Χρήστος Τσαβλίδης: «Στις μέρες μας η μνήμη αρχίζει να χάνει την αντικειμενικότητά της»

xristos-tsablidis
ΤΡΙΤΗ, 12 ΜΑΡΤΙΟΥ 2019

Σκηνοθετεί την devised παράσταση της ομάδας ΠΑΠΑΛΑΝΓΚΙ «Ελέφαντας» στο Θέατρο 104.

Τέσσερις ελέφαντες διανύουν τη τελική διαδρομή τους προς το θάνατο, αφήνοντας ο καθένας πίσω ό, τι θυμάται από τη δική του ιστορία. Πως θυμόμαστε τους εαυτούς μας και πως θυμούνται οι άλλοι εμάς; Κι αν φτάνοντας στο τέλος έχεις ξεχάσει τα πάντα, ποιος μένει πίσω για να σε θυμάται; 

Αυτή είναι η υπόθεση του έργου «Ελέφαντας» της θεατρικής ομάδας ΠΑΠΑΛΑΝΓΚΙ που παρουσιάζεται στο Θέατρο 104. Εκ των μελών της ομάδας, ο σκηνοθέτης της παράστασης, Χρήστος Τσαβλίδης, συστήνεται στο click@life..

Γεννήθηκα στην Θεσσαλονίκη όπου κι έμεινα μέχρι τα 26. Ήρθα στην Αθήνα δύο χρόνια αφού τελείωσα τις σπουδές μου στην Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.           

Σημερα, ζω στα Ιλίσια σε μία σχετικά ήσυχη γειτονιά και ακριβώς αυτό είναι που μου αρέσει στην γειτονιά αυτή. Αυτό που δεν μου αρέσει είναι που δεν είμαι πολύ στην γειτονιά μου μιας και λείπω το μεγαλύτερο μέρος της μέρας.

Ήμουν από τα παιδιά που γύρω στα 6 έλεγαν ότι θα γίνουν αστροναύτες. Στο γυμνάσιο έλεγα πως θα ασχοληθώ με το σινεμά. Βέβαια η συμμετοχή μου στις παραστάσεις του σχολείου μου ξεκαθάρισε κάπως νωρίς την αγάπη για το θέατρο. Κάτι που κρατάει μέχρι σήμερα.           

Σαν έφηβος πήγαινα κάθε Πέμπτη σινεμά (στις πρεμιέρες). Και όταν ήθελα να δω δύο ταινίες, έβγαινα από τη μία και έμπαινα στην άλλη. Στην τρίτη Γυμνασίου, λοιπόν, είδα τις “Ώρες”. Μία ταινία που μόνο για την ηλικία μου δεν ήταν και που από τότε είδα πολλές φορές. Ήταν όμως αυτή η ταινία που στα 15 μου με έκανε να υποψιαστώ πως οι ηθοποιοί κάνουν μία δουλειά με ανεξερεύνητα όρια. Κάπως έτσι τρύπωσα και στις παραστάσεις του σχολείου. Από εκεί και πέρα ήταν μονόδρομος.

Οτιδήποτε με κάνει να μπω στο δωμάτιό μου (από εκεί ξεκινάνε όλα) και μου ανοίγει την όρεξη για δημιουργία αποτελεί καλλιτεχνική επιρροή. Από ένα απλό πραγματικό περιστατικό μέχρι ένα κείμενο του Beckett, μια θεατρική παράσταση, μία σκηνή από μία ταινία (που θα δω στο repeat δευτερόλεπτο-δευτερόλεπτο).           

Ο “Ελέφαντας” είναι αποτέλεσμα μιας εργασίας/έρευνας πάνω στην μνήμη. Το κείμενο γράφτηκε εξ' ολοκλήρου κατά την διάρκεια των προβών. Βλέπουμε τέσσερις “ελέφαντες” να χάνουν την μνήμη τους λίγο πριν πεθάνουν. Κάνουν τα πάντα να μην ξεχάσουν με απώτερο σκοπό να μην ξεχαστούν. Θέλουν να αφήσουν ο καθένας πίσω από μία προσωπική ιστορία.

Elina Giounanli
Η παράσταση είναι μία αλληγορία στα όρια του παράλογου. Με τέτοια δομή που μοιάζει με αυτήν των συνειρμών.           

