Μια συγκινητική και αστεία ιστορία την οποία εδραιώνει με την αμεσότητά της η Ελένη Ουζουνίδου.

Ανάμεσα στις σοκολάτες και τα πατατάκια, τα γλειφιτζούρια και τις νερόφουσκες, τα κολάν σύσφιξης και τα τσιγάρα, η Ελένη Ουζουνίδου ζωντανεύει στη σκηνή του Πολυχώρου Vault την Ψιλικατζού της Κωνσταντίνας Δελημήτρου. Τα κείμενα από τα πραγματικά παθήματα της Δελημήτρου αρχικά αναρτημένα στο προσωπικό της blog, έγιναν αργότερα βιβλίο, για να καταλήξουν στην πορεία στα χέρια του Δημήτρη Καρατζιά ο οποίος ανέλαβε τη δραματουργική επεξεργασία και την σκηνοθεσία του έργου. 

«Ώσπου νάρθεις, εγώ θα περιμένω…»
Η Ψιλικατζού πρόκειται ουσιαστικά για τον μονόλογο μιας γυναίκας η οποία αφηγείται με τον πολύ προσωπικό της τρόπο και τόνο την ταλαιπωρία της ώσπου να μείνει έγκυος. Από μικρή ηλικία η Ψιλικατζού ήξερε τι ήθελε να γίνει στο δικό της παραμύθι, το «Ο Πεντάμορφος και εγώ», και από νωρίς προσπάθησε να το κάνει πραγματικότητα. Έχοντας παρατήσει μια καριέρα στο χώρο της αισθητικής, η Ψιλικατζού νοικοκυρεύτηκε και αποφάσισε να ανοίξει το δικό της ψιλικατζίδικο σε κάποια γειτονιά του Πειραιά όπου συνυπήρχαν οι Έλληνες και οι ξένοι με την φτώχεια και τις δυσκολίες της ζωής. Πολλά τα δάνεια, πολλά τα όνειρα, μα ακόμα πιο πολλές οι ματαιώσεις. Το μωρό αργούσε, οι εξετάσεις πολλαπλασιάζονταν και η μηχανιστική και αυστηρά προγραμματισμένη καθημερινότητα του έρωτα συστηνόταν στην απελπισμένη αυτή γυναίκα.

Μέσα από τις περιπέτειές της η Ψιλικατζού μεταφέρει στην καθημερινότητα ένα πεδίο εξαιρετικά οικείο σε όλους, την ανεκπλήρωτη επιθυμία, αλλά και την επιμονή, τον κόπο και τη μοναξιά που επιφέρει η συνεχής προσπάθεια να φτάσεις στην προσωπική σου πραγμάτωση- αν φτάσεις κιόλας. Και μέσα από την αφήγηση αυτής της προσπάθειας μας συστήνεται ως άνθρωπος με τα καλά και τα κακά της που ζει πλάι στα καλά και τα κακά των άλλων (είναι ξεκάθαρη η πίεση που δέχεται από τρίτους να κάνει παιδί και η έλλειψη ευαισθησίας με την οποία την περιβάλλουν συχνά οι συζητήσεις με τα άτομα του κύκλου της) και της κοινωνίας (μέσα από τις αφηγήσεις της για τα παιδιά μεταναστών που έχει πελάτες χτίζεται πολύ εύστοχα το κοινωνικό πλαίσιο της εποχής). 

Ο Καρατζιάς με τη σειρά του προσεγγίζει στην ουσία του τον ζωντανό, καθημερινό και αυθεντικό λόγο της Δελημήτρου, διατηρώντας μάλιστα στη διασκευή του αυτήν ακριβώς τη ζωντάνεια ενώ παράλληλα αποφεύγει όλα τα περιττά στοιχεία πάνω στη σκηνή και στην ιστορία που φτιάχνει. Φαίνεται να εμπιστεύεται άλλωστε - πολύ σοφά- τόσο τον λόγο της Δελημήτρου και την ερμηνευτική δύναμη της Ουζουνίδου ώστε τα αφήνει να κυριαρχήσουν στην απλή αλλά δυναμική και ευαίσθητη σκηνοθεσία που υιοθετεί. Την εκδοχή αυτή του Καρατζιά συνοδεύει η απόλυτα ταιριαστή και συγκινητική με τον τρόπο που πρέπει πρωτότυπη μουσική του Μάνου Αντωνιάδη και ο ρόλος της Άννας Ψαρρά, ένα εύρημα που λειτουργεί υπέροχα άλλοτε στην προώθηση της αφήγησης και άλλοτε στην παραστατικότητα της περιγραφής. 

Την σκηνή του ο Καρατζιάς την εμπιστεύεται στους Καρατζιά Δημήτρη, Μάνο Αντωνιάδη και Μάριο Βουτσινά οι οποίοι δημιουργούν ένα εξαιρετικό και λιτό σκηνικό- ψιλικατζίδικο, πολύχρωμο όπως τα όνειρα της Ψιλικατζούς, με το κίτρινο χρώμα να ξεχωρίζει. Και μέσα σε αυτό τοποθετεί την Ψιλικατζού και την αδερφή της- η Ουζουνίδου φορώντας πράσινο φόρεμα συνεισφέρει στην εικαστική πανδαισία του σκηνικού και γίνεται η πριγκίπισσα του δικού της παραμυθιού, ενώ η Ψαρρά φορώντας μάυρο φόρεμα είναι λες και ενσαρκώνει την ίδια τη ματαίωση στην περιπέτεια της Ψιλικατζούς (Κοστούμια: Μάριος Βουτσινάς).

Όλα τα υπόλοιπα τα αφήνει στην Ουζουνίδου η οποία κάνει δική της την ιστορία και τη σκηνή. Ένας χείμαρρος συναισθημάτων, βαθειά συγκινητική, άμεση, αστεία, αθυρόστομη και αιχμηρή, η Ψιλικατζού της Ουζουνίδου είναι μια πραγματική γυναίκα που σε κάνει να πονάς με τον πόνο της και να γελάς με τη χαρά της. Ο λόγος της, το σώμα της, η έκφρασή της είναι όλα προσανατολισμένα στο γλυκόπικρο παραμύθι της Ψιλικατζούς και στην επίμονη ανάγκη της να διεκδικεί αυτό που ορίζει ως ευτυχία. Δίπλα της η Ψαρρά διακριτική και ήρεμη την συμπληρώνει, τη στηρίζει με διάφορους ρόλους αποφορτίζοντας συχνά το κλίμα, αν και τις περισσότερες φορές προσφέρει στο κλίμα συγκίνηση με τα όλο έκφραση μάτια στο ρόλο της αδερφής της Ψιλικατζούς. 

Info
Τετάρτη 19:00
Παρασκευή-Σάββατο-Κυριακή 21:15
Πολυχώρος Vault - Σκηνή Β
Μελενίκου 26, Βοτανικός

ΙΩΑΝΝΑ ΒΑΡΔΑΛΑΧΑΚΗ / [email protected]