτόνησε το 1965, μετά το θάνατο της συζύγου του.

Ο Τιτανικός συνδέθηκε με θανάτους πριν καν το πρώτο του ταξίδι. Οχτώ άνθρωποι πέθαναν κατά τη ναυπήγησή του.

Ο πλουσιότερος άνθρωπος στο πλοίο ήταν ο Τζον Τζέικομπ Άστορ IV, ο οποίος πιστεύεται ευρέως ότι ήταν ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο τη στιγμή του θανάτου του. Επέστρεφε από το μήνα του μέλιτος με τη νέα του σύζυγο. Είχαν παραμείνει πολύ στον μήνα του μέλιτος για να ξεφύγουν από τα κουτσομπολιά της κοινωνίας, καθώς ο Άστορ μόλις είχε μόλις χωρίσει από τον προηγούμενο γάμο του, κάτι που ήταν σχετικά ανήκουστο τότε. Η σορός του ήταν από τις λίγες που ανασύρθηκαν στον Ατλαντικό Ωκεανό μετά την βύθιση του πλοίου. Μεταξύ άλλων υπαρχόντων, βρέθηκαν πάνω του 2.440 (περίπου 74.000 δολάρια σήμερα).

Πολλές εφημερίδες ανέφεραν λανθασμένα ότι η συντριβή δεν προκάλεσε θύματα, δημιουργώντας ψεύτικες ελπίδες στους συγγενείς. Ανάμεσα σε αυτές οι  Daily Mail, Belfast Telegraph και The World, που υπό την πίεση του χρόνου, και για να συμπεριλάβουν την είδηση στο φύλλο, δημοσίευσαν λανθασμένες πληροφορίες. 

Η Βάιολετ Τζέσοπ που επέζησε από το ναυάγιο του Τιτανικού, επέζησε αργότερα και από τη βύθιση ενός άλλου πλοίου, του Britannic.

Φημολογείται ότι μερικοί άντρες ντύθηκαν γυναίκες για να εξασφαλίσουν μια θέση σε σωσίβια λέμβο.

Χάθηκαν και οι 25 μηχανικοί του πλοίου καθώς έμειναν πίσω για να διατηρήσουν την ισχύ του μέχρι το τέλος. Διατήρησαν επίσης σε λειτουργία το ραδιόφωνο, το οποίο εξέπεμπε σήματα κινδύνου μέχρι και λίγα λεπτά πριν από την βύθιση.

Καμία πόλη δεν επηρεάστηκε περισσότερο από το Σαουθάμπτον της Αγγλίας, από όπου είχε αναχωρήσει το πλοίο. Σε ένα σχολείο, οι μισοί μαθητές έχασαν τους πατεράδες τους.

Τα αδέρφια Νάβρατιλ έγιναν γνωστά ως τα «ορφανά του Τιτανικού». Ήταν τα μόνα δύο παιδιά από το πλοίο που διασώθηκαν χωρίς γονέα ή κηδεμόνα. Ήταν μόλις 2 και 4 ετών όταν βυθίστηκε ο Τιτανικός. Ήταν με τον πατέρα τους που τα είχε απαγάγει. Χωρισμένος από τη μητέρα τους, αποφάσισε να τους πάει στην Αμερική με την ελπίδα ότι θα ακολουθούσε η εν διαστάσει σύζυγός του και ότι θα ξεκινούσαν μια νέα ζωή. Ο πατέρας τους τα έβαλε σε μια σωσίβια λέμβο και δεν τον ξαναείδαν ποτέ. Η μητέρα τους τα βρήκε ένα μήνα μετά χάρη στις φωτογραφίες που είχαν δημοσιεύσει οι εφημερίδες της εποχής.

Ένα από τα πιο αγαπημένα αποσπάσματα από την ταινία του 1997 βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Στην ταινία, ο Μπέντζαμιν Γκούγκενχαϊμ αρνείται το σωσίβιο και δηλώνει: «Έχουμε βάλει τα καλά μας  και είμαστε έτοιμοι να βυθιστούμε ως κύριοι». Αν και φαίνεται υπερβολικό, ο πραγματικός Μπέντζαμιν Γκούγκενχαϊμ ήταν έτοιμος να βυθιστεί φορώντας τα καλά του, σύμφωνα με πολλές αναφορές. 

Στο πλοίο υπήρχαν τουλάχιστον 13 ζευγάρια που γιόρταζαν τον μήνα του μέλιτος.

Μια νουβέλα με το όνομα «Futility» που δημοσιεύτηκε 14 χρόνια πριν σαλπάρει ο Τιτανικός φαίνεται να είχε προβλέψει την καταστροφή. Μιλούσε για την βύθιση ενός φανταστικού πλοίου με το όνομα Τιτάνας. Η ιστορία του βιβλίου είχε πολλές ομοιότητες με το ναυάγιο του Τιτανικού.

