Μιλήσαμε με την ομάδα Lab.Oratorium για την παράσταση «Ένας Ήρωας του Καιρού μας»

enas-iroas-tou-kairou-mas1
ΠΕΜΠΤΗ, 17 ΜΑΙΟΥ 2018

Η νεοσύστατη θεατρική ομάδα ανεβάζει στη σκηνή του 104 το έργο του Μιχαήλ Λέρμοντωφ.

Τέλη της δεκαετίας 1830 Ένα ημερολόγιο ανοίγει. 10 Μαΐου. Στο δρόμο για τον Καύκασο ο αξιωματικός Γκριγκόρι Αλεξάντροβιτς  Πετσόριν σταθμεύει στα ιαματικά λουτρά μιας περιφερειακής πόλης της Ρώσικης αυτοκρατορίας. Το Πιατιγκόρσκ θυμίζει ένα τοπίο παραμυθιού. Στα σύνορα του οι επιθέσεις Τσερκέζων, λαών που ψάχνουν την ταυτότητα τους απέναντι στον Ηγεμόνα-Τσάρο, μαίνονται. Εκεί ο ήρωας θα συναντήσει έναν φίλο από το μέτωπο και απαλλαγμένοι από τα στρατιωτικά τους καθήκοντα θα έρθουν αντιμέτωποι με την πλήξη. Ο ερχομός της πριγκίπισσας Μαίρης θα αλλάξει τα πράγματα. Ένα παιχνίδι διεκδίκησης ξεκινάει. Ένας έρωτας από το παρελθόν. Ένα ποτήρι. Μία μαμά. Ένας  χορός. Μία προαγωγή. Ένα άλογο. Μία βόλτα. Ένα λάθος. Μία επίσκεψη. Ένας γιατρός. Ένας μάγος. Μία συνομωσία. Όλα αυτά συνθέτουν μια σειρά από γεγονότα που θα οδηγήσουν σε μία αναπάντεχη αναμέτρηση.

Αυτή είναι η υπόθεση του έργου «Ένας Ήρωας του Καιρού μας» του Μιχαήλ Λέρμοντωφ, που ανεβάζει η νεοσύστατη θεατρική ομάδα Lab.Oratorium στη σκηνή του θεάτρου 104. Πρόκειται για το κύκνειο άσμα του εξομολογητικού ρομαντισμού και αφετέρου η αρχή του ρωσικού ρεαλιστικού μυθιστορήματος, δομήθηκε με τέτοια υλικά που το καθιστούν το πρώτο ψυχολογικό πεζογράφημα της Ρωσίας. Το βιβλίο αποτελείται από πέντε αυτοτελείς νουβέλες. Οι τρεις τελευταίες αποτελούν αποσπάσματα του ημερολογίου του συγγραφέα- αφηγητή που ενσαρκώνεται στο πρόσωπο του Πετσόριν. Η διασκευή του Lab.oratorium επικεντρώνεται στην μεσαία και εκτενέστερη διήγηση αυτού του ημερολογίου, στο κεφάλαιο «Πριγκίπισσα Μαίρη».

Με αφορμή την παράσταση, μιλήσαμε με τα μέλη του Lab.oratorium τόσο για τη σύσταση της ομάδας τους, όσο και για το έργο αυτό καθ΄αυτό, αλλά και για το ποιοι είναι τελικά οι ήρωες του καιρού μας.

Τι σας οδήγησε στη δημιουργίας της ομάδας;

Βασίλης Καλφάκης: Το Lab.oratorium δημιουργήθηκε τον Σεπτέμπβριο του 2016. Ήταν η θέληση όλων να αφηγηθούμε μαζί μια ιστορία ώστε η δημιουργία της ομάδας ήταν μια φυσική συνέχεια στα πράγματα. Στη πορεία της δημιουργίας του πρώτου μας έργου βρέθηκαν άνθρωποι που πίστεψαν σε αυτήν την ιδέα και θέλησαν να γίνουν μέρος της .Αρχίζοντας από το όνομα της ομάδας, επιθυμία μας ήταν να φτιάξουμε ένα εργαστήριο, μέσα στο οποίο ψάχνουμε τους κατάλληλους τρόπους και μέσα ώστε να δημιουργήσουμε μαζί ανταλλάσοντας, ακούγοντας και μαθαίνοντας ο ένας από τον άλλον, ξεκινώντας συνήθως από μια μηδενική βάση.Ίσως αυτή η διαδικασία είναι που αφήνει ανοιχτό το παιχνίδι της ανακάλυψης τόσο του άλλου όσο και του ευατού σου.