Οι αρχαίοι πίστευαν πως κάποιος πεθαίνει ουσιαστικά όταν παύουν να τον θυμούνται. Ο καθένας μας θέλει να τον θυμούνται για κάτι όταν δεν θα είναι πια εδώ. Σε μία εποχή που ο άνθρωπος επιλέγει τι θέλει να μοιραστεί άρα και το τι οι άλλοι “πρέπει” να θυμούνται γι αυτόν, η μνήμη αρχίζει να χάνει την αντικειμενικότητά της. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Η μνήμη έχει πολλά πεδία εξερεύνησης. Από το πιο απλό (θυμάμαι έναν κωδικό) μέχρι την ολική απώλεια μνήμης.           

Θέλω να κάνω το θέατρο που θέλω να βλέπω. Δεν θέλω να βάλω καμία ταμπέλα σε αυτό. Το θέατρο που με κάνει να ακουμπάω την πλάτη μου στο κάθισμα (ή και όχι) και να παρακολουθώ χωρίς να χρειάζεται να μπω στην διαδικασία αποκωδικοποίησης.

Επόμενα σχέδια; Ήδη συζητάμε με τα παιδιά στην ομάδα τα επόμενα βήματα, που αφορούν και το παιδικό θέατρο αλλά και το θέατρο για ενήλικες. Υπάρχουν δύο κείμενα στο τραπέζι που μας αφορούν και είμαστε ήδη σε διαδικασία οργάνωση των προβών. Για την ώρα όμως εστιάζουμε στον “Ελέφαντα”.

Αν υπάρχει κάποιο όνειρο που έχω πραγματοποιήσει και αισθάνομαι υπερήφανος γι’ αυτό; Τώρα μπαίνω εγώ στην διαδικασία να επιλέξω να πω κάτι που θα θυμούνται οι άλλοι για μένα, οπότε... δεν θυμάμαι.

Κείμενο: Ομάδα Παπαλάνγκι
Σκηνοθεσία: Χρήστος Τσαβλίδης
Δραματουργική επεξεργασία: Τάσος Αγγελόπουλος
Σκηνικά – Κουστούμια: Πέννυ Γεωργίου
Μουσική: Δήμος Βρύζας
Κίνηση: Ηλέκτρα Καρτάνου
Βοηθός σκηνοθέτη: Γιώργος Σαββίδης
Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Teaser Trailer: Κωνσταντίνος Οικονόμου
Υπεύθυνη επικοινωνίας: Μαριάννα Παπάκη

Ερμηνεύουν: Παντελής Βασιλόπουλος, Μαρία Κωνσταντά, Άγγελος – Προκόπιος Νεράντζης, Έλλη Σαρρή

Λίγα λόγια για την ομάδα

Η θεατρική ομάδα ΠΑΠΑΛΑΝΓΚΙ αποτελείται από αποφοίτους της Δραματικής Σχολής του Κ.Θ.Β.Ε. και του Τμήματος Θεάτρου Α.Π.Θ. και λειτουργεί από το 2011 με συντονιστή τον Τάσο Αγγελόπουλο. Στα χρόνια λειτουργίας της, η ομάδα έχει συνεργαστεί με ιστορικά σχήματα, όπως η Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης» στη Θεσσαλονίκη και το «Θέατρο Πόρτα» στην Αθήνα, ενώ δραστηριότητές της έχουν φιλοξενηθεί από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το θέατρο «Black Box» (στη Θεσσαλονίκη) και το θέατρο «Φούρνος» (στην Αθήνα). Έχει συμμετάσχει στα «47α Δημήτρια» (Θεσσαλονίκη, 2012), στο «Διεθνές Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου» (Κιλκίς, 2015 και 2016), στις εκδηλώσεις «Θεσσαλονίκη  – Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας 2014» και στο φεστιβάλ «BITEF Poliphony» (Βελιγράδι, Σερβία). Ταυτόχρονα με τις θεατρικές παραστάσεις, η θεατρική ομάδα ΠΑΠΑΛΑΝΓΚΙ ασχολείται με τον σχεδιασμό και την εκτέλεση θεατροπαιδαγωγικών προγραμμάτων, ενώ διοργανώνει θεατρικά εργαστήρια για παιδιά, εφήβους και ενήλικές. Περισσότερες πληροφορίες: www.papalangki.gr | FBpage: @papalangkitheatre

Info
Θέατρο 104 Ευμολπιδών 41, Γκάζι, Αθήνα (μετρό Κεραμεικός). Παραστάσεις: Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.00. Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 12€, Μειωμένο (φοιτητικό): 7€, Ανέργων/Ατέλειες: 5€. Πληροφορίες – Κρατήσεις: Τηλ : 210 3455020, 6946 384121.

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΦΑΡΑΖΗ