Ο Αντρέι Πετρόφ, ο ιδρυτής του φημισμένου Μπαλέτου του Κρεμλίνου μιλάει στο click@Life με αφορμή την παράσταση «Ωραία κοιμωμένη», που ανεβαίνει από τις 14 μέχρι τις 30 Δεκεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Θωρείται θεματοφύλακας της ρωσικής παράδοσης στον κλασικό χορό και οι χορογραφίες του αποτελούν σημείο αναφοράς για το σύγχρονο μπαλέτο. Έχοντας στο ενεργητικό του μια λαμπρή καριέρα στο θέατρο Mπολσόι ως χορευτής και χορογράφος, ο Αντρέι Πετρόφ, αποφάσισε να ιδρύσει το 1990 το περίφημο Μπαλέτο του Κρεμλίνου για να στεγάσει ορισμένα από τα σημαντικότερα ταλέντα του χορού σε διεθνές επίπεδο.

Με παραγωγές που έχουν θριαμβεύσει στις μεγαλύτερες σκηνές του κόσμου, το Μπαλέτο του Κρεμλίνου συγκαταλέγεται στα κορυφαία μπαλέτα της Ρωσίας μαζί με τα Μπολσόι και το Θέατρο Μαριίνσκι. Θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τη χορογραφική παρέμβαση του Αντρέι Πετρόφ στην κλασική χορογραφία του Μαριους Πετιπά, στην «Ωραία κοιμωμένη» που ανεβαίνει από τις 14-30 Δεκεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Η παράσταση λειτουργεί και ως σημείο συνάντησης κορυφαίων χορευτών από διαφορετικές σκηνές, όπως από το Κρατικό Μπαλέτο του Βερολίνου, το Κόβεν Γκάρντεν του Λονδίνου, το Θέατρο Μαριίνσκι, το Μπαλέτο του Τόκιο, το Εθνικό Μπαλέτο της Αγγλίας, το Θέατρο Μπολσόι και φυσικά το Μπαλέτο του Κρεμλίνου.

Τι σας έφερε στον κόσμο του χορού;

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου όλα γυρνούσαν γύρω από το χορό. Τα όνειρά μου, οι αγωνίες μου, η αισθητική μου, οι παρέες μου. Ζούσα και ζω σε ένα περιβάλλον όπου ο χορός πρωταγωνιστεί. Οπότε ο κόσμος του χορού είναι ο κόσμος μου.

Είναι αλήθεια ότι προέρχεστε από μια οικογένεια καλλιτεχνών; Εάν ναι, πώς σας έχει επηρεάσει ως χορευτή, χορογράφο και ως καλλιτεχνικό διευθυντή του μπαλέτου σας;

Η οικογένειά μου ήταν χορευτές και μάλιστα σε μια εποχή που οι καλλιτέχνες ήταν πιο ταγμένοι στην τέχνη από ότι σήμερα. Δεν μας απασχολούσε τίποτε άλλο παρά μόνο ο χορός. Ήταν πολύ φυσιολογικό λοιπόν, και για μένα και για την οικογένειά μου να στραφώ και εγώ στο χορό αφού ήταν τα πρώτα μου ερεθίσματα. Πάντα ένιωθα ένα αόρατο χέρι να με καθοδηγεί, να με συμβουλεύει και να μου δείχνει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσω.

Εργαστήκατε 25 χρόνια στο Θέατρο Μπολσόι προτού ιδρύσετε το Μπαλέτο του Κρεμλίνου. Τι κρατήσατε μέσα σας ως χορογράφος από την παράδοση των Μπολσόι;

Τα Μπαλέτα Μπολσόι είναι μια μεγάλη κληρονομιά, η μεγαλύτερη ίσως σχολή κλασικού μπαλέτου. Έχουν χορέψει εκεί ιερά τέρατα που ακόμα προκαλούν θαυμασμό. Οπότε προσπάθησα και εγώ να κρατήσω το ρυθμό, την κάθε ανάσα, την κάθε κίνηση της μεγάλης αυτής παράδοσης. Αν δεν σεβαστείς αυτό που παραλαμβάνεις ως γενιά δεν έχεις μέλλον. Βέβαια δεν αντιγράφεις απλώς γιατί γρήγορα θα γίνεις γραφικός. Προσπαθείς να πας ένα βήμα παρακάτω.

Όταν αφήσατε το Μπαλέτο Μπολσόι ιδρύσατε το Μπαλέτο του Κρεμλίνου. Τι αναζητούσατε; Ποιο ήταν το όραμά σας;

Εκείνο που ήθελα πάντα να καταφέρω είναι να διατηρήσω τη μεγάλη παράδοση της Σχολής Μπολσόι και να τη διαδώσω όσο μπορώ. Όχι όμως, ως μια στείρα παράδοση, αλλά ως ένα ζωντανό οργανισμό που πάλλεται με τις απαιτήσεις και την αισθητική του σήμερα. Να προσθέσω τη δική μου ματιά και να βάλω και εγώ ένα λιθαράκι στην εξέλιξη του κλασικού μπαλέτου.

Πόσο δύσκολο ήταν να ακολουθήσετε το όραμά σας μακριά από τα Μπολσόι;

Ο κλασικός χορός στη χώρα μου είναι μια μεγάλη οικογένεια. Δεν νιώθεις σαν ορφανός. Αντιθέτως όταν επιχειρείς να δημιουργήσεις τη δική σου καλλιτεχνική στέγη σε στηρίζουν. Είσαι σε ένα περιβάλλον γόνιμου διαλόγου και δημιουργικής πρακτικής.

Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες προκλήσεις και τα οφέλη στην καριέρα σας στο Μπαλέτο του Κρεμλίνου;

Η πρόκληση είναι να κερδίσεις το σεβασμό και την αποδοχή του χώρου σου. Έτσι αποκτάς κύρος και οντότητα. Και αυτό δεν είναι εύκολο, επειδή στο κλασικό μπαλέτο το επίπεδο είναι υψηλό και οι απαιτήσεις μεγάλες. Χρειάζεται προσπάθεια, κόπος, χρόνος. Το όφελος είναι ότι κάποια στιγμή νιώθεις μέλος αυτού που αγαπάς και μοιράζεσαι το όνειρό σου με τους λάτρεις του χορού σε όλον τον κόσμο.

Είστε ο ιδρυτής και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Μπαλέτου του Κρεμλίνου. Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος σας;

Όταν βρίσκεσαι σε μια τόσο υπεύθυνη θέση σε οδηγούν οι γνώσεις σου, το ένστικτο και η αγάπη γι' αυτό που κάνεις. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να έχεις μέσα σου το μέτρο. Η αλαζονεία και ο εγωισμός αργά ή γρήγορα θα σε φθείρει και θα σε οδηγήσει στην καταστροφή.

Πώς μπορείτε να διατηρείτε σύγχρονο το ρεπερτόριο παραδοσιακών έργων;

Δεν είναι πολύ δύσκολο γιατί αυτά τα έργα είναι διαχρονικά. Αγγίζουν την ψυχή όλων των θεατών σε κάθε χώρα του κόσμου. Και όσες φορές και αν τα ερμηνεύσεις δεν νιώθεις ποτέ κορεσμό. Είναι μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης.

Ποιο είναι το όραμά σας για την «Ωραία Κοιμωμένη»;

Να δείξω το μεγαλείο της αγάπης που μπορεί να νικήσει κάθε εμπόδιο, να ξυπνήσει κάθε ένστικτο και να μεταμορφώσει κάθε δυσκολία. Η «Ωραία Κοιμωμένη» είναι το σύμβολο της συναισθηματικής και πνευματικής μας αφύπνισης. Αρκεί να είμαστε έτοιμοι, ανοιχτοί και δοτικοί.

Υπάρχει χώρος για πειραματισμούς σε μια κλασική χορογραφία όπως του Μάριους Πετιπά στην «Ωραία Κοιμωμένη»;

Το θέμα δεν είναι να πειραματιστείς αλλά σεβόμενος την παράδοση να προσθέσεις τη δική σου πινελιά, τη δική σου ματιά που αυτή θα είναι και η συμβολή σου. Αν προσπαθήσεις να επιδείξεις την τέχνη σου αργά ή γρήγορα θα εκτεθείς και θα χάσεις το στόχο σου.

Στην «Ωραία Κοιμωμένη» που θα δούμε θα συμμετάσχουν χορευτές από πολλές χώρες. Ποιες παραδόσεις θα αντιπροσωπευθούν στην παράσταση;

Είναι αλήθεια ότι θα χορέψουν καλλιτέχνες από πολλές χώρες, αλλά όλοι μιλάμε την ίδια γλώσσα. Τη γλώσσα του κλασικού μπαλέτου. Όλοι εναρμονιζόμαστε σε αυτήν. Ακόμα και αν επιλέξουμε κάποια στιγμή άλλη κατεύθυνση είναι η σταθερή αξία που θα μας δώσει δύναμη, η κρυφή αγκαλιά των ονείρων μας.

Μπορείτε να σχεδιάσετε μια χορογραφία στο μυαλό σας; Ή χρειάζεστε χορευτές; Ή χορεύετε και ο ίδιος μέχρι να το τελειοποιήσετε;

Η τελική χορογραφία είναι μια σύνθεση όλων αυτών που αναφέρετε. Δεν μπορεί να γίνει μόνο το ένα ή μόνο το άλλο. Σκέφτεσαι κάτι, το βλέπεις στην πράξη, το δοκιμάζεις, το μορφοποιείς.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο όνειρό σας για το μέλλον του Μπαλέτου του Κρεμλίνου;

Να ξεπερνάει κάθε φορά τον εαυτό του. Να μην μένει στάσιμο. Και να αρέσει στον κόσμο. Αλλιώς δεν έχει νόημα. Η δουλειά μας ολοκληρώνεται με την αγάπη και την ικανοποίηση του κόσμου.

Τι να περιμένει λοιπόν το κοινό στην Αθήνα;

Κάθε παράσταση είναι σαν ένα ερωτικό ραντεβού. Αν από πριν υπολογίζεις τι θα συναντήσεις χαλάει η έκπληξη, χάνεται η μαγεία.

Πληροφορίες: Στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών από τις 14-30 Δεκεμβρίου στην αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη. Τιμές εισιτηρίων (για Αθήνα) 25 ευρώ, 40 ευρώ, 50 ευρώ, 65 ευρώ. Φοιτητικά και παιδικά: 50% έκπτωση επί της τιμής της κάθε ζώνης. Βραδινές παραστάσεις: 35 ευρώ, 50 ευρώ, 60 ευρώ, 75 ευρώ. Φοιτητικά και παιδικά: 50% έκπτωση επί της τιμής κάθε ζώνης. Άνεργοι, ΑΜΕΑ, 65+, πολύτεκνοι: 14 ευρώ. Αγορά εισιτηρίων: στο ταμείο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών (Βας. Σοφίας και Κόκκαλη, Ομήρου 8. Δευτέρα έως Παρασκευή, 10:00 έως 16:00). Ηλεκτρονικά στο www.megaron.gr και τηλεφωνικά στο 2107282333.

ΜΑΝΙΑ ΣΤΑΪΚΟΥ