Ποια θα λέγατε ότι είναι η ταυτότητα της ομάδας, αν έχει φυσικά κάποια συγκεκριμένη; 

Ασημίνα Αναστασοπούλου: Προς το παρόν δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει κάποια ταυτότητα στην ομάδα καθώς ο «Ήρωας» είναι η πρώτη μας δουλειά. Η πρώτη μας συνάντηση. Και η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω αν θα ήθελα να αποκτήσουμε.Θα προτιμούσα να μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι να δοκιμάζουμε πράγματα και να ερευνούμε χωρίς να μας δεσμεύει κάποια ταυτότητα. Να έχουμε την πολυτέλεια να ταξιδεύουμε.

Ας περάσουμε τώρα στην παράσταση. Με δικά σας λόγια, τι πραγματεύεται το «Ένας ήρωας του καιρού μας»; 

Περσεφόνη Παντοπούλου:  Ένα δωμάτιο πληκτικό,ασφυκτικό και ήσυχο. Ένας άνθρωπος μόνος. Ο Γκριγκορι Αλεξάντροβιτς Πετσόριν ανοίγει το ημερολόγιο του και οι αναμνήσεις ξεπηδούν μπροστά του.Βουτάει απ' την αρχή,και πάλι, με την ίδια ορμή, προσπαθώντας να  ζήσει , να ερωτευτεί,  να αγαπήσει. Όμως στη ζωή οι  άνθρωποι έχουν θέσει κανόνες στους οποίους δε χωράει. Δεν θα συμβιβαζόταν ποτέ με μία τέτοια μοίρα. Φεύγει. Finita la comedia. Και πάλι απ ' την αρχή. Ενα δωμάτιο, πληκτικο, ασφυκτικό και ήσυχο. Ενας άνθρωπος μόνος.Ο Γκριγκορι Αλεξαντροβιτς Πετσοριν... Η προσπαθεια δε θα σταματήσει ποτε...

Γιατί επιλέξατε ένα κλασικό έργο της ρωσικής πεζογραφίας και δη το κύκνειο άσμα του Μιχαήλ Λέρμοντοφ; Τι το ιδιαίτερο έχει ο συγκεκριμένος συγγραφέας και η γραφή του; 

Δάφνη Νικητάκη: Το έργο με το που το διαβάσαμε είπαμε όλοι από κοινού το ''ναι'' χωρίς να το σκεφτούμε και να το αναλύσουμε.Λειτουργήσαμε περισσότερο με το ένστικτο.Ασυνείδητα, νομίζω, το επιλέξαμε ακριβώς επειδή είναι κλασσικό. Για να περνάει από χέρι σε χέρι από τα 1830 μέχρι σήμερα, κάτι προκαλεί στον καθένα που το διαβάζει και έχει την ανάγκη να το παραδόσει στον επόμενο. Το ίδιο συνένη  και με εμάς.

Ο Μιχαήλ Λέρμοντοφ, υποθέτω, δεν ήξερε όταν το έγραφε ότι θα πεθάνει λίγο αργότερα. Είχε όμως μία βαθειά ανάγκη να κοιταχτεί ''γυμνός'' στον καθρέφτη χωρίς δικαιολογίες και να εκτεθεί πρώτα στον ευατό του και μετά και στους άλλους. Γ'αυτό με συγκινεί πολύ αυτός ο συγγραφέας.Γιατί η πρόθεση του έργου του είναι να τον καταλάβουν οι άλλοι και όχι να εντυπωσιάσει.Δεν τον νοιάζει να λέγεται συγγραφέας. Η γραφή του είναι απλή χωρίς λογοτεχνικά τερτίπια. Στις λέξεις κυλάει αίμα οπότε ο αποδέκτης συνδέεται και ταυτίζεται ακαριαία με αυτό που διαβάζει.

