Τυφλωμένος από εγωισμό, ως Τσάρλι Μπάμπιτ, ο Γιάννης Στάνκογλου προβαίνει σε πράξεις που, τελικά, βγάζουν στην επιφάνεια τη φωτεινή πλευρά του και μιλά στο click@Life.

Περιγράφοντας ένα περιπετειώδες ταξίδι, που αλλάζει οριστικά τις ζωές δύο ανθρώπων, το έργο του Dan Gordon «Ο άνθρωπος της βροχής», παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Λιγνάδη, στο θέατρο Γκλόρια.

Ο Τσάρλι Μπάμπιτ, ένας νεαρός έμπορος αυτοκινήτων, ανακαλύπτει, όταν επιστρέφει στο πατρικό του για την κηδεία του πατέρα του, ότι έχει έναν μεγαλύτερο αδερφό που είναι αυτιστικός και έγκλειστος σε ίδρυμα και στον οποίο ο πατέρας τους αφήνει όλη του την περιουσία. Τυφλωμένος από τον εγωισμό του, ο Τσάρλι απάγει τον αδερφό του και αρχίζουν να διασχίζουν την Αμερική.

Το θεατρικό έργο, που πρωτοπαρουσιάστηκε το 2008 στο West End με μεγάλη επιτυχία και έχει ανεβεί, επίσης, στην Αυστραλία, την Τσεχία, τη Γερμανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία και σε άλλες χώρες, βασίστηκε στο κινηματογραφικό σενάριο των Barry Morrow και Ronald Bass. Η ταινία του 1988, «Ο άνθρωπος της βροχής», με πρωταγωνιστές τους Ντάστιν Χόφμαν και Τομ Κρουζ, ήταν υποψήφια για 8 Όσκαρ, αποσπώντας αυτά της Ερμηνείας (Ντάστιν Χόφμαν), Σκηνοθεσίας, Σεναρίου και Καλύτερης Ταινίας. Κατέκτησε, επίσης, τη Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου και πολλά ακόμα βραβεία και διακρίσεις.

Ενσαρκώνοντας τον Τσάρλι, ο Γιάννης Στάνκογλου έρχεται σε μια απρόσμενη επαφή με την ξεχωριστή διάνοια του ανθρώπου της βροχής, μεταλλάσσεται, βρίσκει καινούριο νόημα στη ζωή και μιλά για την παράσταση και τα συναισθήματα του για τη σημερινή Ελλάδα.

Πώς θα περιγράφατε το έργο;

Είναι ένα γνωστό έργο από μια ταινία, που οι περισσότεροι γνωρίζουν. Από εκεί και πέρα, η θεατρική διασκευή εστιάζει πολύ περισσότερο, ίσως, πάνω στην σχέση των δύο αδελφών, γιατί, όπως και να το κάνεις, στον κινηματογράφο μπορείς πιο εύκολα να δημιουργήσεις την ατμόσφαιρα. Και στο θέατρο μπορείς, αλλά πρέπει να εστιάσεις περισσότερο στις ανθρώπινες σχέσεις. Αυτό ο Dan Gordon το έχει πετύχει και μπορούμε να παρακολουθήσουμε ένα ολοκληρωμένο θεατρικό έργο.

Ποιά είναι τα αρχικά χαρακτηριστικά του ρόλου σας;

Είναι ένας άνθρωπος που έχει καταφέρει κατά κάποιον τρόπο να ανεξαρτητοποιηθεί πολύ νωρίς από το σπίτι του, για λόγους, όμως, όχι τόσο φυσιολογικούς, πράγμα που τον κάνει να πάρει την ζωή γρήγορα στα χέρια του και το όνειρό του είναι να πετύχει τους στόχους του πάση θυσία, ακόμη και με μη νόμιμο τρόπο θα έλεγα. Μέσα στην ελαφρότητά του, είναι ένας σκληρός άνθρωπος, που, όταν πια συνειδητοποιεί ότι έχει έναν αδελφό, με τον οποίο μάλιστα θυμούνται και τα ίδια πράγματα, αρχίζει να γίνεται μέσα του μια αλλαγή προς τη φωτεινή πλευρά του χαρακτήρα του.

Πώς μεταλλάσσεστε μέσα από τη σχέση με τον αδελφό σας;

Νομίζω, ότι από τη στιγμή που ο Τσάρλι μαθαίνει ότι ο Ρέημοντ δεν είναι απλά και μόνο ο αδελφός του, αλλά ένα πρόσωπο, με το οποίο έχουν μοιραστεί στιγμές μαζί, αυτό τον κάνει να μαλακώνει απέναντί του και απέναντι σε όλες τις ιδέες, που μπορεί να είχε πριν. Μπορεί να δέχεται περισσότερο το τι είναι ο άλλος, πρώτα από όλα με τον αδελφό του, που έχει το συγκεκριμένο πρόβλημα και, από εκεί και πέρα, με τους άλλους ανθρώπους.

Υπάρχει η θεωρία ότι ο αυτισμός είναι ένα είδος εξελιγμένης νοημοσύνης. Μέσα από την επαφή σας με το έργο, θεωρείτε πως μπορεί να ισχύει αυτό;

Θεωρώ ότι είναι ένας διαφορετικός κόσμος, τον οποίο είναι αρκετά δύσκολο εμείς να τον κατανοήσουμε. Για να τον κατανοήσεις, πρέπει να έρθεις αρκετά κοντά και να συνομιλήσεις μια άλλη γλώσσα σε όλα τα επίπεδα. Υπάρχουν παραδείγματα με τέτοιους ανθρώπους, που το έργο τους όχι μόνο δεν υστερεί από κάποιου «φυσιολογικού» ανθρώπου, αλλά ίσως και να το ξεπερνάει. Υπάρχουν πολλά τέτοια λαμπρά παραδείγματα. Είναι στο δικό μας χέρι να γνωριστούμε με αυτό, να το κατανοήσουμε και, από εκεί και πέρα, να βρούμε εμείς τον τρόπο να επικοινωνήσουμε.

Είναι κάτι που δεν σας αρέσει στο σύγχρονο τηλεοπτικό τοπίο;

Πολλά πράγματα δεν μου αρέσουν σήμερα στην τηλεόραση, όπως δεν μου άρεσαν και στο παρελθόν, που είχα σχέση. Αυτό που δεν μου αρέσει είναι ότι, τουλάχιστον, η ενημέρωση η δημοσιογραφική εξυπηρετεί πλέον φανερά πολιτικές σκοπιμότητες. Θυμάμαι κάποτε έβλεπα ειδήσεις και υπήρχαν πάνω από 15 θέματα, που ίσως είχαν και ενδιαφέρον. Τώρα πια, είναι οικονομικο-πραπαγανδιστική ενημέρωση. Επίσης, ας μην αναφερθώ στα τούρκικα σίριαλ, που τα βρίσκουμε φθηνά και τα αγοράζουμε και προτρέπουμε (έμμεσα) τους Έλληνες τηλεθεατές να τα παρακολουθούν. Βεβαίως, κάποιες παραγωγές είναι υπερπαραγωγές σε σχέση με τα ελληνικά σίριαλ και ας υπήρχαν τότε τα χρήματα. Μέσα σε όλο αυτό το χάος, βεβαίως υπάρχουν και μικρά διαμαντάκια. Αν και νομίζω ότι πλέον ο κόσμος την τηλεόραση την έχει εγκαταλείψει και αν η ίδια δεν επαναπροσδιορίσει τον χαρακτήρα της, θα απομονωθεί.

Ποια συναισθήματα σας κατακλύζουν, παρακολουθώντας το θρίλερ της ζωής μας;

Είναι πολλά τα συναισθήματα, ένας «αχταρμάς συναισθημάτων», όπως λέει και ο χαρακτήρας μου. Θυμός, οργή -πολλές φορές ίσως και μίσος θα έλεγα- για κάποιους ανθρώπους που ορίσανε και συνεχίζουν να ορίζουν το θρίλερ της χώρας αυτής. Έχω την εντύπωση ότι αν ο καθένας μας δεν το παλέψει προσωπικά με τον ίδιο του τον εαυτό και τους δικούς του ανθρώπους, δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα πια από όσους μας κυβερνούν.

Ποιο αίσθημα πιστεύετε ότι απουσιάζει από αυτούς, που «σκηνοθετούν» το παρόν και το μέλλον μας;

Κατά τη γνώμη μου, δεν νομίζω ότι αυτοί οι άνθρωποι παίρνουν αποφάσεις με συναισθηματικά κριτήρια.

Βλέπετε κάποιο φως στην άκρη του τούνελ;

Λίγο δύσκολο, αν και είμαι αισιόδοξος γενικά σαν άνθρωπος. Το φως στην άκρη του τούνελ θα φανεί, όταν πια λειτουργήσουμε ως λαός.

Ταυτότητα παράστασης: μετάφραση: Θοδωρής Πετρόπουλος, σκηνοθεσία: Δημήτρης Λιγνάδης, σκηνικά: Έυα Νάθενα. Παίζουν: Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Γιάννης Στάνκογλου, Κλέλια Ρένεση, Θοδωρής Ρωμανίδης, Σπύρος Κυριαζόπουλος, Μαρία Μπεληγιάννη, Γιάννης Καρατζογιάννης.

Πληροφορίες: Θέατρο Γκλόρια, Ιπποκράτους 7 – Αθήνα, τηλ.: 210 3609400, ημέρες και ώρες ταμείου: καθημερινά, εκτός Δευτέρας: 10:00 - 13:00 και 17:00 - 21:00. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη, Πέμπτη, Κυριακή: 20:00, Παρασκευή: 21:15, Σάββατο: 18:15 και 21:15. Τιμές εισιτηρίων: Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: (πλατεία) 18 ευρώ, φοιτητικό, εξώστης: 15 ευρώ, Τετάρτη, Πέμπτη: γενική είσοδος: 15 ευρώ. Για ανέργους, πολύτεκνους, συνταξιούχους και άτομα με ειδικές ανάγκες, με την επίδειξη των απαραίτητων δικαιολογητικών, ισχύει η τιμή 15 ευρώ το άτομο για όλες τις ημέρες των παραστάσεων, από Τετάρτη έως και Κυριακή.

ΓΙΩΡΓΟΣ Σ. ΚΟΥΛΟΥΒΑΡΗΣ