Το SS Californian είναι γνωστό ότι βρισκόταν κοντά στον Τιτανικό όταν βυθίστηκε, αλλά δεν ήρθε πολύ αργά για να βοηθήσει. Τρία χρόνια μετά βυθίστηκε και αυτό όταν τορπιλίστηκε από γερμανικό υποβρύχιο κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Μόνο μια γυναίκα βυθίστηκε μαζί με το πλοίο και επέζησε, η Ρόντα Μέρι Άμποτ. Ήταν στο κατάστρωμα μέχρι το τέλος με τους δύο γιους της, οι οποίοι ωστόσο δεν τα κατάφεραν.

Ένας από τους μάγειρες του πλοίου, ο Τσαρλς Τζόγκιν, μπόρεσε να παραμείνει ζωντανός πολύ περισσότερο στο κρύο νερό από άλλους λόγω της άφθονης ποσότητας ουίσκι που είχε καταναλώσει. Ήταν ζωντανός στον παγωμένο Βόρειο Ατλαντικό για τουλάχιστον δύο ώρες, την ώρα που οι περισσότεροι άνθρωποι πέθαναν από υποθερμία μέσα σε 15 λεπτά.

Πριν το ναυάγιο ο Τζόγκιν είχε πολλή δουλειά. Το τελευταίο δείπνο που σέρβιρε στον Τιτανικό (σε επιβάτες της πρώτης θέσης) αποτελείτο από δέκα πιάτα.

Η παραγωγή της ταινίας κατέληξε να κοστίσει περισσότερο ό,τι η κατασκευή του πραγματικού Τιτανικού, που ήταν το μεγαλύτερο και πιο πολυτελές πλοίο εκείνη την εποχή. Ο Τιτανικός εκτιμάται ότι κόστισε περίπου 7,5 εκατομμύρια δολάρια το 1912, το οποίο, σύμφωνα με την προσαρμογή του πληθωρισμού, θα ήταν περίπου 231 εκατομμύρια δολάρια. Ο προϋπολογισμός του blockbuster του 1997 ήταν 200 εκατομμύρια δολάρια, ή περίπου 376 εκατομμύρια δολάρια σήμερα.

Παρόλο που ήταν το μεγαλύτερο πλοίο στον κόσμο εκείνη την εποχή, χρειάστηκαν 73 χρόνια για να βρεθούν τα συντρίμμια του. Ανακαλύφθηκαν το 1985.

Όταν βρέθηκε το ναυάγιο, επιβεβαιώθηκαν τελικά οι αναφορές ότι το πλοίο είχε σπάσει στα δύο. Αυτό ήταν ένα επί μακρόν αμφισβητούμενο θέμα.

Το ναυάγιο θα μπορούσε να έχει εξαφανιστεί μέχρι το 2030, χάρη στα βακτήρια που το καταστρέφουν.

Κατά τη διάρκεια μιας αποστολής στο ναυάγιο, ανακαλύφθηκε ένα καπέλο μέσα στην ντουλάπα ενός επιβάτη, ακριβώς εκεί που το είχε αφήσει.

Ενώ πολλοί άνθρωποι πίστευαν ότι ο Τιτανικός ήταν αβύθιστος, ο επιβάτης Τσαρλς Μέλβιλ Χέις προέβλεψε μια «τρομερή καταστροφή». Χάθηκε στο νερό. Ήταν πρόεδρος των εταιρειών σιδηροδρόμων Grand Trunk και Grand Trunk Pacific, που αργότερα έγιαν ο Εθνικός Καναδικός Σιδηρόδρομος. Ως εκ τούτου ήταν γνώστης των τεχνολογικών προόδων στις μεταφορές.

Πάνω από 1.500 άνθρωποι πέθαναν. Όμως πέθαναν μόνο τέσσερις γυναίκες από την πρώτη τάξη. Συγκριτικά, από την τρίτη κατηγορία πέθαναν 89 γυναίκες και 387 άνδρες.

Μία από τις τέσσερις γυναίκες της πρώτης κατηγορίας που πέθαναν ήταν η Αν Ελίζαμπεθ Ισαμ, η οποία χάθηκε επειδή αρνήθηκε να αφήσει πίσω το σκυλί της.

Από τους 1.500 και πλέον που χάθηκαν, ανασύρθηκαν μόνο 300 πτώματα. Το ένα θάφτηκε με το όνομα «Άγνωστο Παιδί» και δεν αναγνωρίστηκε παρά σχεδόν 100 χρόνια αργότερα. Το πτώμα αναγνωρίστηκε λανθασμένα τρεις φορές πριν αναγνωριστεί τελικά όταν δωρήθηκαν τα παπούτσια του σε ένα μουσείο και έγινε εξέταση DNA. Στο ναυάγιο πέθαναν 53 παιδιά.

Η τελευταία εναπομείνασα επιζώσα, Μιλβίνα Ντιν, πέθανε το 2009, σε ηλικία 97 ετών. Ήταν μόλις 2 μηνών όταν βυθίστηκε το πλοίο.

Μία από τις πιο διάσημες επιζώσες ήταν η Μόλι Μπράουν. Αργότερα έθεσε υποψηφιότητα για τη Γερουσία των ΗΠΑ, αν και δεν κέρδισε.

Από τους περίπου 700 επιζώντες, μόνο ένας ήταν Ιάπωνας. Όταν επέστρεψε στο σπίτι, χλευάστηκε και περιθωριοποιήθηκε επειδή δεν βυθίστηκε με το πλοίο.

Σε μια ειρωνεία της τύχης, η άσκηση διάσωσης που υποτίθεται ότι θα γινόταν την ημέρα της βύθισης ακυρώθηκε από τον καπετάνιο του πλοίου. Σύμφωνα με μαρτυρία ενός επιζώντος, ήταν εντελώς ασυνήθιστο να περάσει μια Κυριακή χωρίς άσκηση σωσίβιας λέμβου.

Αν και είναι αδύνατο να είμαστε σίγουροι, είναι γνωστό ότι ένα πλοίο εντόπισε ένα παγόβουνο με μια λωρίδα κόκκινης μπογιάς, μετά το ναυάγιο. Πιστεύεται ότι είναι το παγόβουνο που βύθισε το πλοίο. Μάλιστα υπάρχει σχετική φωτογραφία, η οποία τραβήχτηκε από ένα πλοίο που ονομάζεται SS Prinz Adalbert στις 15 Απριλίου 1912, το πρωί μετά τη συντριβή του Τιτανικού. Ο φωτογράφος δεν είχε καν ακούσει για τη βύθιση του Τιτανικού, απλώς παρατήρησε ότι το παγόβουνο έμοιαζε να έχει σημάδια σύγκρουσης και μια λωρίδα κόκκινη μπογιά.

Το υπόστεγο που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή του Τιτανικού χρησιμοποιείται πλεόν για τις ανάγκες γυρισμάτων. Εκεί έχει γυριστεί η σειρά «Game of Thrones».

Το πλευρική όψη του πλοίου, το οποίο διέθετε τέσσερις καπνοδόχους, το καθιστούσε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα πλοία. Αλλά η τέταρτη καπνοδόχος δεν εξυπηρετούσε κανένα σκοπό, πέρα ​​από την αισθητική.

Λίγοι τυχεροί αγόρασαν εισιτήρια αλλά δεν επιβιβάστηκαν ποτέ στο πλοίο, όπως ο Μίλτον Χέρσι, ο Τζέι Πι Μόργκαν και ο Γουλιέλμο Μαρκόνι.

Το πλοίο μετέφερε 15.000 μπουκάλια μπύρας, 1.000 μπουκάλια κρασί, 850 μπουκάλια αλκοολούχων ποτών και 8.000 πούρα.

Ο «Τιτανικός» του Τζέιμς Κάμερον δεν είναι η μόνη ταινία που γυρίστηκε για το πλοίο. Έχει γυριστεί επίσης μια ναζιστική προπαγανδιστική ταινία που απεικόνιζε τα γεγονότα από τη γερμανική οπτική. Ο σκηνοθέτης δολοφονήθηκε στη φυλακή, όπου κατέληξε επειδή μίλησε κατά του ναζιστικού καθεστώτος. Στα γυρίσματα είχε χρησιμοποιηθεί το SS Cap Arcona, το οποίο χρησιμοποιήθηκε έπειτα ως πλωτό στρατόπεδο συγκέντρωσης και βυθίστηκε, με αποτέλεσμα 2.750 νεκρούς.

Ο καπετάνιος Έντουαρντ Σμιθ βυθίστηκε όντως με το πλοίο, αν και δεν είναι σαφές πώς ήταν πραγματικά οι τελευταίες του στιγμές. Οι σχετικές αναφορές είναι πολύ αντιφατικές μεταξύ τους, ενώ δεν έλειψαν και αυτές που υποστήριζαν ότι τελικά επέζησε.

Έξι Κινέζοι επιβάτες επέζησαν από τη βύθιση, αλλά δεν κατάφεραν να κατέβουν από το πλοίο Carpathia, που τους συνέλεξε, και να εισέλθουν στις ΗΠΑ. Σημειώνεται ότι τότε ίσχυε αντιμεταναστευτικός νόμος που απαγόρευε την είσοδο Κινέζων στις ΗΠΑ. Έτσι, στάλθηκαν στην Κούβα και φαινομενικά εξαφανίστηκαν, μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με το BBC, οι έξι τελικά επέστρεψαν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο ένας πέθανε αμέσως μετά το ναυάγιο, το 1914. Οι υπόλοιποι κατέληξαν στο Χονγκ Κονγκ, την Ινδία, τον Καναδά και ένας έγινε τελικά πολίτης των ΗΠΑ, δεκαετίες αφότου απορρίφθηκε. Η τύχη του έκτου δεν είναι σαφής.

Με πληροφορίες από Insider