Ποιοι είναι οι «ήρωες του καιρού μας»;

Απόστολος Καμιτσάκης:  Αναμφίβολα ο φόβος της αποτυχίας υπάρχει πίσω από κάθε γωνιά. Η πίστη που πρέπει να έχεις στον εαυτό σου και σε αυτό που θέλεις να κάνεις είναι αυτά που διακρίνει κανείς στους '' ήρωες '' κάθε καιρού. Και αν αναρωτηθούμε λίγο σίγουρα θα βρούμε πολλές περιπτώσεις ήρωα που σίγουρα δεν τις περιμέναμε.

Και προσωπικά για τον καθένα σας, ποιος είναι ο «ήρωας του καιρού μας»; 

Ασημίνα Αναστασοπούλου: Είναι τόσα πολλά αλλά τόσο συγκεκριμένα. Για μένα ήρωας είναι αυτός που δεν τα παρατάει με την πρώτη δυσκολία, αυτός που δεν σταματά να ονειρεύεται, αυτός που έχει πίστη, αυτός που ξέρει να ζητάει συγγνώμη, αυτός που δε φοβάται να δείξει τις αδυναμίες του, αυτός που παραδέχεται τα λάθη του, αυτός που λέει την αλήθεια ακόμα κι αν δεν είναι αρεστή στους υπολοίπους, αυτός που δίνει χωρίς να περιμένει να πάρει αντάλλαγμα, αυτός που τολμάει να πει "φοβάμαι",αυτός που ακούει, αυτός που μάχεται.Με λίγα λόγια αυτός που μπορεί να αγαπήσει. Και μπορεί ο καιρός να είναι διαφορετικός από την εποχή που διαδραματίζεται το έργο αλλά ναι ο καιρός μας έχει ήρωες απλά είναι δύσκολο να τους βρεις.

Κωνσταντίνος Γεωργαλής: Είναι ο κάθε ανθρωπος που παρά την εποχή που ζούμε , έχει το θάρρος να πιστέψει και να ακολουθήσει το όνειρο του. 

Βασίλης Καλφάκης: Αυτός που μπορεί να έρθει στην θέση του άλλου λίγο πριν του το ζητήσει ο ίδιος.

Απόστολος Καμιτσάκης:  Ήρωας είναι αυτός που κυνηγάει με κάθε κόστος

Δάφνη Νικητάκη: Αυτός που αποδέχεται τη σιωπή του και μπορεί να ακούσει τη φύση 

Περσεφόνη Παντοπούλου: Αυτός που δεν αντικαθιστά την αλήθεια του με ένα ψέμα της στιγμής για να ικανοποιήσει την περηφάνεια του. 

Υπάρχουν κάποια μελλοντικά σχέδια που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας; 

Κωνσταντίνος Γεωργαλής: Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε κάποιο συγκεκριμένο πλάνο στο μυαλό μας. Aυτό που σκεφτόμαστε όλοι αυτή τη στιγμή είναι ο “Ηρωας” να προχωρήσει, να ολοκληρώσει το ταξίδι του, και γιατί όχι να ξαναταξιδέψει.

Μετάφραση: Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ. Διασκευή: Lab.oratorium. Σκηνοθεσία: Βασίλης Καλφάκης. Μουσική: Φώτης Σιώτας. Κίνηση: Βρισηίδα Σολωμού. Σκηνικά: Μιχαήλ Ταμπακάκης. Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα. Φωτισμοί: Άννα Σμπώκου. Βοηθός σκηνοθέτη: Στέλλα Ψαρουδάκη. Φωτογραφίες-video: Πάτροκλος Σκαφίδας. Κατασκευή σκηνικού: Φώτης Νικητάκης. Παραγωγή: Lab.oratorium

Ερμηνεύουν: Ασημίνα Αναστασοπούλου,  Κωνσταντίνος Γεωργαλής,  Βασίλης Καλφάκης,  Απόστολος Καμιτσάκης,  Δάφνη Νικητάκη,  Περσεφόνη Παντοπούλου. Μουσικός Επί Σκηνής:  Φώτης Σιώτας

Info
Θέατρο 104: Ευμολπιδών 41, Γκάζι (σταθμός Μετρό: Κεραμεικός). Παραστάσεις: Από 18 Απριλίου έως 24 Μαΐου. Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Τετάρτη & Πέμπτη στις 21.00. Τιμές εισιτηρίων: Γενική Είσοδος: 12€,Φοιτητικό, ανέργων: 8€, Ατέλειες ηθοποιών: 5€.

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΦΑΡΑΖΗ