Σε μια κλασική σύγκρουση ανάμεσα στη λογική και τα πάθη, στην αρετή και την αμαρτία, ο διακεκριμένος βαρύτονος Διονύσης Σούρμπης ερμηνεύει τον Λεσκώ και μιλά στο click@Life.

Είκοσι έξι χρόνια μετά την τελευταία της παρουσίαση στην Εθνική Λυρική Σκηνή, το 1986, η ιδιαίτερα δημοφιλής όπερα του Τζάκομο Πουτσίνι, «Μανόν Λεσκώ», επανέρχεται στο θέατρο Ολύμπια, στις 24, 26, 28 Οκτωβρίου και στις 7, 9, 11, 14 και 18 Νοεμβρίου, στις 8 το βράδυ.

Ο Διονύσης Σούρμπης αναλαμβάνει έναν ιδιαίτερα απαιτητικό ρόλο στην ιστορία ενός μεγάλου έρωτα που δεν σταματά πουθενά, και μιλά για την παράσταση και, γενικότερα, για την όπερα.

Ποια είναι η προέλευση του ποιητικού κειμένου της όπερας;

To ποιητικό κείμενο βασίζεται στο διάσημο μυθιστόρημα του αβά Αντουάν Πρεβό, «Η ιστορία του ιππότη Ντε Γκριέ και της Μανόν Λεσκώ». Η συγγραφή του λιμπρέτου ήταν δραματική και περιπετειώδης, αφού με το έργο αυτό ασχολήθηκαν διαδοχικά επτά άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο Πουτσίνι. Πρόκειται για ένα έργο με έντονο ηθικοπλαστικό χαρακτήρα, το οποίο εκφράζει απολύτως την εποχή του.

Ποια αιώνια ανθρώπινα ζητήματα πραγματεύεται;

Την αλαζονεία της ομορφιάς, την απληστία, τον φόβο για την αμαρτία. Η ιστορία αφορά στον έρωτα του ιππότη Ντε Γκριέ για την όμορφη έφηβη «ελευθέρων ηθών», Μανόν Λεσκώ. Εκείνη προτιμά την συντροφιά και τη δύναμη ώριμων ανδρών. Εκείνος την ερωτεύεται και την ακολουθεί ως και τον τόπο εξορίας της. Ο Πουτσίνι, με αυτό το έργο, θέλει να φωτίσει τη σύγκρουση ανάμεσα στο πάθος και τη λογική, την αρετή και την αμαρτία.

Πώς διαμορφώνεται η σκηνοθετική-σκηνική προσέγγιση της παράστασης;

Στη σκηνή του θεάτρου Ολύμπια, έχει στηθεί ένα κινηματογραφικό στούντιο της δεκαετίας του ’60, στο οποίο γυρίζεται ταινία με θέμα τη Μανόν Λεσκώ. Πάνω στη σκηνή, θα υπάρχουν και κάμερες που θα προβάλουν σε πραγματικό χρόνο τη σκηνική δράση. Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάγνωση του σκηνοθέτη Τζαν Κάρλο ντελ Μόνακο και του σκηνογράφου Νίκου Πετρόπουλου, η οποία επιτρέπει στον θεατή να δει την όπερα αυτή μέσα από μια σύγχρονη, αλλά, ταυτόχρονα, εύστοχη μεταφορά.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του ρόλου σας;

Πρόκειται για έναν ιδιαιτέρως απαιτητικό ρόλο και σε φωνητικό, αλλά και σε υποκριτικό επίπεδο. Είναι μια προσωπική πρόκληση, την οποία ελπίζω να φέρω εις πέρας με επιτυχία. Η μουσική του Πουτσίνι, άλλωστε, είναι ένας κόσμος, τον οποίο όσο γνωρίζεις, τόσο ανακαλύπτεις πράγματα.

Ως θεατρικό είδος, η όπερα απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό;

Υπάρχει αυτή η προκατάληψη, ότι η όπερα είναι για λίγους, όμως αυτό έχει αρχίσει σιγά σιγά να αλλάζει. Δείτε τι έγινε με την όπερα της βαλίτσας. Η απήχηση που έχει είναι θεαματική. Ή, από την άλλη, ας αναλογιστούμε την τεράστια επιτυχία, που σημειώνουν οι μεταδόσεις παραστάσεων όπερας σε κινηματογράφους από την Metropolitan της Νέας Υόρκης και την Royal Opera του Λονδίνου. Η όπερα είναι ένας υπέροχος συνδυασμός θεάματος και ακροάματος. Αν κάποιος ξεπεράσει τα κλισέ, που τη συνοδεύουν πολλές φορές, θα γνωρίσει έναν μαγικό κόσμο υψηλής απόλαυσης.

