Η Λεία Βιτάλη παρουσιάζει το έργο «Rock Story» σε σκηνοθεσία Γιάννη Καραχισαρίδη.

Όταν το ροκ είναι στάση ζωής. Μια ξέφρενη πορεία από την απόλυτη ελευθερία και τον ασυμβίβαστο έρωτα στην μετωπική σύγκρουση με τον θάνατο. Με όχημα το σώμα του ήρωα, το όνειρο και τη ροκ μουσική.

Μέσα σε μια ατμόσφαιρα προσδοκίας για κοινωνική αλλαγή –στην Ελλάδα του `80- σε μια πολυαναμενόμενη ροκ συναυλία, ένας νέος άντρας, ψάχνοντας τη δική του αλλαγή, ξεπερνάει τα όρια και πέφτει νεκρός πάνω στη σκηνή. Ποιος είναι; Τι ζητούσε από τη ζωή και πώς έφτασε μέχρις εκεί; Στα τρία λεπτά που μεσολαβούν από τη ζωή στο θάνατο περνάει από μπροστά του όλη του η ζωή σαν έργο.

Yannis Voliotis

Η Λεία Βιτάλη γράφει για το θεατρικό έργο και την παράσταση:

Το Rock Story, εμπνευσμένο από τον Παύλο Σιδηρόπουλο, ανεβάζει live στη σκηνή το ροκ συνδυασμένο για πρώτη φορά με τον θεατρικό λόγο. Ένα ιδιαίτερο έργο πλημμυρισμένο στη ροκ μουσική του Σιδηρόπουλου, των Rolling Stones, των Doors, των Queen  και άλλων. Γραμμένο με ευαισθησία και χιούμορ αποκαλύπτει τον αληθινό άνθρωπο πίσω από τον ροκ σταρ. Ποιος είναι; Τι τον σπρώχνει σε αυτή τη δύσβατη διαδρομή και τι σημαίνει τελικά το τρίπτυχο σεξ, ντραγκς και ροκ εντ ρολ που σφράγισε μια ολόκληρη εποχή και έχει αφήσει τον απόηχό της στο σήμερα;

Συγχρόνως όμως το έργο μιλάει για τη αφόρητη μοναξιά στις σχέσεις των ανθρώπων, τον αληθινό έρωτα, τις συγκρούσεις μέσα στην οικογένεια με κυρίαρχη την ακραία σχέση με τη μητέρα αλλά και για το απεγνωσμένο ψάξιμο της αληθινής ζωής και της αγάπης.

Είναι μια ξέφρενη πορεία από την απόλυτη ελευθερία και τον ασυμβίβαστο έρωτα στην μετωπική σύγκρουση με τον θάνατο. Με όχημα το σώμα του ήρωα, το όνειρο και τη ροκ μουσική. Γιατί το ροκ ήταν και θα είναι στάση ζωής.

Ο Γιάννης Καραχιδαρίσης με την σειρά του αναφέρει:

Είναι πλέον κοινώς παραδεκτό ότι το Rock δεν είναι μόνο μουσική, αλλά και τρόπος ζωής. Ήταν η απάντηση στον καθωσπρεπισμό. Ένα κίνημα που εκφράστηκε μέσα από τη μουσική, αλλά ταυτόχρονα ήθελε να σπάσει τα δεσμά των κανόνων της καθημερινής ζωής. Τα «πρέπει» μιας κοινωνίας που κατακτούσε την ευμάρεια βρήκαν τον αντίλογο τους. Οι γενιές κυρίως του ΄60 και του ΄70 αναζήτησαν τα μονοπάτια ενός είδους κοινωνικής απελευθέρωσης. Αναζήτησαν μια ψυχαναλυτική ελευθερία. Απασφάλισαν με κάποιον τρόπο το υποσυνείδητο, αρνούμενοι να το καταπιέζουν.  Οι ανοιχτές δυτικές κοινωνίες πολύ γρήγορα αποδέχτηκαν την αντιλογία των νέων και από τη δεκαετία του ΄80 το Rock έγινε πλέον mainstream. Αλλά το Rock, παρ’ όλη την ενσωμάτωση, παραμένει το σύμβολο του αντικομφορμισμού. Και χαρακτηρίζει όσους δεν βολεύονται με τα τετριμμένα και αναζητούν το νόημα σε πιο δύσβατες διαδρομές. 

Το έργο της Λείας Βιτάλη επιδιώκει να εξερευνήσει αυτόν τον κόσμο, τον κόσμο του Rock. Είναι εμπνευσμένο από την προσωπικότητα του Παύλου Σιδηρόπουλου που ήταν το κατ’ εξοχήν rock symbol της δεκαετίας του ΄80. Αλλά το έργο δεν αποθεώνει το σύμβολο, ψάχνει τον ίδιο τον άνθρωπο. Μέσα από γεγονότα, συγκρούσεις, πίκρες και χαρές. Μέσα από μια απλή ιστορία. Το έργο αποκαλύπτει ότι ο αντικομφορμισμός δεν είναι μια ξένοιαστη λεωφόρος, αλλά ένα στοίχημα που χάνεται και κερδίζεται την κάθε στιγμή. Κι ότι η καθημερινή αντίσταση στη συνηθισμένη καθημερινότητα είναι μια περιπέτεια. Ένα βάρος που πότε μπορείς και το σηκώνεις και πότε υπερισχύει της δικής σου αντοχής.

Το έργο εστιάζει και στο βασικό τοπίο της σύγκρουσης, που ήταν η οικογένεια. Την εποχή που το Rock εισέβαλε στη ζωή των νέων προκάλεσε μια έντονη ενδοοικογενειακή διαμάχη κι αυτό που σήμερα ονομάζουμε «σύγκρουση γενεών» με τίποτα δεν μοιάζει με τη φωτιά που ξεπήδησε από την εξέγερση του Rock. Οι προηγούμενες γενιές που βγήκαν από την καταστροφή του τελευταίου μεγάλου πολέμου, προσπάθησαν μέσα από τα ερείπια να προσεγγίσουν την ευμάρεια. Την ήσυχη και τακτοποιημένη ζωή. Και κάπου εκεί ήρθε η ανήσυχη νεολαία του ΄60 και του ΄70 να ξεθεμελιώσει αυτές τις αρχές κι αυτές τις επιδιώξεις. Η Λεία Βιτάλη στο έργο της ξεδιπλώνει την οικογένεια του εξεγερμένου. Και καταγράφει τις αγωνιώδεις στιγμές, όπου και οι δύο γενιές, δεν συγκρούονται μόνο, αλλά προσπαθούν να προσεγγίσουν η μία την άλλη. Προσπαθούν να καταλάβουν τι ακριβώς συμβαίνει.

Yannis Voliotis

Πρωταγωνιστούν : Αιμιλία Υψηλάντη, Γιώργος Ζιόβας, Βασίλης Παναγιωτίδης, Δήμητρα Βαμβακάρη, Έλια Βεργανελάκη.

Infο
Θέατρο Αργώ
Ελευσινίων 15, Αθήνα
Στάση Μετρό Μεταξουργείο
Τηλέφωνο : 210 5201684. Από το Σάββατο 23 Μαρτίου.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Δευτέρα και Τρίτη: στις 21.00μμ.