Ερμηνεύοντας δύο σπουδαίες καλλιτέχνιδες – προσωπικότητες, η Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου βυθίζεται στα κρυστάλλινα νερά της ψυχής τους και της τέχνης τους, και μιλά στο click@Life.

Η ομάδα «Χρώμα» τιμά και υμνεί τους δύο μεγάλους θρύλους του τραγουδιού, με την παράσταση «Θυμάσαι τη φωνή μου; Σ. Μπέλλου – Ε. Πιάφ» του Κωνσταντίνου Χατζή, που παρουσιάζεται στον εναλλακτικό χώρο «Προσωρινός», κάθε Τρίτη, στις 9 το βράδυ.

Πρόκειται για μια θεατρική μουσική παράσταση, όπου ο θεατρικός λόγος, τα τραγούδια και η μουσική ξεδιπλώνουν την ψυχική διαδρομή των δύο σπουδαίων καλλιτέχνιδων, δημιουργώντας ένα έργο που διαρκώς θέτει το ερώτημα: πώς η ζωή γίνεται τέχνη και η τέχνη γίνεται ζωή;

Η Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου αναζητεί την κορυφαία ερμηνεύτρια του λαϊκού και του ρεμπέτικου ελληνικού τραγουδιού, Σωτηρία Μπέλλου και την πιο σημαντική παρουσία στη γαλλική σκηνή των βαριετέ, Εντίθ Πιαφ, αναδεικνύοντας τη «μανιώδη» τους δύναμη να μετατρέπουν τη ζωή τους σε τέχνη και μιλά για εκείνες, αλλά και για την κατάσταση που βιώνουμε στη σημερινή Ελλάδα.

Με ποιο τρόπο ξεδιπλώνει η παράσταση την ψυχική διαδρομή των δύο σπουδαίων καλλιτέχνιδων;

Με τις πληγές της παιδικής τους ηλικίας, τη ζωή τους στους δρόμους, την καλλιτεχνική αναγνώριση, τα νοσοκομεία, την τάση αυτοκαταστροφής, την εξάρτηση, την αδιαφορία για την αρρώστια, τη σύγχρονη θεοποίηση.

Τι σας έχει γοητεύσει στην κάθε μία από αυτές τις δύο μεγάλες προσωπικότητες;

Το ότι ήταν δύο υπέροχοι σχοινοβάτες. Περπάτησαν σε τεντωμένο σχοινί, αγάπησαν τη ζωή περιφρονώντας τη και περιφρόνησαν το θάνατο αγαπώντας τον.

Ποια είναι τα κοινά τους σημεία;

Αθέτησαν τα ψυχικά και σωματικά τους όρια, ακυρώνοντας αυτήν τη λεπτή διαχωριστική γραμμή, που μας κάνει τόσο θνητούς και τόσο αθάνατους.

Η παράσταση θέτει το ερώτημα: «πώς η ζωή γίνεται τέχνη και η τέχνη γίνεται ζωή;» Τι είναι τέχνη για σας;

Η ξεκούραση, η ανακούφιση των ανθρώπων. Χωρίς την τέχνη, η ζωή θα ήταν γκρίζα.

Ποιο συναίσθημα θεωρείτε τη μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης;

Τη δυστυχία.

Τι σας πνίγει περισσότερο στην ασφυκτική πραγματικότητα που βιώνουμε;

Η έλλειψη αξιοπρέπειας, σαν αυτή που έχουν οι βαριά ασθενείς στο κρεβάτι του πόνου.

Ποια στοιχεία της νοοτροπίας μας πρέπει να αλλάξουμε, για να αλλάξει και η ζωή μας προς το καλύτερο;

Τον «ωχαδελφισμό», την κουτοπονηριά, την ασέβεια, και, κυρίως, την πλεονεξία.

Υπάρχει κάτι, που σας δίνει ελπίδα για ένα υγιές μέλλον;

Ναι, η επανάσταση. Ό,τι δεν λύεται, κόπτεται.

Tαυτότητα παράστασης: κείμενα – σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Χατζής (έχουν χρησιμοποιηθεί φράσεις της Σωτηρίας Μπέλλου από το Βιβλίο της Σοφίας Αδαμίδου), επιμέλεια σκηνικού χώρου - φωτισμός: Βασίλης Γεροδήμος, καλλιτεχνική συνεργάτης: Γεωργία Λένη, τραγούδι: Bertrand Moreau - Ελπίδα Μεταξά, ακορντεόν: Αχιλλέας Παναγούλης, κρουστά: Μανούσος Κλαπάκης. Ερμηνεύει η Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου.

Πληροφορίες: Εναλλακτικός χώρος «Προσωρινός», Δεινοκράτους 103 – Κολωνάκι (πίσω από το Ναυτικό Νοσοκομείο, στάση μετρό: Μέγαρο Μουσικής). Τιμή εισιτηρίου: γενική είσοδος: 10 ευρώ. Απαραίτητη η τηλεφωνική κράτηση στο 6932 500545. Ώρες κρατήσεων: 12.00 – 21.00.

ΓΙΩΡΓΟΣ Σ.ΚΟΥΛΟΥΒΑΡΗΣ