Για τους Έλληνες επαγγελματίες της όπερας, η μετάβαση στο εξωτερικό είναι μονόδρομος;

Δεν θα το έθετα έτσι. Νομίζω ότι για κάθε καλλιτέχνη οι προσκλήσεις και η καταξίωση στον χώρο του είναι το ζητούμενο. Στην περίπτωση των λυρικών τραγουδιστών, η γλώσσα δεν αποτελεί εμπόδιο και, έτσι, αν κάποιος στοχεύσει στην αγορά του εξωτερικού, υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να καταφέρει κάποια πράγματα με πολλή μελέτη και σοβαρή δουλειά. Η αναγνώριση στο εξωτερικό είναι ένας πολύ υψηλός στόχος. Όμως, την ίδια στιγμή, η χαρά και η ικανοποίηση να τραγουδάς στην πατρίδα σου είναι τεράστια.

Συμφωνείτε με τις σύγχρονες εναλλακτικές προσεγγίσεις στο λυρικό θέατρο;

Εξαρτάται πόσο το επιτρέπει το ίδιο το έργο. Δεν είναι εύκολο να προσεγγίσεις την ιστορία μιας όπερας με σημερινούς όρους. Όσο καλοστημένο και να είναι, δεν παύει να είναι δύσκολο να επιτύχει. Από την άλλη, έχουμε δει παραδείγματα τόσο επιτυχημένα, τα οποία καταρρίπτουν αυτήν τη λογική.

Ποια είναι η αγαπημένη σας όπερα και για ποιους λόγους;

«Ο κουρέας της Σεβίλλης» είναι το αγαπημένο μου έργο του λυρικού θεάτρου. Μου αρέσει να ερμηνεύω αυτόν τον ρόλο πιο πολύ από κάθε άλλον. Θεωρώ ότι ταιριάζει στη φωνή μου και, κάθε φορά που τον ερμηνεύω, νιώθω ότι εξελίσσομαι.

Ταυτότητα παράστασης: μουσική διεύθυνση: Λουκάς Καρυτινός, σκηνοθεσία: Τζαν Κάρλο Ντελ Μόνακο, σκηνικά: Νίκος Πετρόπουλος, κοστούμια: Πασκουάλε Γκρόσσι, φωτισμοί: Βόλφγκανγκ Βον Τσόουμπεκ, διεύθυνση χορωδίας: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος.

Ερμηνεύουν: Μανόν Λεσκώ: Λάνα Κος (24,26,28/10), Ρακέλε Στανίσι (7,9,11,14,18/11). Λεσκώ: Διονύσης Σούρμπης. Ντε Γκριε: Δημήτρης Πακσόγλου (24, 26,28/10), Ρέντζο Τζούλιαν (7,9,11,14,18/11). Τζερόντε: Δημήτρης Κασιούμης (24, 26,28/10), Τάσος Αποστόλου (7,9,11,14,18/11). Εντμόντο: Νίκος Στεφάνου (24, 26,28/10), Χαράλαμπος Αλεξανδρόπουλος (7,9,11,14,18/11). Πανδοχέας : Παύλος Μαρόπουλος (24, 26,28/10), Κώστας Ντότσικας (7,9,11,14,18/11). Δάσκαλος χορού: Χρήστος Κεχρής(24, 26,28/10) , Θανάσης Ευαγγέλου (7,9,11,14,18/11). Μουσικός: Έλενα Μαραγκού (24, 26,28/10) , Αθηνά Καστρινάκη (7,9,11,14,18/11). Λοχίας : Χρήστος Αμβράζης(24, 26,28/10), Γιάννης Σταματάκης (7,9,11,14,18/11). Φανοκόρος: Φίλιππος Δελλατόλας (21,24, 26,28/10) , Νεκτάριος Σαμαρτζής (7,9,11,14,18/11). Αξιωματικός του ναυτικού: Θεόδωρος Μωραΐτης (24, 26,28/10) , Χρήστος Αμβράζης (7,9,11,14,18/11). Συμμετέχουν η Ορχήστρα και η Χορωδία της Ε.Λ.Σ.

Πληροφορίες: 24, 26, 28 Οκτωβρίου 2012 και 7, 9, 11, 14, 18 Νοεμβρίου 2012 στις 20:00. Θέατρο Ολύμπια (Ακασδημίας 59 – 61, Αθήνα). Τιμές: 20, 30, 40, 50, 60, 70, 80 ευρώ, παιδικό/φοιτητικό: 15 ευρώ. Προπώληση: στα ταμεία τoυ Θεάτρου Ολύμπια,(Ακαδημίας 59-61), Αθήνα, καθημερινά 9.00–21.00. Ηλεκτρονική προπώληση www.nationalopera.gr και τηλ. Πωλήσεις: 210 3662 100, 210 3612 461, 2103643725. Στην παράσταση της Τετάρτης 14 Νοεμβρίου, όλες οι κατηγορίες των εισιτήριων διατίθενται με έκπτωση 15%, στο πλαίσιο της κοινωνικής τιμολογιακής πολιτικής της ΕΛΣ.

ΓΙΩΡΓΟΣ Σ.ΚΟΥΛΟΥΒΑΡΗΣ