Συμπράττοντας στη συγγραφή ενός βαθιά ανθρώπινου και συγκινητικά αστείου κειμένου, που κάνει έργο τη ζωή, τους φόβους και τις ανασφάλειές μας, η Ελένη Ράντου μιλά στο click@Life.

Η αιχμηρή κωμωδία των Ελένης Ράντου, Σάρας Γανωτή και Νίκου Σταυρακούδη, με τον διφορούμενο τίτλο «Κατάδικός μου», μετά την περσινή της επιτυχία, επέστρεψε δριμύτερη για δεύτερη χρονιά, στο θέατρο Διάνα.

Καθώς διερευνά -ως συγγραφέας και πρωταγωνίστρια του έργου- πώς μπορεί κανείς να νοιώθει σήμερα ασφαλής και πώς μπορεί να μη σφάλλει, η Ελένη Ράντου μιλά για την παράσταση και για τα σφάλματα των καιρών μας.

Πώς εξελίσσεται η ιστορία του έργου;

Η ιστορία του έργου αφορά στη ζωή 6 ανθρώπων, στην οποία συμβαίνουν θεαματικές αλλαγές. Όλοι τους είναι μετανάστες στην ίδια τους τη ζωή. Όλοι τους έχουν ένα στοίχημα να κερδίσουν ή να χάσουν και όλοι έχουν χάσει κάθε ψυχραιμία. Εκτός από τον πατέρα της βασικής ηρωίδας, που -πάσχοντας από αλτσχάιμερ- δεν έχει καμία μνήμη, για να τον βασανίζει. Είναι ελεύθερος.

Τι υποδηλώνει ο διφορούμενος τίτλος του;

Ότι, όταν αποκτάς κάτι κατάδικό σου, είσαι καταδικασμένος σε απόλυτο κανιβαλισμό. Του πίνεις και σου πίνει αίμα. Αυτό το τέρας δεν χορταίνει αλλιώς.

Ποιες ευαίσθητες χορδές δονεί ο «Κατάδικός μου»;

Μου υπενθυμίζει λάθη μου, και, δυστυχώς, τα χειρότερα μας λάθη είναι αυτά, που κάνουμε στο όνομα της αγάπης. Για την αγάπη μας είναι που εγκληματούμε.

Με εφαλτήριο την επιτυχία της παράστασης, τι θεωρείτε πως έχει ανάγκη το κοινό, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς;

Ασχέτως δύσκολων καιρών, νομίζω η ανάγκη για βαθιά αλήθεια είναι που κινεί τον κόσμο. Μόνο που πρέπει να την έχεις μοιραστεί πρώτα με τον εαυτό σου. Αυτό το παιχνίδι δεν παίζεται αλλιώς. Πρώτα καίγεσαι ο ίδιος. Έτσι φτάνεις στην ουσία.

Στη δραματική πραγματικότητα που βιώνουμε, εκτός από τους προφανείς λόγους της ανεργίας και της εγκληματικότητας, τι σας κάνει να νιώθετε ανασφάλεια;

Ότι δεν μας αναγνωρίζω. Σαν να ξύπνησα στην Κίνα και όλοι μου μιλούν κινέζικα. Όταν όλα απογυμνώθηκαν, δεν θυμίζουν σε τίποτα τον άλλο τους εαυτό. Βλέπω άλλα μάτια σε όλους μας.

Πού αποσκοπεί η εφαρμογή της τεχνικής του τρόμου, ο οποίος καλλιεργείται εντέχνως και ποικιλοτρόπως;

Η πολιτική της ύφεσης, για να εφαρμοστεί, χρειάζεται σοκ και τρόμο. Μόνο έτσι στέλνεις έναν λαό αδιαμαρτύρητα στην εξαθλίωση. Γιατί ο τρόμος φέρνει τη διαίρεση και η διαίρεση τον διχασμό. Διχασμένοι, τρομαγμένοι και φτωχοί είμαστε το καλύτερο κοκτέιλ για υπάκουους και αδρανείς πολίτες.

Ποια είναι τα λάθη, που μας οδήγησαν μέχρι εδώ;

Νομίζω το ότι ήμασταν πολλά χρόνια στην πείνα. Από την «ψωροκώσταινα» βουτήξαμε με μεγάλο ζήλο στο παραμύθι. Πειστήκαμε πως ήρθε η ώρα να χαρεί και ο φτωχός. Μου φαίνεται λογικό αυτό που μας συνέβη. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί οι άλλοι μας έδιναν τόση τροφή για παραμύθιασμα. Τι συμφέρον είχαν, που δεν το έχουν πια;

Βλέπετε κάτι ελπιδοφόρο στον ορίζοντα;

Όχι, προς το παρόν. Είμαστε ακόμα στην κατρακύλα. Η ελπίδα θέλει μια διαμορφωμένη κατάσταση, για να ανθίσει. Έστω και την καταστροφή, τη θέλει τελεσίδικη. Εμείς ακόμα κατρακυλάμε. Στα προσεχώς ελπίδα.

Ταυτότητα παράστασης: σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης, σκηνικά: Μαγιού Τρικεριώτη, κοστούμια: Μανώλης Γαλετάκης, φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη, κίνηση: Αντιγόνη Γύρα, μουσική επιμέλεια: Κώστας Ζήκος, video art: Ακης Πολύζος, φωτογραφία: Ορφέας Εμιρζάς. Παίζουν: Ελένη Ράντου, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Ορφέας Αυγουστίδης, Μιχάλης Ιατρόπουλος, Δημήτρης Καπετανάκος, Μπάμπης Γιωτόπουλος.

Πληροφορίες: Θέατρο Διάνα, Ιπποκράτους 7 – Αθήνα, τηλ.: 210 3626596. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη, Πέμπτη: 20:30, Παρασκευή, Σάββατο: 21:30, Κυριακή: 20:00. Τιμές εισιτηρίων: Τετάρτη, Πέμπτη: (πλατεία) 18, (εξώστης) 16 ευρώ. Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: (πλατεία) 20, (εξώστης) 18 ευρώ, φοιτητικό: 15 ευρώ.

ΓΙΩΡΓΟΣ Σ. ΚΟΥΛΟΥΒΑΡΗΣ